၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး ဘဂၤါလီကုလား ႏွင့္ ဘာေၾကာင့္....

Black Angle
Win Naung
၀ူး၀ူး၀ါး၀ါး ဘဂၤါလီကုလား ႏွင့္ ဘာေၾကာင့္....

ညဥ့္နက္သန္းေခါင္ရွိျပီ။ နာရီအားျဖင့္ ၁၂နာရီ ၂၈ မိနစ္။ ေလဆိပ္တစ္ခုလံုး၏ ေနာက္ဆံုးေသာ ေလယာဥ္ ထြက္ခြာခ်ိန္ပင္။

စင္ကာပူႏုိင္ငံသုိ႕ ျပန္မည့္ ခရီးစဥ္အား စတင္ေတာ့မည့္ စင္ကာပူႏုိင္ငံပုိင္ ေလေၾကာင္းကုမၸဏီမွ Skilair ေလယာဥ္ၾကီးသည္ ေျပးလမ္းေပၚတြင္ အရွိန္ယူဦးေမာ့ကာ ပ်ံသန္းလာခဲ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အေအာင္ျမင္ဆံုး မဂၤလာဒံု အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္ၾကီး ကို ေက်ာခုိင္းဖို႕ စိုင္းျပင္းေနရင္း ျမန္မာ့ ေ၀ဟင္ျပင္၀ယ္ ေဘးကင္းစြာျဖင့္ ပ်ံသန္းသြားႏုိင္ခဲ့သည္။

အားလံုး အသားတက် ျဖစ္သြားခ်ိန္တြင္ ေလယာဥ္ေပၚရွိလူမ်ားအားလံုး လႈပ္လႈပ္ရြရြႏွင့္ အိမ္သာသြားသူက သြားသည္။ သတင္းစာဖတ္သူက ဖတ္သည္။ Skilair ေလယာဥ္စီးသူတိုင္းသည္ စင္ကာပူသတင္းစာ တစ္ေစာင္ေစာင္ကို အလကားဖတ္ျပီး ယူသြားႏုိင္သည္။ အားလံုးနီးတူ လႈပ္လႈပ္ရြရြျဖစ္ေနသူထဲတြင္ ေဘးမွ ထိုင္ေနသူ အသားမဲမဲႏွင့္ လူငယ္သည္လည္း တစ္ေယာက္အပါအ၀င္ပင္။

ထမင္းေကြ်းသည့္ အခ်ိန္သို႕ မေရာက္ခင္ White Card ျဖည့္ဖို႕ စိတ္ေလာေနသျဖင့္ White Card ကို ထုတ္လုိက္သည္။ ေလဆိပ္တြင္ လုိက္ပါပို႕ေဆာင္ေပးခဲ့ေသာ အလုပ္ေအးဂ်င့္ထည့္ေပးလိုက္ေသာ နမူနာ ျဖည့္ထားျပီးေသာ White Card ကို လည္း ထုတ္ျပီး သူမွာခဲ့သည့္အတုိင္း ေသခ်ာ ေရးသြင္းေနခဲ့သည္။ တခါမွ မျဖည့္ဖူးသည့္အျပင္ ထိုေအးဂ်င့္မွ မွာလုိက္ေသာ စကားမ်ားသည္ ထိုကဒ္တြင္ တစံုတရာ မွားယြင္းခဲ့လွ်င္ အေရးယူခံရေတာ့မည့္ ပံု ေျပာထားသျဖင့္ စိတ္အားငယ္စြာျဖင့္ ဂရုတစုိက္ျဖည့္ေနရသည္။

