သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေရ မဂၤလာပါဗ်ာ...

မဂၤလာပါ...ျမန္မာဆုိဒ္မ်ားမွသတင္းႏွင့္ကဗ်ာမ်ားကုိျပန္လည္ေဖာ္ျပထာေသာက်ေနာ္ရဲ့ဆုိဒ္ေလးကုိအားေပးၾကတဲ့မိတ္ေဆြအေပါင္းအားလုံးကုုိအထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္...ခြင့္မေတာင္ဘဲတင္ထားေသာဤကဗ်ာပုိင္ရွင္ဆရာၾကီးမ်ားကုိလဲအထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ ဆုိဒ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွျပန္လည္မွ်ေဝထားပါတယ္... ""

MOUSE

ၾကိဳဆုိပါ၏

top up


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ေရႊ ျမန္မာတုိ႔

အမ်ိဳးကုိထိိမခ်ိ႕ေအာင္နာလုိ႔ဒီဆုိဒ္ေပၚမွာဘာသာေရးနဲႏုိင္ငံရဲ႕အေၾကာင္ရာေတြပါလာတဲ့အတြက္သူငယ္ခ်င္းဘေလာ့မိတ္ေဆြမ်ားအားအထူးေတာင္ပန္လုိက္ပါတယ္ ႏုိင္ငံ။ဘာသာ၊သာသနာနဲ႔ လူမ်ိဳးကုိခ်စ္ေသာ... "ေမာင္ရဲဝင္းႏုိင္"

မင္းေက်နက္ဖုိ႔

မင္းကလုိလားေတာ့လည္း ငါ............ ဘာမ်ားတတ္ႏုိင္မွာတဲ့လဲ အခ်စ္ရယ္ ငါ့တစ္ကုိလုံး ေလာင္ကၽြမ္းျပီးမွ ရမဲ့အလင္းကုိ မင္း လုိလားတယ္ဆုိရင္လည္း အဲဒီအေမွာင္ထဲမွာ တစ္ခ်က္ကေလး ေငးၾကည့္လုိက္ပါ မင္းေတြ႔ရဲ႕လား မင္းအတြက္ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့ ငါ့ဘဝ ေဆြးျမည့္ျပာက် သြားပါေစ... မင္းေက်နက္ဖုိ႔ ငါ့ဘဝကုိ မင္းအတြက္ ေလာင္ကၽြမ္းေပးရက်ိဳး နက္ပါျပီ... အခ်စ္ရယ္... "ေမာင္ရဲဝင္းႏုိင္"

Saturday, March 2, 2013

ဆႏၵကုိလစာျဖင့္ ထိန္းေနရေသာဘဝႏွင့္ ရုန္းမထြက္ႏုိင္ေသာ သံသရာ




တာဝန္မ်ားစြာ….
အခက္အခဲမ်ားစြာ….
စိုးရိမ္မွဳမ်ားစြာ….
ယွဥ္ျပိဳင္မွဳ မ်ားစြာ…
ဘဝက တစ္ခုတည္းျဖစ္ေသာ္ လည္းထိုတစ္ခုတည္းေသာ ဘဝထဲ ၌ လက္ခံသိမ္းယူထားရသည့္ အရာေတြ က အမ်ားသား။ ဘဝဟူ သည္ တိုေတာင္းသည္..။ ရွည္ လ်ားသည္ စသည္ျဖင့္ …။လိုက္ မမီႏိုင္ေသာ အဓိပၸာယ္ တို႕ျဖင့္ အသီးသီး အနက္ဖြင့္ဆိုၾက၏။’ဝ’လံုးကို ခ်ေရးၿပီး ရွင္သန္လာ သည့္ အခ်ိန္မွစ၍ အကၡ ရာ တစ္ဝက္ ေလာ က္ကို မည္သို႔မည္ပံု ေရး ခဲ့မိၿပီလဲ ေရေရရာရာ မေျပာျပႏိုင္ ေတာ့၊ သုိ႔ေသာ္ ‘အ’အကၡ ရာ အထိ မေရာက္မခ်င္း ဘဝကို ဆက္သြား ရမည္မွာမလြဲ။ တကယ္ေတာ့ ခဲ ဖ်က္ျဖင့္ ဖ်က္မရေသာ ဘဝမ်ား စြာ ထဲ၊ သူတို႔သည္ဘြာခတ္၍ ေနာက္ လွည့္မရေသာ အစိုးရဝန္ထမ္း (သို႔ မဟုတ္) ႏိုင္ငံ၏ ဝန္ထမ္း သို႔တည္း မဟုတ္ တုိင္းျပည္၏ အေရးပါေသာ ယႏၲာရားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ . . ‘ကြၽီ’ခနဲ ျမည္ သံႏွ င့္ အတူ လီဗာေပၚမွညာေျခကိုၾကြ၊ မ်က္လံုး ကိုစံုမိွတ္ျပီးအက်င့္ပါေနေသာ လက္ျဖင့္ ဂီယာက ျဖဳတ္ၿပီး သား။ နင္းလိုက္မိသည့္ဘရိတ္က အိမ္မွာ က်န္ခဲ့သည့္မိန္းမႏွင့္ ကေလး၏မ်က္ႏွာကို ကယ္ တင္ျခင္း ဟု ယံု ၾကည္မိ၏။ လမ္းျဖတ္ကူးသူ တစ္ဦးက ရဲတင္းလွသည္။ မေတာ္ တဆ ၏ေနာက္ကြယ္တြင္ ေလ်ာ္ ေၾကးႏွင့္ကံၾကမၼာက ဓားထမ္း၍ ေစာင့္ေမွ်ာ္ ေနမည္ကို ေတြးမိရင္း သက္ျပင္းခ် မိသည္။ မိမိဘဝ သည္ ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူတို႔၏ အသက္ အိုးအိမ္စည္းစိမ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ပါ မည္ဟုသစၥာဓိ႒ာန္ျပဳထားသည္ မ ဟုတ္ပါလား။ သူ႔တာဝန္က ေရတပ္ ဌာနမွတပ္ထိန္းသို႔ေသာ္ သူကြက္ခနဲ႔ျမင္ေယာင္မိၿပီး သူတုိ႔ဘ ဝေတြ ကိုပါ ေရာက္ေနသည္က အငွား ယာဥ္၏ စတီယာရင္ေရွ႕။
တစ္ဦးတည္း မဟုတ္ေသာ စားဝတ္ေနေရးကို အန္ႀကိတ္ခံ၍ မျဖစ္၊ ထုိ႔အျပင္ တာဝန္ခ်ိန္ နီးလာေ သာေၾကာင့္ စိတ္ေရာကိုယ္ ပါ ပူေလာင္ေနသည္ဟု ကိုမင္းသူ က ေျပာ သည္။ ေျခာက္ထပ္ႀကီး ဘုရားကို လွမ္းျမင္ေ တာ့မွ မိမိဌာန ကိုျပန္ေရာက္ၿပီဟုအာ႐ုံတြင္လင္း သြားသည္။ သက္ျပင္းတို႔ပါ ကြယ္ ေပ်ာက္ သြား သည္။ ည တစ္ဝက္ ေက်ာ္ေ က်ာ္ကားဆြဲ၍ ရေသာေငြကို အံုနာအားေပးၿပီး က်န္ေငြကို မိန္းမ ႏွင့္ ကေလး အတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ရ သည္မွာ ၆ လေက်ာ္လာၿပီ ျဖစ္ ေၾကာင္း၊ ႀကံဳခဲ့ရသည့္ ျမင္ကြင္း ေၾကာင့္တုန္ ခါ ခဲ့ သည့္ရင္ကို ထိန္း ၍ သူကေလသံဖင့္ပံု ထင္ျပသည္။ ေန႔ကို ည,ညကို ေန႔အျဖစ္ သတ္ မွတ္ခဲ့ ရသည့္ ရက္ေပါင္း မနည္း ေတာ့ေၾကာင္းညိဳေနေသာ မ်က္ဝန္း တို႕ကသက္ေသျပေန သေယာင္။ ”စစ္သားဆိုေတာ့ အျခား အစိုးရဝန္ထမ္းထက္ လစာပိုရမယ္ ထင္ေပမယ့္ မိန္းမနဲ႔ကေလးရိွေတာ့ ခုနစ္ေ သာင္း တစ္ေထာင္ က ဘယ္ လိုမွ မေလာက္ဘူး။ အိမ္ေထာင္က် စက မိန္းမကိုနားလည္ေအာင္ မနည္းေျ ပာ ရတယ္။ သူအ က်ႌ ခ်ဳပ္ တတ္လာေတာ့ ပိုေငြေလးရလာ တယ္။ အေဒၚဆီက ပိုက္ဆံေခ်းျပီး ခုလို တကၠစီ ဆြဲေတာ့ မွပဲ အဆင္ေျပ ေတာ့တယ္ဗ်ာ” ဟု တပ္ထိန္းကို မင္းသူက ဆိုသည္။
