ေကာင္မေလးေရ……..
ငါ႔ရင္ခြင္မွာ မင္း တစ္ကိုယ္စာေလးေတာင္
ခုိလွဳံ ခြင္႔ မေပးနုိင္ခဲ႔ဘူး။
ငါဟာ “ေတမိ” မဟုတ္သလုိ
“အရိယာ”လည္း မျဖစ္ေသးပါဘူး။
မင္းခံစားရတဲ႔ ေ၀ဒနာ၀ါက်ေတြအတုိင္း
ဤ သည္ မေရြး ငါကုိယ္တုိင္လည္း
ခံစားခဲ႔ရဖူးပါတယ္။
ဒါေပမယ္႔……….
ဘ၀မွာလုိအပ္ရင္ အခ်စ္ဆုိတာလည္း
တိတ္တိတ္ေလး ရွင္သန္ေပးရတယ္။
ကုိယ္တုိင္ဆြဲတဲ႔ စည္းမ်ဥ္းအျပင္ဘက္ကုိ
ငါဟာ ေျခေခ်ာ္လက္ေခ်ာ္ေလးေတာင္
ေလွ်ာက္မၾကည္႔၀င္႔သူပါကြယ္။
လက္ညိွဳးေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ တံေတြးခြက္ထဲ
ငါကိုယ္တုိင္လည္း မစီးေမ်ာ၀ံ႔သလုိ
မင္းကုိလည္း မသိမ္းသြင္းခ်င္ဘူး။
ေကာင္မေလးေရ………..
မင္းအိမ္မက္ေတြထဲ ငါ႔ကုိအလည္မေခၚခ်င္ပါနဲ႔
ငါဟာ မင္း ေမွ်ာ္လင္႔တဲ႔ အိန္လ္ဂ်ယ္မဟုတ္ခဲ႔ပါဘူးကြယ္။
တကယ္ေတာ႔ အခ်စ္ဆုိတာ
အခ်စ္ခံရတာထက္ ခ်စ္ေနရတာက
ပုိျပီးမြန္ျမတ္သန္႔စင္ပါတယ္။
ေကာင္မေလးေရ….
ေက်းဇူးျပဳ၍ ငါ႔ကုိခ်စ္ရင္ မုန္းလုိက္ပါ။
