"ခရီးသည္"

ေလာက၌...လူရယ္လို.ျဖစ္လာလွ်င္.....ခရီးသည္မ်ားျဖစ္ၾကသည္....... ဒီခရီးသည္ေလးေတြကို အာဒန္ႏွင္႔.ဧ၀ မွစလို. တကမာၻလံုးမွာရွိၾကတဲ. မိဘေတြကပဲ..... ေမြးဖြားေပးခဲ.ၾကတာပါ....မိဘအိမ္ဆိုတာဟာလဲ....တခဏတာပဲနားခိုခဲ့ၾကတာပါ.... ဘ၀ေတြအတြက္..လမ္းေလွ်ာက္ရေတာ.မည္ဆိုျပီးအသိ၀င္တာနွင့္ ကိုယ္စီကိုယ္စီ...လမ္းေလွ်ာက္ပါ ေတာ့တယ္... ဘ၀ေတြအတြက္လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကေပမဲ. လမ္းေလွ်ာက္ရင္းနွင့္ေတာ့ လမ္းမေပ်ာက္သင့္ပါဘူး.............. လမ္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ လမ္းေပ်ာက္တဲ့ သူေတြဟာ...ေလထဲမွာလြင္.ပ်ံေနတဲ........... ၀ါဂြမ္းေလးေတြလို.....ေလတိုက္ရာလြင့္ေနျပီး...ဦးတည္ခ်က္မရ့ွိျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္........ ေခ်မခိုင္ပဲ....သူဘ၀အတြက္...အခ်ိန္ခါမဲ့ လဲပ်ဳိသြားနိုင္ပါတယ္....လမ္းေလွ်ာက္ရင္းနွင္. လမ္းမေပ်ာက္ေသာသူေတြဟာ... မိမိလုပ္မွန္သမွ်ေတြကို တန္ဖိုးရွိရွိ.....အခ်ိန္ေတြကိုသံုးခ်ျပီး....ျပဳၾကစုၾကပါတယ္...... မိမိျပဳခဲ.သမွ်စုခဲ.သမွ်ေတြဟာ အဟုတ္အမွန္သူတိုထံျပန္လာၾကပါတယ္...လက္လာဘ ဥစၥာပစၥည္းအားလံုးေပါ. ဒါေပမဲ.လဲ...ခရီးသည္္တိုင္း...ခရီးသည္တိုင္း...တြင္လဲ...မာန္မာဏေတြ ရွိၾကေသးတယ္ေလ..မာန္ေတာ့မတက္သင့္ပါဘူး.... မာန္တက္ခဲ့ရင္..ဟန္ပ်က္ပါမည္ ..ဟန္ပ်က္လွ်င္...ကံမသြက္ေတာ့ပါဘူး... မာန္တက္တဲ့အေၾကာင္းအခ်က္ေတြကို...ေပါင္းဖက္လိုက္လွ်င္လဲ...အေကာင္းဘက္ကိုမ ေရာက္ေတာ့ပဲ အဆိုးဘက္ကိုသာ အက်ိဳးဆက္ၿပီး ကိုယ္႕ဘ၀ႏွင္႔ကို္ယ ္ကားႏွင္္႔တိုက္သြားသကဲ႔သို႕ တဘို႔ခ်ည္းျဖစ္ေနတတ္သည္။လူခ်င္းမတူ မူခ်င္းမတူၾကပါ။ျပန္လည္ရယူျခင္းေတြဆိုတာဟာလည္း ကြဲလြဲကုန္ၾကတာပါပဲ။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးဟာ ဒီသံသရာထဲက ခရီးသည္ေတြခ်ည္းပါပဲ။.......... "ေမာင္မ်ဳိဝင္းေနာင္"