ဝန္ထမ္းဆိုသည္မွာ နာမည္၏ေစစားရာအလား လူအားလံုးသူ႕ဝန္ ႏွင့္သူ။ အစိုးရဝန္ထမ္း သာမက ပုဂၢလိ က ဝန္ထမ္းမွစ ေတာင္သူအား လံုးသည္ ျပည္သူ၏ ဝန္ထမ္းျဖစ္ သည္။ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္ေသာ အခ်ိန္အ ခါတြင္ ရသင့္ေသာ ေငြ ေၾကးႏွင့္ ျဖစ္သင့္သည့္စည္းစိမ္ ကိုရယူလိုၾက၏၊ လူတို႕၏ အတၱ ဟုပင္ဆိုေစကာမူ အသက္ ရွင္ေန ထိုင္ေရးအတြက္ ပူပန္ၾကရသည္မွာ ေန႔စဥ္ႏွင့္မမွ်..။ ေတာင့္တတိုင္း အက်ိဳးေပးရန္ ဘုရား ရွင္က ပညတ္ မထားခဲ့ဟု ဗုဒၶဘာသာတိုင္း ယံုၾကည္ၾကေသာ္လည္း ဝမ္းမီး ေတာက္ ေလာင္ခ်ိန္ တြင္လူ တို႔ ၏ အတၱအတြက္ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ဖို႔ ခက္၏။
ျဖစ္တည္ခဲ့ရေသာ အသက္ သည္ တာဝန္ကိုအားျပဳ မျဖစ္ စေလာက္ လစာကိုမွီတြယ္ ေနရ သည့္ ခႏၶာ မ်ားႏွင့္ ေလာကဓံၾကား မိသားစုကို ေနတတ္ေအာင္ သင္ျပ ခဲ့ရသ ည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ့။ က်န္း မာေရး ဆိုသည့္ အသံကို မ ၾကားဝံ့၊ မိဘအဆင္မေျပပါက ပတ္ဝန္းက်င္ကို အားျပဳရ၏။ပတ္ ဝန္းက်င္သည္ ကိုယ္ေကာင္းမွ သူ ေကာင္းေၾကာင္း တရိပ္ရိပ္ထင္ဟပ္ လာခဲ့ၿပီးေနာက္ ေနာက္ဆံုးမာန္မာန ကုန္ ဆံုးကာ အတိုး တနင့္တပိုးျဖင့္ အေၾ<ြကး တင္လာျခင္းက ဝန္ထမ္း ၏ ျပယုဂ္၊ ထိုအရာ သည္ပင္ ဝန္ထမ္းဘဝ အတြက္ ကပ္ပါးေကာင္ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္လာသည္။ ထိုေရာဂါ ကြ်မ္းလာပါက ျဖစ္သလို ရပ္တည္ ရန္အတြက္ ဦးေႏွာက္ က ႏွလံုးသား ၏ ဆင္ျခင္တံု တရားတို႔ကို မလြဲမ ေသြ ေဖာက္ထြက္လာရ၏။ သို႔ ေသာ္ ရင္းႏွီးသူ တို႔ ၏ နာေရးဖိတ္ စာ၊သာေရးဖိတ္စာတို႕ကလည္း ႏွစ္စဥ္ႀကံဳေတြ႕ေနက်။
”ေလာက္တယ္၊ လစာက ေလာက္တယ္၊ မေသ ထမင္းမေသ ဟင္းနဲ႔ဆို ေလာက္တယ္၊ တစ္ခုပဲ ေျပာမယ္၊ သူေ ဌးေတာ့ ဘယ္ေတာ့ မွ မျဖစ္ဘူး။ ဆရာမတို႔ အလယ္ တန္းျပေတြ ရဲ႕လစာက ၅၈ဝဝဝ ၊ ရွားပါး စရိတ္ က သံုးေသာင္း၊ ဆန္တစ္ျပည္ကိုတစ္ေထာင္၊ အေရးထဲ မီတာခ၊ ေရခ တြက္ၾကည့္ရင္ ဘယ္လိုမွမေလာက္ ပါဘူး။ ေရႊေငြ စုေဆာင္းတာမရိွ၊ မိဘဆင္ထားတဲ့ နားကတ္ေလး တစ္ရံေတာင္ အေပါင္ဆိုင္ ခဏခဏ ေရာက္ တာ၊ သားသမီးေတြလည္း ေပးရဦးမယ္။ အဝတ္အစားမဝယ္နဲ႔၊ က်န္း မာေရး မေကာင္းရင္ ေဆးမ ကုနဲ႔၊ ေဆးၿမီး တိုနဲ႔ကု၊ သာေရးထက္ နာေရးက ေရွာင္ရခက္ပါတယ္”ဟု ဆရာမ တစ္ဦးက ရန္ကုန္၏ စာသင္ဆရာ စရိတ္ကို ခင္းက်င္းသည္။ အျဖဴရင္ဖံုးႏွင့္ အစိမ္းထဘီကို ခါးလံုေအာင္ဝတ္ဆင္ထားသည္ႏွင့္ ေရွ႕မွျဖတ္သြားသူတခ်ိဳ႕ ဦးေခါင္း လွ်ိဳသြားသည့္အခါ စားမကုန္ေသာ ပီတိက ကိုက္ခဲလာေသာ ညာဘက္ ဒူး၏ အနာကို ေလ်ာ့ ေအာင္မ လုပ္ႏုိင္။ တစ္ခါတစ္ခါမသိမသာ ႏွိပ္ေနသည္။