ျပတင္းတံခါးေပါက္တြင္ ထိုင္ျပီး အျပင္က တိမ္ေတြကို ၾကည့္လုိက္ White card ကို ျဖည့္လုိက္ႏွင့္ စင္ကာပူ ေလဆိပ္တြင္ အဆင္ေျပမွ ေျပပါ့မလားဟု စိုးရိမ္စိတ္မ်ားသည္သာ လႊမ္းမိုးေနခဲ့သည္။ ေဘးတြင္ လႈပ္လႈပ္ရြရြႏွင့္ ဂဏာမျငိမ္ေသးေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ တစ္စံုတစ္ခုကို ေမးခ်င္သည့္ဟန္ျဖင့္ ဗ်ာမ်ားေနသည္။

မၾကာပါ။ White Card ကို ထိုးေပးျပီး လက္ဟန္ေျခဟန္ျဖင့္ ေျပာေလေတာ့သည္။ စကားမတတ္သူတစ္ေယာက္အသြင္ျဖင့္ သူ၏ White Card ကို ျဖည့္ခုိင္းသည္။ ကြ်န္ေတာ္ကလဲ ကိုယ့္အေရးႏွင့္ကုိယ္ စိတ္ရႈပ္ေနရခ်ိန္သူမ်ားကို အကူအညီေပးဖို႕ ဂရုမစိုက္ႏိုင္အားသျဖင့္

ခဏ

ဟု ေျပာလုိက္သည္။ မၾကားသည့္ႏွယ္ျဖင့္ ဆက္ျပီး ထိုးေပးသည္။ ေနာက္တၾကိမ္ေျပာလိုက္သည္။

ခဏ..... ဒီမွာျဖည့္ျပီးရင္ ကူျပီးျဖည့္ေပးမယ္။ မျဖည့္တတ္ရင္ ဒီမွာ ၾကည့္ျပီး အဲဒီအတုိင္းျဖည့္လုိက္ပါ

ဟု ေျပာလိုက္သည္။

White Card စာရြက္ကို ယူလုိက္သည္။ ေမ်ာက္ အံုးသီးရသလိုပင္။ ဘာလုပ္လို႕ ဘာကိုင္ရမွန္း မသိျဖစ္ေနသည္။ သို႕ႏွင့္ ျမန္မာလို ေသခ်ာနားမလည္လို႕ OK? အဆင္ေျပလားဟု အဂၤလိပ္လို ေမးေတာ့ ပိုဆိုးေတာ့သည္။ ရူးရူးရွဲရွဲျဖစ္ေနသည္။

မရေတာ့။ ကူညီေပးမွ ျမန္ျမန္နားေအးေတာ့မည္။ မဟုတ္လွ်င္ ေဘးမွာ ထုိင္ျပီး ေညွာ္ေနေတာ့မည္။

ကဲ .. ေပး၊ ခင္ဗ်ား Passport ဆိုျပီး ေတာင္းကာ သူ႕ White Card ကို ျဖည့္ေပးေနသည္။

Name: xxxxx
Passport No: xxxxx
Residential Address: ...

အဲဒီမွာ စျပီ။

လူနာမည္က ျမန္မာနာမည္။
ေနရပ္က ဟသၤာတျမိဳ႕။ ရပ္ကြက္ႏွင့္ အိမ္အမွတ္ မ်ားမပါ။

သို႕ႏွင့္ ျမန္မာျပည္ လိပ္စာ အတိအက်ကို ေမးရေတာ့သည္။

ျမန္မာလိုေမးသည္ မေျဖ။ အဂၤလိပ္လို ေမးသည္ ပိုဆိုးသြားသည္။ အဲဒါႏွင့္ ေဘးမွာ ထိုင္ေနေသာ ခပ္သန္႕သန္႕ လူတစ္ေယာက္သည္ မေနႏုိင္ေတာ့သျဖင့္ ထို ပုဂၢိဳလ္ထံမွ ေလယာဥ္လက္မွတ္ အပိုင္းအစႏွင့္ သူ႕ထံမွ ရႏုိင္ေသာ စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို ယူျပီး လိပ္စာကို ျဖည့္ေတာ့မွ သူသည္ ျမန္မာစကားမတတ္ေသာ ျမန္မာျပည္တြင္းေန မဟုတ္မွန္း သိလုိက္ရသည္။ သူ ေျပာေနေသာ စကားမ်ားသည္ ဘဂၤါလီစကားမ်ားပင္။

