ဗ်ဴဟာမ်ား ကစားကြက္မ်ားနွင့္ ျမန္မာ့ နိုင္ငံေရးေရခ်ိန္

ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲမ်ားသည္ နူးညံ့ညင္သာသည္၊ ျငိမ္းခ်မ္းသိမ္ေမြ ့သည္၊ ေသြးထြက္သံယို နည္းပါးသည္ဟု ကမၻာနွင့္အ၀ွမ္းက ေကာင္းခ်ီးႀသဘာ ေပးခဲ့ႀကျပီး အမွန္တစ္ကယ္ အလုပ္ျဖစ္လိမ့္မည္ ဟုလည္း ႀကိဳတင္ကာ အေကာင္းေမွ်ာ္ႀကည့္ခဲ့ႀကပါသည္။ လူေရာမူပါ ေျပာင္းေစခ်င္တာ ျဖစ္ေပမယ့္ ၊ ဒီလူ ဒီမူ ထက္စာလ်င္ လူမေျပာင္းပဲ မူေျပာင္းေပးလ်င္ဆိုျပီး အတန္အသင့္ ေမွ်ာ္လင့္ႀကည့္ခ်င္ခဲ့ႀကတာလည္း ျဖစ္သည္။ ေခ်ာတိုင္ တက္ရတာမွန္းသိလည္း အေျပာင္းအလဲဆိုတာကို ရသည့္နည္းလမ္းျဖင့္ ေျပာင္းႀကည့္ရမွာပဲဟု တက္ႀကည့္မိခဲ့ႀကသည္။

ေရြးေကာက္ပြဲသည္ ေျပာစမွတ္တင္စြာျဖင့္ အာဏာရွိလူႀကီးေဟာင္းမ်ား အံုနွင့္က်င္းနွင့္ လႊတ္ေတာ္တြင္း၀င္သြားေစခဲ့သည္။ အရင္က တစ္ေသြး တစ္သံ တစ္အာဏာထက္စာလ်င္ လႊတ္ေတာ္ေလး ဘာေလးေပၚလာသည္၊ မႀကံေကာင္းမစည္ရာဟုပင္ ဆိုအပ္သည့္ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားကို ကိုယ္စားလည္ေတာ္ႀကီးမ်ားမွ(ေျဖတာ မေျဖတာ ၊ ေ၀့လည္ေႀကာင္ပတ္လုပ္တာ အသာထား ) ျပန္လွန္ ေမးျမန္းခြင့္ေတြ ဘာေတြ ရလာသည္။

ကိုယ့္ဘက္သားဟု ယူဆရသည့္ ကိုယ္စားလည္ေတာ္ အနည္းငယ္ျဖင့္လည္း အစိုးရအဖြဲ ့ကို မျဖစ္စေလာက္ပဲဆိုဆို အေျဖရခက္္သည့္ ေမးခြန္းေတြနွင့္ ျပည္သူကို အသိညဏ္ ပြင့္ေစလာခဲ့သည္။ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖိသိပ္ျခင္း ခံလာခဲ့ရသည့္ ဆႏၵေတြကို ျပခ်င္ရင္ျပခြင့္ရလာခဲ့သည္။ အဓိက အတိုက္အခံဟု သတ္မွတ္ထားသည့္ အင္အားႀကီး ပါတီႀကီးပါ ႀကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္လာခဲ့ျပီး ျပည္သူ ့ နွလံုးသည္းပြတ္ ေခါင္းေဆာင္ပါ လႊတ္ေတာ္သို ့ ျပည္သူ ့ဆႏၵအရ၀င္သြားခဲ့ျပီ။