အထူးကားႏွင့္ ေက်ာင္းတက္ ခ်ိန္ကိုညိႇႏိႈင္းမရ၊ သိတတ္သူစာနာ သူတခ်ိဳ႕က ထိုင္ခံုေနရာ ဖယ္ေပးသည့္ အခါ ”ေက်းဇူးစကားမ်ား”သည္သာ ပိုလွ်ံ ပစၥည္းမ်ားအျဖစ္ ျပည္ပသို႔ တင္ပို႔ရေလာက္ၿပီဟု ထင္မိသည္။ အၿမဲလိုဝတ္ဆင္ထားခဲ့သည့္ အျဖဴ ထည္အက်ႌကအဝါေရာင္သမ္းေန မွန္း မိမိကိုယ္မိမိသိသည္ဟု သူမ က ေျဖသည္။ သို႔ေသာ္ လာမည့္ႏွစ္ ပင္စင္ သြားရေတာ့မည္မို႔ ထပ္ၿပီး ေငြကုန္ မခံဝံ့။ညေန ၄ နာရီထိုးလွ်င္ က်ဴရွင္ ဝိုင္းေလးကို မျဖစ္မေန ေျပးရမည္။ သားအငယ္ တစ္ ေယာက္၏ ေက်ာင္းစရိတ္က တားျမစ္ထား သည့္ က်ဴရွင္ကိုေခါင္းငံု႕ခံ အန္တုေနရသည္။
”မၾကာခင္ ပင္စင္ယူရေတာ့ မယ္ဆိုတာေတြးျပီး ရင္ေမာပါတယ္ သားရယ္၊အိမ္ဝယ္ဖို႔ မစဥ္းစားနဲ႔ အိမ္ငွား ဖို႔ေ တာင္ ခုလိုပဲ ရင္တမမ၊ ရတဲ့လစာက ၅၈ဝဝဝ၊ ေထာက္ပံ့ ေၾကးက သံုးေသာင္း ၊ပင္စင္ဆိုရင္ ဂရက္ ဂ်ဴတီ က ၁ဝ သိန္းေက်ာ္ ေလာက္ရမယ္၊ဒါနဲ႔ပဲၿမိဳ႕ျပင္ထြက္ ရမွာပဲေလ”ဟု အသက္ ၅၉ ႏွစ္၏ ဇရာကို ထမ္း ရင္း လမ္း(၃ဝ) မွတ္ တိုင္မွ အထူးကားတို႔ကို လွမ္းၾကည့္ ရင္း သူမ ေျပာရွာသည္။ဇန္နဝါရီလ ေနာက္ ဆံုးအ ပတ္၊ လႊတ္ေတာ္မွ ေျပာၾကားခဲ့ေသာ ဘ႑ာေရးဒုဝန္ႀကီး၏ အသံ၊ တစ္ဆင့္စ ကားျဖင့္ ရင္ဝသို ႔လွ်ံတက္ လာသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တို႔ ခ်ည္နဲ႔၊ ရက္ေပါင္း ၃ဝဝ ေက်ာ္ကို ေမွာ္သြင္းၿပီး ေက်ာ္ျဖတ္လိုက္ခ်င္ သည္။ မိမိတို႔ လိုခ်င္သည္က ေငြ မဟုတ္။ အေနအစားေခ်ာင္လည္ယံု ဟု ဆိုၾကသည္။ ဆက္သြယ္ေရး ကိစၥ မ်ား ထြက္ေပၚလာေသာေၾကာင့္ မိမိတို႔အျပင္ အထက္ဌာနမွ လူႀကီး မ်ားကိုပါ သံသယဝင္လာသည္ ။ကိုယ့္ ကိုယ္ကိုယ္လည္း မခ်င့္မရဲ၊ ရွည္လ်ားေသာ မိသားစုအိပ္မက္တို႔ က အဓိပၸာယ္မရိွ ေတြေဝစြာ၊ လံုၿခံဳေရး သည္အသက္ထက္ဆံုး တာဝန္ စားဝတ္ေနေရးသည္ဘဝ၌ ကြက္လပ္အျဖစ္သာ ထားေနရ ေၾကာင္း ေျပာလာသည္က ရန္ကုန္ တိုင္း ရဲဝန္ထမ္းတစ္ဦး။
”ရဲတစ္ေယာက္ကို ဘယ္သူမွ တစ္သိန္းထက္ ပိုမေပးဘူး။ ေပး တာေတြရိွတယ္။ ဝန္ခံတယ္။ ဒါက သူေဌး သား သမီး မုန္႔ဖိုးပဲရိွတယ္။ လစာတိုးေပးဖို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္တာ ေ ပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္ေၾကာင္းမလံုရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ။ ခုခ်ိန္ထိ မိသား စုကေငြသံုးသိန္းျပည့္ေအာင္မကိုင္ ဖူးဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ေျပာမယ္။ ရဲဆိုတာ မုန္းတဲ့ သူရိွတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူမွမစာနာဘူး၊ အသက္စြန္႔ပါ မယ္လို႔ အဓိ႒ာန္ျပဳထားၿပီးၿပီ။ ဒီလစာေလးနဲ႔လုပ္ ေန တာၾကာၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေနာင္ေရးကို မၾကည့္ ရင္ေတာ့ စားဝတ္ေနေရးကို ဒီလစာ နဲ႔ျဖစ္သလို၊ ရသ လို လုပ္သြားရမွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ျပည္သူပါပဲဗ်ာ” ဟု ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဆိုေသာ္လည္း မျပတ္ႏုိ င္ေသးေ သာဘဝ ရပ္တည္မႈ အတြက္ နာမည္ကြယ္ဝွက္ေပးရန္ ေမတၱာရပ္ခံသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ ငါးလုပ္ငန္း အဖြဲ႕ ခ်ဳပ္မွ ဒုတိယဥကၠ႒ ဦးႏွင္းဦးက လည္း”ဝန္ထမ္းေတြ မေလာက္မင ျဖစ္ေန တာ ကို အားလံုး အသိပဲ။ ျဖစ္ သင့္ျဖစ္ထိုက္တာကို အစိုးရက တိုး ေပးသင့္တယ္။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ တာကို ကြၽန္ေတာ္ အားမေပးဘူး။မေလာက္ငတဲ့အတြက္ သူတို႔မွာ အေျဖတစ္ခုရွာ လာရေတာ့တယ္။ ဝန္ ထမ္း တစ္ေယာက္ဟာ သူ႕မိသား စုအတြက္ပဲေလ။ အစိုးရကဝန္ထမ္း အတြက္ လစာ တိုးေပးရမယ္။ ေလာက္ ငမႈရိွေအာင္ စီစဥ္ေပးရ မယ္။ ဘာေ ၾကာင့္လဲလို႔ ေျပာရင္ သန္႔ရွင္းေသာအစိုးရ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ အတြက္ ဝန္ထမ္းရဲ႕ လုပ္ခ လစာကို ေခတ္နဲ႔အညီ တိုးေပးရ မယ္” ဟု အျမင္ကို ေျပာသည္။
တစ္ႏိုင္ငံလံုး၏ ဝန္ထမ္းဦးေရ က ၃ ဒသမ ၈ သန္း၊ ဝန္ၾကီးဌာ န ၃၁ ခု၊ ယင္းဝန္ထမ္းဦးေရ၏ တိုးမည့္ လစာ တစ္ဦးတစ္က်ပ္ျဖင့္ တိုးမည္ဆိုဦးစို႕ မနည္းလွေသာ ေငြ ေၾကး၊ လက္ရိွ အတည္မျပဳရေသး ေသာ အခြန္ ဥပေဒ၊ အခြန္ရရိွေရး က ေကာင္းသည့္ဘက္ ဦးတည္ဖို႔လို သည္။ အခြန္ရရိွမွ ႏိုင္ငံဝန္ထမ္း ႏွင့္ ျပည္သူ အတြက္ ရလဒ္ေကာင္း မည္ဟု ဆိုၾကသည္။ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူတိုက္ဖ်က္ရန္ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတ ၏ သေဘာထားမွတ္ခ်က္ႏွင့္ လုပ္ေဆာင္မႈတို႕ကတရိပ္ရိပ္ လိုက္ လာသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ခ႐ိုနီ တို႔ ေရ ပန္းစားလာၿပီးသည့္ေနာက္ ပိုင္း စိတ္ဓာတ္တခ်ိဳ႕ ကို ခဝါခ်ျပီး ေနာက္ဆုတ္ကုန္ၾကသူမ်ား ရိွသ လို ဖန္ တီးေနသူမ်ားက အရွိန္မ ကုန္ေသး။ ကားသစ္ကို အိမ္မွာထား ျပီး အေဟာင္းျဖင့္ လူလံုးထြက္ျပေန ၾက သူမ်ား ရိွေသးသည္။ လက္ရွိတြင္လာဘ္ေပးလာဘ္ယူပ ေပ်ာက္ ေရး ဥပေဒၾကမ္းကိုလႊတ္ ေတာ္ တြင္ ေရး ဆြဲေနၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အေရအတြက္ ႀကီးမားေသာ ေအာက္ေျခ ဝန္ထမ္းတို႔ကေတာ့ အလူးအလိမ့္၊ လာဘ္မစားပါ၊ သဒၶါေၾကးကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္ရပါ ေတာ့မ ည္။၊ ဒါက ဒုတိယမၼိသႏိၷ႒ာန္ …
”အေျခအေန မေကာင္းဘူး ထင္ရင္ ကိုယ္ပါ ဒုကၡေရာက္ႏိုင္ တယ္။ တစ္ခါတေလ သူတို႕ဘာသာ သူတို႔ လာေပး တာေတြရိွတယ္။ သတိနဲ႔ ယူေပါ့။ ခုစစ္ေဆးေရးေတြ ဝင္လာေတာ့ လူႀကီးေတြက ေျပာ တယ္။ ျပႆနာ တက္ရင္ အျပစ္ေပး မယ္တဲ့။ သူတို႔လည္းသူ႔နည္း သူ႔ ဟန္နဲ႔ပဲ ေလာက္ေနရင္ ကိုယ့္ဒုကၡ ကိုယ္ ရွာၿပီး ဘ ယ္သူမွ မယူခ်င္ပါဘူး ဗ်ာ။ လစာရရင္ေတာ့ မိန္းမကို အ ကုန္အပ္လိုက္တာပဲ။ အဲဒီဘာေၾကး ညာေၾကးနဲ့ ပဲ အသံုးစရိတ္လုပ္ေနရ တာ။ ပင္စင္ရရင္ေတာ့ နယ္ပဲျပန္ ေတာ့မယ္။ သားသမီးေတြကို အေတာင္ ပံေပါက္ေအာင္ေတာ့ ေစာင့္ ရမွာေပါ့”ဟုဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္မွ ရဲ ဝန္ထမ္းတစ္ဦးက ဆိုသည္။
ႏိုင္ငံ၏၂ဝ၁၃-၂ဝ၁၄ ဘ႑ာ ေငြကို လႊတ္ေတာ္တြင္ အတည္ ျပဳေတာ့မည့္ဆဲဆဲ ေငြေၾကးေဖာင္းပြ မႈႏွင့္ ရေငြ သံုးေငြတို႔ကို စိစစ္ေနရ ေၾကာင္း ဘ႑ာေရးႏွင့္ အခြန္ဝန္ ႀကီးဌာနမွ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ဦးဝင္းရိွန္က ေျပာသည္။”လစာတိုးဖို႕ကိစၥက အရင္ဝန္ ႀကီးေျပာခဲ့တာပါ။ ႏိုင္ငံမွာလစာတိုး ဖို႔အမ်ိဳးမ်ိဳး စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ရတယ္။ ရေငြ ရယ္။ သံုးေငြရယ္။ အဲဒီႏွစ္ခု ဆီက လိုေငြရယ္ေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ပိုလို႔ မရပါဘူး”ဟု ဝန္ႀကီးက ဝန္ ထမ္းလစာ တိုးမေပးရေသးသည့္ အေျခအေနကိုအနည္းငယ္မွ် အ က်ဥ္းခ်ဳပ္သည္။