ထိုသို႕ ေဒါသသံျဖင့္ထြက္လာေသာ စကားေၾကာင့္ ျပည္တြင္းေနမဟုတ္မွန္း ပိုျပီး သိလိုက္ၾကသည္။

လာေရာက္ကူညီေပးေသာ လမ္းေဘးစၾကၤန္ခံုမွ လူသည္ စင္ကာပူတြင္ ေနထုိင္ေနသူျဖစ္သျဖင့္ ဘဂၤလားစကား အနည္းငယ္သိသည့္အျပင္ ပါးနပ္မႈရွိသည္။ သူက စာရြက္စာတမ္းကို ၾကည့္လုိက္စဥ္ကတည္းက ဘယ္ကိုသြားျပီး ဘယ္ကို ခရီးဆက္မည္ကို သိေနသည္။

ထို ဘဂၤလားကုလားသည္ အင္ဒိုနီးရွားသို႕ သြားရန္ စင္ကာပူတြင္ ေခတၱ ၀င္ေရာက္ျခင္းျဖစ္သည္။

White Card ျဖည့္သည့္ အလုပ္က ျပီးသြားျပီ။... မျပီးေသးသည္မွာ... အေတြးမ်ားပင္။

ျမန္မာစာလည္း မတတ္၊ အဂၤလိပ္စာလည္း မတတ္၊ ေနေတာ့ ဟသၤာတျမိဳ႕။ ရုပ္က ဘဂၤါလီေခၚေတာရုပ္၊ ဘာသာက အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္။

ေသခ်ာသည္မွာ ရခုိင္ဘက္မွ ခိုး၀င္လာေသာ ဘဂၤါလီမွန္း ေတြးေလေပၚေလျဖစ္ေနေတာ့သည္။

ကြ်န္ေတာ့္ နည္းတူ စင္ကာပူေနသူ ပုဂၢိဳလ္သည္လည္း ထို ဘဂၤါလီကိုၾကည့္လုိက္၊ ေလွ်ာက္လမ္းကိုၾကည့္လိုက္ႏွင့္ အေတြးနယ္ကြ်ံေနပံုရသည္။

ဘာေၾကာင့္ ဒီလူ ပတ္စပို႕ ရခဲ့သနည္း။
ဘာေၾကာင့္ ဒီလူ ႏုိင္ငံသားစိစစ္ေရးကဒ္ျပား ရခဲ့သနည္း။
ဘာေၾကာင့္ ဒီလူ ဘဂၤလားစကားတစ္ခုသာ တတ္ျပီး ႏုိင္ငံသားကဒ္ ရခဲ့သနည္း။
ဘာေၾကာင့္ လူ၀င္မႈၾကီးၾကပ္ေရး၀န္ထမ္းသည္ စကားတစ္ခြန္းတစ္ေလမွ မေျပာပဲ၊ မစစ္ေဆးပဲ ထြက္ခြင့္ေပးလုိက္သနည္း။
ဘာေၾကာင့္....ဒီလူ
ဘာေၾကာင့္... ဒီလူ၀င္မႈၾကီးၾကပ္ေရး၀န္ထမ္း...
ဘာေၾကာင့္....ဒီအခ်ိန္မွာ
ဘာေၾကာင့္....
ဘာေၾကာင့္....
...
...
...
...

ခ်န္ဂီ ေလဆိပ္သို႕ေရာက္သည့္တုိင္...ဘာေၾကာင့္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာျဖင့္ ....

----
အဲမြန္ကေနာင္
ဧျပီလ ၁၀ ရက္
၉း၅၉ (စင္ကာပူ စံေတာ္ခ်ိန္)