ဘာလိုေသးလို ့လဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ လိုခ်င္တာေတြ ၊ ေတာင္းဆိုတာေတြ ရလာျပီမဟုတ္ဘူးလား။ လစာေတြ အထိုက္အေလ်ာက္ တိုးေပးတယ္။ ဖုန္းေတြကို လိုင္းေကာင္းတာ မေကာင္းတာ ခဏထား ၊ ေမွာ္မွန္းထားတာထက္ေတာင္ ပိုမိုေလွ်ာ့နည္းသည့္ မျဖစ္္နိုင္ေလာက္စရာ ေစ်းနႈန္းနဲ ့ေတာင္ ေရာင္းေပးခဲ့ျပီးျပီ။ မီးေလာင္ဗုန္းေတြ၊ မီးခိုးဗုန္းေတြခဏထားလိုက္ျပီး ကိုယ့္ေျမကိုယ္ မေရာင္းခ်င္ခ်င္ ေရာင္းခ်င္ခ်င္ သတ္မွတ္ေစ်းနႈန္းတစ္ခ်ိဳ ့နဲ ့ေတာ့ ေလ်ာ္ေပးေစလို ့အရင္တုန္းကလိုေတာ့ မင္းမဲ့တိုင္းျပည္လို ထင္ရာလုပ္လို ့ မရေတာ့ဘူးလို ့ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္းဆိုတဲ့ ေဆြမ်ိဳးေပါက္ေဖာ္ႀကီးေတြ၊ ေမာင္ပိုင္စီးထားတဲ့ ဦးပိုင္ေတြကို မီးနီမျပနိုင္ေသးရင္ေတာင္ မီး၀ါေတာ့ ျပနိုင္ခဲ့ျပီ။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ သမၼတျဖစ္နိုင္ပါတယ္လို ့ အသံေကာင္းတစ္ခ်ိဳ ့နဲ ့ ျမဴဆြယ္ျပလာပါတယ္။ အေျခခံဥပေဒႀကီးကိုပဲႀကံ့ဖြင့္က ဦးေဆာင္ျပင္ေပးေတာ့မေယာင္ေယာင္ ရုပ္လံုးျပင္လာခဲ့ပါတယ္။ နိုင္ငံတကာမ်က္နွာပန္းကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္မ်က္နွာျပျပီး အျမင္လွေစခဲ့တယ္။ ျပည္တြင္းမွာေတာ့ က်ဥ္းထဲႀကပ္ထဲ တြန္းပို ့၊ ျပသနာအေတာ္မ်ားမ်ားနဲ ့ ေခ်ာင္ပိတ္မိေစျပီးဆုတ္မရ စားမရ နဲ ့ ျပည္သူ ့ဆီက ေကာင္းမြန္တဲ့ပံုရိပ္ေတြကို တစတစနဲ ့ အမည္းေရာင္ ခ်ယ္လာခဲ့ပါတယ္။

ကခ်င္အေရး၊ ရခိုင္အေရး၊ လက္ပေတာင္းေတာင္အေရး၊ မအူပင္အေရး၊ မိထၳီလာအေရး၊ ၉၆၉အေရး၊ မြတ္စလင္အေရးဆိုေသာမ်ားေျမာင္လွစြာေသာ အေရးေတြႀကားမွာ ဘူးခါးကဆူးလိုမ်ိဳး လူထုေခါင္းေဆာင္ကို ညပ္ေစခဲ့ပါတယ္။ နိင္ငံေရးေရခ်ိန္ အသင့္အတင့္သာရွိတဲ့ ျပည္သူတစ္ခ်ိဳ ့ရဲ ့ အထင္လြဲမႈေတြနဲ ့ ျပိဳင္ဘက္အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ကို ထိုးနွက္နိုင္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ားအႀကား အထင္အရွား ကြဲျပဲႀကေစဖို ့ PR စံနစ္ကို တင္သြင္းျဖန္ ့ျဖဴးခဲ့ပါတယ္။ ၈၈ ေတြကို နိုင္ငံေရးဂုဏ္သိကၡာအရ နိမ့္ဆင္းေစခဲ့ျပီး ျပည္သူရဲ ့ အထင္လြဲမႈကို စံနစ္တက် ဖန္တီးပံုေဖာ္ခဲ့ႀကပါတယ္။ သူတို ့ပဲ ျဖစ္နိုင္တယ္ေျပာျပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပးတယ္။ သူတို ့ပဲ အဲဒါကိုေတာ့ ျပင္ေပးလို ့ မရနိုင္ဘူးလို ့ အင္တာဗ်ဴးမွာ ေျဖတယ္။