လကုန္ရက္ေရာက္ဖို႔ ..မေမွ်ာ္ လင့္ပါ။ လစာရလွ်င္ ေပ်ာ္ရသည္ ဟုထင္ၾကသည္မွာ အမ်ားအျမင္၊ လက္ေတြ႕ ခံစားေနရသူတို႔ကေတာ့ ကိုယ့္ဝမ္းနာ ကိုယ္သာသိ။ ႏွစ္ သိန္းဖုန္း တစ္လံုးအတြက္ ႐ံုးမွ ျဖတ္မည့္ အရစ္က်ေငြ၊ သားေလး၏ မူၾကိဳစရိတ္ကလစဥ္ႏွင့္အမွ်၊ ဆီ၊ ဆား၊ င႐ုတ္ၾကက္သြန္က ဝယ္ထား မွျဖစ္မည္။ ေပါင္ထားေသာ နား ကတ္ေလးအတြက္ အတိုးသတ္ ထားမွျဖစ္မည္။ ဆန္ေစ်းကို တြက္ ၿပီး သည့္ အခါ လက္ထဲမွာ ေငြဆို၍ နတၱိ၊ အခန္းက ဝန္ထမ္း တိုက္ခန္းျဖစ္ ၍ေတာ္ေသး သည္..။ဆိုင္ ကယ္ အငွား ယူျပီး တကၠစီဆြဲေနေသာ ေယာက်္ားက ေနျပည္ေတာ္၏ အ ေအးဒဏ္ေၾကာင့္ ခဏခဏအဖ်ား ပိုးျပန္ထ တတ္သည္။ ညစ္ ပါမ်ား ေသာစိတ္တို႔က အေရာင္ တလြင့္ လြင့္။ အသားမာ တက္ေန ၿပီျဖစ္ သည္ ဟု ေနျပည္ေတာ္မွ ဝန္ထမ္း တစ္ဦးက ရင္ဖြင့္သည္။
”တိုက္ခန္းမွာ ေနရတယ္ဆို လို႔ အေမက ေနေပ်ာ္လို႔ ေရာက္ လာေသးတယ္။ တစ္ေယာက္စာ အတြက္ မသိသာပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ အေမလည္း နယ္ကိုျပန္သြားရွာျပီ။ တစ္ခါတစ္ခါမွ လာမယ္လို႔ေျပာ တယ္။ ကြၽန္မလည္း စိတ္မေကာင္း ဘူး။ မိဘေက်းဇူးေတာ့တတ္ႏိုင္ သေလာက္ဆပ္ခ်င္တယ္ေလ။ အခု အခ်ိန္ပိုေၾကးေတြရမယ္ဆို လို႔ ေပ်ာ္ မိတယ္။ နည္းနည္းေလာက္ စု မိလာရင္ အေမ့ကိုတစ္လေလာက္ ျပန္လာေနဖို႔ ေခၚဦးမယ္”ဟု ေမွ်ာ္ လင့္ခ်က္စကားတို႔ကသူမႏႈတ္ဖ်ား မွ ခပ္ဟဟ ထြက္လာသ ည္။
”ၿခံစိုက္လို႔ ရတယ္၊ ကိုယ္ အားတဲ့ရက္ေတြကို လင္မယားႏွစ္ ေယာက္ ေပါင္းခုတ္ၿပီး စိုက္ထားတဲ့ သေဘၤာပင္တို႔ ခ်ဥ္ေပါင္ပင္တို႔က အစ ဟင္းတစ္မ်ိဳးစီ ရတာေပါ့။ ေျမ ကေတာ့ အစိုးရပိုင္ေျမေလ။ ရွာလို႔ ရတဲ့ေငြကို ေယာက်္ားအရက္ ေတြ ဘာေတြေတာင္မေသာက္ေအာင္ ေျပာထားရတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ေတြ လာလို႔ ေသာက္စားမိမွာ ကိုေၾကာက္လို႔ မိတ္ေတြဘာေတြ ပ်က္လည္း ထည့္မတြက္ႏိုင္ေတာ့ ဘူး။ ေနာင္ေရးက ပိုအေရးၾကီးပါ တယ္ရွင္” ဟု သူမ၏ ယူဆထား ေသာ လတ္တေလာအေရးကို ဆို သည္ အစိုးရဝန္ထမ္းတို႕၏ အခ်ိန္ပို ေၾကးက အားလံုးရမရေတာ့ မေသ ခ်ာ။ မဝံ့မရဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ေၾကာင့္ပင္ ဘဝပန္းတိုင္ဆို သည္မွာ အဘယ္နည္းဟု သံသယ မ်ားလာၾက သည္။ တစ္ေန႔လွ်င္ ၈ နာရီ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ရိွေသာ္လည္း ၂၄ နာရီဂ်ဴတီကို ON (အြန္)ထားရသူ တို႔ကပိုဆိုးသည္ဟုဆို သည္။ အေျခအေန အရ မိမိတို႔၏ လားရာသည္တစ္ေန႔ေတာ့ ပင္စင္ ၏ ရင္ေငြ႕ကိုခိုလံႈျပီး ထြက္သက္ ေကာင္းဖို႔ရာ ဆုေတာင္းရေတာ့ မည္။ သို႔ေသာ္ရက္ေရာစြာ ဝင္ ေရာက္လာတတ္ ေသာကုန္ေစ်းႏူန္း က ဒီမိုကေရစီႏွင့္အၿပဳိင္ ရွင္သန္ေန ဦးမည္ဟု ထင္ၾကသည္မွာ မလဲြ။
