ေသြးေအးၿခင္း

Friday, November 6th, 2009

မီးေတာင္တစ္လံုးလို
အလြမ္းေတြအံုဖြဲ႕လာတဲ႔အခါ
ညေနေစာင္းတစ္ခုမွာ ငိုခဲ႔ဖူးတယ္။

အရင္တုန္းကလို
အသံေတြၿပန္ေပးပါ
အႏိုင္ပိုင္းခံရသူလို
မွတ္တိုင္မွားဆင္းမိေသာအခါ
လူမွန္းသူမွွန္းမသိ
လြတ္က်သြာေသာဘဝကို
ၿပန္အဖတ္ဆယ္ေနရတယ္။

ပိုင္ဆိုင္ၿခင္းေတြမ်ားလာတဲ
႔တစ္ေန႔
စြန္႔လႊတ္ရၿခင္းေတြမ်ားလာၿပီဆိုတာ
သူနဲ႔စကားလက္ဆံုမက်ခင္ကတည္းက
မ်က္ရည္စက္လက္နဲ႔သိခဲ႔တယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ
တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို
သည္းထန္စြာ သတိရၿခင္းတစ္မ်ိဳးပဲလို႔
လူတစ္ခ်ိဳ႕ကေၿပာတဲ႔အခါ
သူ႔တို႔မ်က္ႏွာေတြကို ေစ႔ေစ႔ ၾကည့္ၿဖစ္ခဲ႔တယ္။

တစ္ကယ္ေတာ႔
လူဟာေသြးေႏြးသတၱဝါဆိုတာကို
တစ္ခါတစ္ရံ သံသယရွိတယ္။
အေဝးသို႔ ဆြဲယူလြင္႔ပစ္ခံလိုက္ရေသာ
ခဲတစ္လံုးဟာ ၾကာေတာ႔လံုးပါးပါးခဲ႔တယ္။

ေလာ႔ဂ်စ္ေတြမ်ားလာတဲ႔အခ်စ္ေၾကာင္႔
လူေတြဟာ စက္ရုပ္သာသာၿဖစ္သြားၾကသတဲ႔
တစ္ခ်ဳိ႕ေသာပြင္႔လင္းမႈေတြကေတာ႔
ခ်စ္သူတစ္ခ်ိဳ႕ကို စိမ္းခဲ႔တယ္။

တစ္ခါကေပါ႔ ညေနေစာင္းမွာငိုခဲ႔တယ္။
လူတစ္ေယာက္မွာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ
ဘယ္ေလာက္ဆံုးရႈံးသလဲလို႔႔
ငါ႔ မ်က္ရည္မ်ားမ်ား သက္ေသအၿဖစ္
လိမ္႔ဆင္းသြားၾကတယ္။

Labels: ကဗ်ာ

posted by Bluecoffe @ 09:02 PM hits(129) 5 Comments
ေ၀းကြာၿခင္း၏ ေနာက္ကြယ္
Friday, November 6th, 2009

ႏြယ္ပင္ရယ္….ငါခ်စ္တယ္..
ရင္နာလည္း….ခ်စ္အံုးမယ္..
ေဘးကတိုးတိုး..လာဆိုသလို
အလြမ္းေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးေဆးေရာင္ၿခယ္ၾက
အ ေနတဲ႔ပါးစပ္ၾကီးနဲ႔မွ
ရင္ခုန္သံေတြကစကားမ်ားတယ္။

ငါတို႔ေဝးကြာသတဲ႔လား
မင္းကို မခ်စ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ႔ဆင္ေၿခက
ေဝးကြာသတဲ႔လား မမ ရယ္..။

ေညာင္ပင္မွာကပ္ေပါက္တဲ႔ ႏြယ္ပင္
ဘယ္အထိ ဘဝင္ျမင္႔ႏိုင္မွာမို႔လဲ
အဲဒီႏိုင္ငံက ႏွင္းေတြပဲၿဖစ္လိုက္ပါေတာ႔
စိုစိုစြတ္စြတ္ အၿမဲတမ္းၾကည့္ေနခ်င္
ေရာ႕ ဒီမွာ မီးလင္းဖိုေလး တစ္ထည္
ေတြ႔ခ်င္တယ္..
ေတြ႔ခ်င္တယ္…
ေတြ႔ခ်င္တယ္….
ဒီေကာင္ျမိဳသိပ္ခဲ႔
အခု
မမ ေရာက္လာတတ္တဲ႔
ည ၇ နာရီေတြ မီးပ်က္ေနရ။

သြားတက္ေလးေတြေပၚေအာင္ၿပံဳး
လိုက္
ရယ္ဒီမိတ္အလြမ္းတစ္ထုပ္နဲ႔
ဘယ္လို ပန္းပုရုပ္လဲ
အိပ္မရေအာင္ကို အိပ္မက္မက္ခဲ႔ရတယ္။

ပန္းပြင္႔တိုင္းပန္ေပးခ်င္တဲ႔သူ
မမုန္းပဲနဲ႔မခ်စ္ခဲ႔သူ
တိုးတိတ္စြာပဲၾကည့္ေနခဲ႔ပါတယ္..
မ်က္ရည္စက္လက္
တတ္ႏိုင္သေလာက္ေမွ်ာ္လင္႔
ၾကည့္ေနက်ဓာတ္ပံုေတြ၀ါးသြားတဲ႔တစ္ေန႔
ဆုေတာင္းခဲ႔
ေနာက္ဘ၀
ခ်စ္ခြင္႔
…

သဒၵါမတတ္ စာမတတ္
ဗမာစကားေတာ႔တတ္ပါတယ္
ခ်စ္တယ္လို႔ေၿပာဖို႔အတြက္
ေနာက္ထပ္ဘာသာစကား
တတ္ရအံုးမယ္။

Labels: ကဗ်ာ