သမၼတႀကီးဟာ အေျပာအဆိုနဴးညံ့ျငင္သာပါတယ္။ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ ့ပါတယ္။ ၂၀၁၀ တုန္းက လိမ္ထားတဲ့မဲေတြေႀကာင့္ ေဒါသထြက္ေနတဲ့လူထုကို မိဘျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ာ ဆိုတဲ့စကားတစ္ခြန္းနဲ ့ ေပ်ာ့ေျပာင္းေစနိုင္တဲ့ အစြမ္းရွိတဲ့သူပါ။ အရင္တုန္းက ဘယ္အုပ္ခ်ဳပ္သူကမွ အဖက္လုပ္ျပီး စကားတစ္ခြန္း အဟမခံခဲ့ရတဲ့ျပည္သူေတြ အေရးတယူျပဳခံရတဲ့အခါ ေက်နပ္နွစ္သိမ့္ခဲ့ႀကတာပါ။

သမၼတႀကီးဟာ ရုပ္ေသးအျဖစ္ လူေျပာမ်ားပါတယ္။ နွစ္၂၀ ေက်ာ္ႀကာတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ရဲ ့ ေအာင္ျမင္စြာ နိဂံုးခ်ဳပ္နိုင္ဖို ့အခုစာဖတ္ေနတဲ့ သြားေလသူႀကီးရဲ ့ အေတာ္ဆံုးေရြးခ်ယိမႈဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ဟာ သြားေလသူေတြကိုနားလည္ေပးနိုင္ဖို ့ ႀကိဳးစားခဲ့ႀကတယ္။ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့အတိုင္းအတာထိ မရနိုင္ေသးလည္း ေကာင္းမြန္တဲ့စံနစ္တစ္ခုေပၚေပါက္ဖို ့ပဲ အေရးႀကီးတယ္။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းႀကတာေပါ့လို ့ အေကာင္းျမင္ေပးႀက၊ စိတ္ရွည္သည္းခံဖို ့ႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့ႀကတယ္။

အေျပာေကာင္းတဲ့ သမၼတႀကီးကို ယံုႀကည္ေစာင့္ႀကည့္ေပးခဲ့ႀကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေတြ ့ႀကံဳလာရတာေတြက သမၼတႀကီးဟာျပည္သူထက္ပိုျပီး ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနရမယ့္ ( ဒါမွမဟုတ္) ေပးခ်င္ေနတဲ့ လူတစ္စု၊ အက်ိဳးစီးပြားတစ္စု ရွိေနတယ္ဆိုတာပါ။ ကခ်င္အေရး၊ ရခိုင္အေရး၊ လက္ပေတာင္းအေရး၊ မိထၳီလာအေရး၊ မအူပင္အေရး၊ ဦး၀ီရသူအေရး၊ မြတ္စလင္အေရး၊အားလံုးဟာ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ ဘယ္အကြက္ကို ခင္းေနတာလဲဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေနရတဲ့အခ်က္ပါ။

