တုိးတိတ္တမ္းတ..

ခ်စ္သူ.... သတိရမိမွာစိုးလုိ႔ ေမ႔ပစ္ဖုိ႔... ၾကိဳးစားမိကာမွပဲ မင္းကိုသတိရေစမဲ႔.. အေၾကာင္းအရာေတြက တုိက္ဆုိင္စြာနဲ႔ ငါ႔ရဲ႕ေရွ႕မွာ ျဖစ္ျဖစ္လာတယ္...... ဘာေၾကာင္႔လဲကြယ္...... မင္းေရွ႕မွာဆုိ အျမဲေအးစက္ မာေက်ာခဲ႔တဲ႔ငါက မင္းကြယ္ရာက်မွ တိတ္တိတ္ေလး လြမ္းေနတတ္တာ..... ငါ႔ရဲ႕အေတြးေတြထဲကို မၾကာခဏ ၀င္လာတတ္တဲ႔ မင္းဟာ..ငါ႔ရဲ႕ အိပ္မက္ေတြကုိလဲ အျမဲစုိးမုိးထားတာ... ငါေရးခဲ႔ဖူးတဲ႔ ကဗ်ာေတြတုိင္းဟာလဲ မင္းအတြက္ပဲ ျဖစ္ေနခဲ႔ရတာ..... အဲဒါေတြအားလံုးဟာ ဘာေၾကာင္႔လဲကြယ္.... ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုတာ သိေနရက္နဲ႔ ငါက မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ႔မိတယ္.. ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးရဲ႕ အခ်စ္ေတြကိုလဲ ငါ႔ရဲ႕ မာနနဲ႔ သိကၡာအတြက္ ဥေပကၡာျပဳခဲ႔မိတယ္ဆုိရင္....... ေခါင္းမာျပီး လက္ေတြ႔ဆန္တဲ႔ ..... မိန္းမတေယာက္ကုိ ခ်စ္ခဲ႔မိတဲ႔အတြက္ မင္းက ေနာင္တေတြရေနေတာ႔မွာလား..... ခ်စ္သူ....... ဒါေပမဲ႔......ခ်စ္သူ......... ငါရွဳသြင္းလုိက္တဲ႔ ေလနဲ႔အတူ မင္းကုိေမ႔တတ္တဲ႔ စိတ္ေတြပါလာျပီးေတာ႔ ငါျပန္ထုတ္လုိက္တဲ႔ ေလနဲ႔အတူ မင္းကုိ သတိရတတ္တဲ႔ စိတ္ေတြ အေငြ႔ျဖစ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားရင္ ခုခ်ိန္ဆုိ ဟုိအရင္လုိ ငါမင္းကို လြမ္းေနဖုိ႔ မလုိေတာ႔ဘူးေပါ႔..... Posted by မိုးနတ္ၾကယ္စင္ at 6:30 AM