တကိုယ္ေရည

ခန္းဆီးလိုက္ကာစေတြ အေရာင္မွိန္ အိမ္အိုေလးလဲ ေဟာင္းခဲ႔ခ်ိန္ မေျပာင္းလဲပဲ အရင္အတုိင္း ရွိေနတာက ငါ႔ႏွလံုးသား မင္းအေၾကာင္း ေတြးလုိက္တုိင္း ရင္ခုန္လွဳပ္ရွား ေနတုန္းပါပဲလား မီးလင္းဖုိ ေႏြးေႏြးေလးေဘးမွာ ထုိင္ေငးရင္း အမွတ္မရွိႏိုင္လြန္းတဲ႔ ကိုယ္႔ႏွလံုးသားကုိ ကိုယ္သာ အျပစ္တင္ေနမိေတာ႔တယ္ ကမၻာဆံုးသြားေတာင္ ဆံုးေသးမယ္ မထင္တဲ႔ ငါ႔အခ်စ္ေတြ ဟုိစဥ္ကလုိပဲ ပ်ိဳရြယ္ေနဆဲ သစ္လြင္ေတာက္ပ လတ္ဆတ္ေနဆဲပဲ အားလံုးဟာ အသစ္..အသစ္ ဟုိစဥ္ကလုိပဲ မင္းအနမ္းေတြဟာ အသစ္...အသစ္ ရီေ၀ယစ္မူး အထိအေတြ႔ေတြဟာ အသစ္... အသစ္ သံစဥ္ခ်ိဳတဲ႔ အျပာေရာင္အိပ္မက္ေတြဟာ အသစ္...အသစ္ မင္းအခ်စ္ေတြသာ အသစ္ျဖစ္မလာတာ ဆုိးရြားလြန္းလွတယ္ ဥေပကၡာ ႏွလံုးသားကို အစိမ္းေရာင္ျခယ္ သံမဏိလို သေဘာထားကို မင္းဦးေႏွာက္မွာ ကိုင္စြဲလို႔ထားမွေတာ႔ ဒီညလဲ တကုိယ္ေတာ္ အိပ္မက္ကိုပဲ ငါ ဆက္မက္ေနရအံုးမယ္ထင္ပါတယ္ post by မုိးနက္ၾကယ္စင္ at 4:24 AM