ျမန္မာျပည္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေနပါျပီလို ့ ေျပာႀကပါတယ္။ ေစ့ေစ့ေတြးႀကည့္စရာမလိုေအာင္ ျမင္ေနရတာက နည္းည္းမွ ေျပာင္းလဲမသြားေသးတာပါ။ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ ဆိုတဲ့ကိစၥရွိမရွိသိဖို ့ ယဥ္ထိန္းရဲ ပါးေခၚရိုက္လို ့ရျပီး ၊ လႊတ္ျပီးသား ကိုေနမ်ိဳးဇင္ကို ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္ ပုဒ္မေျပာင္းတတ္ေပးလို ့ရေနတာက အေကာင္းဆံုး သက္ေသေတြပါ။ မီးေလာင္ဗံုး ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ အျပင္းအထန္ ထိခိုက္နာက်င္ေစေသာ ရဲအေရးပိုင္တဲ့ ဥပေဒပုဒ္မ ၃၀၈ အတြက္ ဘယ္လိုတာ၀န္ရွိသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ အေရးယူ အျပစ္ေပးျခင္းကို မခံခဲ့ရပါဘူး။ တရားမွ်တမႈရွိတဲ့ တရားဥပေဒရဲ ့ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းကို ျပည္သူေတြ မရရွိနိုင္ခဲ့ပါဘူး။ မိထၳီလာမွာ ၊ ပဲခုူးတိုင္းအေနာက္ဘက္ျခမ္း တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ေသေက် ၊ မီးေလာင္ ၊ ပ်က္ဆီးမႈ မ်ားစြာအတြက္ ထိေရာက္တဲ့ နွိမ္နင္းမႈမ်ိဳး မရွိသလို၊ ဇာတ္ထဲကလို ပြဲျပီးမွ ေရာက္လာတဲ့ ရဲေတြရယ္၊ လြတ္သြားတဲ့ တရားခံေတြရယ္နဲ ့ ျမန္မာျပည္ဟာ လူတစ္စုလက္ထဲမွာ ေႀကးႀကီးႀကီး အလဲအထပ္ လုပ္ခံေနဆဲ ရွိပါေသးတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္လို လူတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ ကုလားေတြ ေသပါေစ လို ့ ဘယ္နည္းနဲ ့မွ ေျပာမွာမဟုတ္တဲ့ အေျခအေနမွာ ဘာသာေရးဟာ ေသြးခြဲ အသံုးခ်လို ့အေကာင္းဆံုး ပံုရိပ္ ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။ ဆိတ္ဖြားကိုေတာင္ အလိုရွိရင္ ဖမ္းလို ့ရေနတဲ့သူေတြကအြန္လိုင္းေပၚက ေသြးထိုး လံႈ ့ေဆာ္ေနတဲ့ အေကာင့္ေပါင္းမ်ားစြာကို၊ လႊတ္ထားခဲ့ပါတယ္။ ၉၆၉ ကိစၥႀကီးမားလာစဥ္က လႊတ္ထားေပးခဲ့ျပီး ကမၻာနဲ ့ခ်ီျပီး ဗုဒၶဘာသာ နံမည္ပ်က္ကာမွ အလြန္အကြ်ံ စတစ္ကာ ေတြ ့ရံုနဲ ့ ဖမ္းမယ္ဆီးမယ္ျဖစ္၊ ေမြးထား ဥထားတဲ့ေခါင္းႀကီးပိုင္းေတြေတာ့ လႊတ္ထားေနဆဲပါ။ ရဲမင္းဦး လို နိုင္င့ေရးလုပ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကိုေတာ့ အလိုရွိတဲ့အခါ ဖမ္းဖို ့၉၆၉ တံဆိပ္က အသံုးတည့္ခဲ့ပါတယ္။

ဂ်ီဟတ္ အသံေတြ ထြက္လာပါျပီ။ အစြန္းေရာက္နိုင္ငံတစ္ခ်ိဳ ့က စိန္ေခၚတုန္ ့ျပန္လာပါျပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ ျပန္ေပးလိုက္ရမွာက ဘာေတြ ျဖစ္မွာလဲ။ နိုင္ငံေရးကစားကြက္ အသာစီးရလိုတဲ့ ရူးေႀကာင္ေႀကာင္ ခပ္ညံ့အေတြးတစ္ခ်ိဳ ့နဲ ့ လိုသလို ထိုးေကြ်းလို ့ရေအာင္ဒီတိုင္းျပည္က ခင္ဗ်ားတို ့နဲ ့ပဲ ဆိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။

အခု တရုတ္အႏၱရယ္ သတိျပဳႀကဖို ့ သတင္းစာ ေခါင္းႀကီးနွစ္ေစာင္ တစ္ရက္ထဲ တိုက္ဆိုင္လြန္းစြာ ပါလာပါတယ္။ နိုင္ငံေရးကစားကြက္ေတြမွာ media နဲ ့ပါ လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္တာ အစဥ္အလာပါ။ တစ္ပူးနဲ ့ The Voice ဘာအေရာင္ေတြ ကိုယ္စီသန္းသလဲျပည္သူအသိဆံုးပါ။ ေနာက္ထပ္ေခါင္းစဥ္က တရုတ္လာပါေတာ့မယ္။ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ ့ ေလာ္ဘီ ဇာတ္လမ္း စပါေတာ့မယ္။ေျမွာက္ေပးရင္ ေသြးထြက္ေအာင္က တတ္တဲ့ ျပည္သူက ပါပါလိမ့္ဦးမယ္။ မပါပါေအာင္ ေသြးေဆာင္ေခၚႀကပါဦးမယ္။ အဲဒီေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို ့က ဘာျဖစ္ႀကမွာလဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ တိုင္းျပည္က ဘာျဖစ္ေပးႀကရဦးမွာလဲ။

အာဏာရွင္ႀကီးမ်ားကလည္း ခ်မ္းသာလ်က္ ၊ စည္းစိမ္ခံနိုင္လ်က္ပါ။ ခရိုနီမ်ားကလည္း အလံုးအထည္မပ်က္ ေအာင္ပြဲဆင့္လ်က္ပါ။ဆင္းရဲျမဲျပည္သူက ဆင္းရဲေနလည္း ခင္ဗ်ားတို ့ကို နည္းနည္းေလးမွ တို ့မရ ထိမရတဲ့ ၂၀၀၈ ဥပေဒႀကီးနဲ ့ ကာေပးျပီးသား မဟုတ္လား။ ဘာေတြကို စိုးရိမ္ပူပန္ ေနႀကတာပါလဲ။ ဘာေတြကို မေရာင့္ရဲနိုင္ႀကေသးတာပါလဲ။ ဘာေတြကို ထပ္မံ အလိုရွိေနႀကေသးတာပါလဲ။ ဘာအတြက္နဲ ့မ်ား ဒီလိုမ်ိဳး တိုင္းျပည္အတြက္ သိပ္အႏၱရာယ္ႀကီးတဲ့ ဇာတ္ကြက္ေတြ ထပ္ခင္းေနႀကရတာပါလဲ။

၂၀၁၅ ကို ေမွ်ာ္တဲ့သူက ေမွ်ာ္လင့္ႀကတယ္။ အဲဒီအတြက္ပဲ ႀကိဳႀကိဳတင္တင္ ကြဲႀကျပဲႀက ျဖစ္ျပတဲ့သူကျပႀကတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာႀကည့္ႀကပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ ၂၀၁၅ ဆိုတာကို ေရာက္ဖို ့ တိုင္းျပည္ပ်က္မတတ္ ရင္းႀကရ၊ ေသႀက ေက်ႀက ၊ အမ်ားႀကီးစေတးႀကရျပီးကံမေကာင္းရင္ တန္ဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ့ အရင္းအနွီးေတြကို ေပးဆပ္ႀကရပါလိ္မ့့္ဦးမယ္။ အဲဒီပြဲ က်င္းပျဖစ္ရင္ အသာထား၊ အဲဒီပြဲ တရားမွ်တဖို ့အသာထား၊ အဲဒီပြဲ နိုင္ရင္ ရံႈးရင္ ဆိုတာ အသာထား အဲဒီအထိေရာက္ဖို ့ကို ႀကားမွာ ေခ်ာက္ႀကီးေတြထဲကို ကြ်န္ေတာ္တို ့တိုင္းျပည္သက္ဆင္းရဦးမွာပါ။ အႏၱရယ္မ်ိဳးစံု ၊ တရားမဲ့မႈ မ်ိဳးစံုကို ကြ်န္ေတာ္တို ့ျပည္သူေတြ ႀကံဳႀကရဦးမွာပါ။

အခု သူေတာ္ေကာင္းဆိုတဲ့သမၼတႀကီးပဲဆိုဆို၊ တရားဥပေဒကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့ လႊတ္ေတာ္ႀကီးထဲက လူေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ အစိုးရပဲေျပာေျပာ ေသခ်ာတာက သူတို ့အားလံုးက အာဏာရွင္ တျဖစ္လဲ ႀကီးေတြပါ။ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ႀကရမယ့္ တူညီတဲ့ ဘံုအက်ိဳးစီးပြားရွိတဲ့သူေတြပါ။

ခင္းလာမယ့္ ဇာတ္ကြက္အလိုက္ေတြကိုပဲကရင္း က်ဥ္းထဲႀကပ္ထဲ အညပ္ခံမွာလား။ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ ဖာတ္ကြက္ဆီကို အပါေခၚေဆာင္နိုင္မွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ခါတိုင္းလိုပဲ ကြ်န္ေတာ္တို ့ဟာ ရနိုးနိုး ေပးနိုးနိုး ႀကိတ္ျပီးေမွ်ာ္လင့္ႀကရင္း၊ ျဖစ္လာသမွ ရင္ဆီးခံရင္း တန္ခိုးရွင္တစ္ပါးပါး ဆင္းကယ္ေတာ့မေယာင္၊ မင္းေလာင္းေပၚလာမေယာင္ ကိုယ့္အနာကိုယ္ ျပန္လွည့္စားႀကရင္းပဲ ေနသြားႀကရမွာလား စဥ္းစားႀကည့္ႀကရမွာပါ။ ရန္သူက အေပ်ာ္တမ္း မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ စံနစ္က်တယ္၊ အႀကံႀကီးတယ္၊ လက္ရဲစက္ရဲ ရွိတယ္၊အင္အားေတာင့္တယ္၊ ဘာကိုမဆို စေတးရဲတယ္၊ ဦးတည္ခ်က္ ျပတ္သားတယ္။

ဒါကို အေပ်ာ္တမ္းအေနနဲ ့သြားရင္ဆိုင္မိရင္ ကြ်န္ေတာ္တို ့မွာ အထိအခိုက္ အက်အဆံုး မ်ားပါလိမ့္မယ္။ တိက်ေကာင္းမြန္တဲ့အကြက္ေစ့ေသာ ၊ ပိရိေသသပ္ေသာ ၊ ပရိယယ္ႀကြယ္ေသာ ႀကိဳတင္စီမံခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့ အသင့္ျပင္ႀကရပါလိမ့္မယ္။သူတို ့ခင္းေပးသမွ် အကြက္ေစ့ လိုက္ကေနရတာထက္ ေသသပ္က်နတဲ့ နည္းဗ်ဴဟာ မဟာဗ်ဴဟာေပါင္းမ်ားစြာကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ျပီးသား၊ အကြက္ေစ့ ခင္းျပီးသား ျဖစ္ေနႀကရပါလိမ့္မယ္။ တစ္ဦးေကာင္း တစ္ေယာက္ေကာင္းဆိုတာမ်ိဳးနဲ ့မရပဲ ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္တူေသာ လူေပါင္းမ်ားစြာ၊ ပညာေပါင္းမ်ားစြာ၊ အႀကံညဏ္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့ ျပည္တြင္းျပည္ပ လူစံု တက္စံုေပါင္းစည္းမွ ၊ ညီညြတ္မွ ၊ တိုင္ပင္ညွိနိႈင္းေပါင္းစပ္ ျပင္ဆင္ႀကမွ၊ လိုရာေရာက္ေအာင္ လႊင့္လို ့ ရပါလိမ့္မယ္။

၂၀၁၅ ကိုေရာက္ဖို ့ ဘယ္ေလာက္အနၱရယ္မ်ားတဲ့ ခရီးကို ျဖတ္သန္းရမယ္ဆိုတာ နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ ႀကိုတင္တြက္ႀကည့္ရံုနဲ ့ေႀကာက္စရာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမယ္၊ ခက္ခဲျပင္းထန္မယ္ဆိုတာ ဆ၀ါးႀကည့္လို ့ ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ ရန္သူဟာ အင္မတန္ အင္အားႀကီးျပီး လိုအပ္ရင္ ဘာကိုမဆို စေတးမယ့္သူ ျဖစ္ေနလို ့ပါ။ ။

ျပည္ခ်စ္သူ
9.5.2013