”လစာဆိုတာ ေမွ်ာ္လင့္ထား တာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံ ေတာ္သမၼတက ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကို သဝဏ္လႊာပို႔ထားတဲ့ အထဲမွာ ပါတာပဲ။ ခုက အေျပာတစ္ မ်ိဳး။ အလုပ္တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ၂၄ နာရီလံုး တာ ဝန္ယူထားရတာလစာေတာ့ ပို ေမွ်ာ္လင့္တာေပါ့” ဟု ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီးမွ ဒုရဲမွဴးႀကီးတစ္ဦးက ေပ်ာက္ဆံုးလုနီးပါး ျဖစ္ေနသည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို မဆိုင္းမတြ ေျပာ သည္။ ”ရဲတပ္ရင္းမွာ တစ္ေယာက္ ရဲ႕ ရိကၡာစရိတ္က တစ္ရက္မွ ၅ဝဝ ဗ်ာ။ ရက္ ၃ဝ မွ တစ္ေသာင္း ခြဲ။ အကုန္ စုေပါင္းရင္ ၇ ေသာင္းခြဲ။ တစ္ရက္ကို ၂၅ဝဝ ေပါ့။ လုပ္သက္ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ရိွတဲ့ ေအာက္ေျခဝန္ ထမ္းတစ္ဦးက အလြန္ဆံုး ကိုး ေသာင္းပဲ။ရန္ကုန္မွာမိသားစု ဘယ္ လိုစားမလဲ။ ဒါေတာင္ေနရတာက ရဲတန္းလ်ားမွာမို႔ ေတာ္ေသးတာ” ဟု ¤င္းက တပည့္မ်ား၏အေရး ေရွး႐ႈကာ ဆိုသည္။
အေျခခံလစာႏွင့္ ေထာက္ပံ့ ေၾကးတို႔သည္ ဝန္ထမ္းမိသားစုအ တြက္ ေထာင့္ျဖတ္မ်ဥ္းဆြဲၿပီး ေက်ာ္ တက္ဖို႔မျဖစ္သာ၊ ကဳ်ဥ္းေျမာင္းလွ သည့္လမ္းကေလးကို ေထာက္ခြ်န္ ျဖင့္ ထိပ္ပိုင္းမွ ကိုင္လွည့္ေနသည့္ အလားတူသည္။ ထိုအရာသည္အျခားမဟုတ္၊လစဥ္ခံစား ထိေတြ႔ ေနရေသာ သံသရာစက္ဝန္း၊ ေထာင့္ျဖတ္မ်ဥ္းကိုယ္တိုင္ ဆြဲသူ မ်ား တခ်ိဳ႕စစ္ေဆးေရးဝဋ္ ခ်က္ခ်င္း တက္လာျပီဟု ထင္ေနၾကၿပီ၊ လက္ ခံလာၾကၿပီ။ ႏိုင္ငံအေရးသည္ ျပည္သူ၏အေရးသို႔မဟုတ္ ဝန္ထမ္း အေရးသာ ပဓာန၊ ”ဝန္ ထမ္း
ေကာင္းမွ ႏိုင္ငံေကာင္းမည္”ဟူ ေသာ ေဆာင္ပုဒ္ကို လႊတ္ေတာ္၌ ယေန႔အခ်ိန္အထိ ပယ္ဖ်က္မႈ မရိွ ေသးေပ။အဆိုတင္မည့္ ကိုယ္စား လွယ္လည္း ရိွမည္မဟုတ္။
”လိုခ်င္တာက မိဖုရား၊ ညား ေနတာက ဘုရင္မ ေပါ့ညီရာ၊ ႏိုင္ငံေရးအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ကိုယ့္ ႏိုင္ငံမွာက ခ်မ္းသာသင့္လို႔ ခ်မ္း သာတယ္ပဲမွတ္ယူပါတယ္၊ အစိုးရနဲ႔ ေပါင္း ကူးေတြပဲ ေကာင္းေနေသး တာကိုး၊ မေသခင္ေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ တိုက္ခန္းေလးတစ္ခုေတာ့လိုခ်င္ တယ္၊ မရရင္ သန္လ်င္ဘက္ ၿခံ စိုက္ၿပီး ေနသြားဖို႔ပဲ။ ပင္စင္ရ ေတာ့မွပဲ စာေလးေရးႏိုင္ရင္ေရး မယ္၊သားႏွစ္ ေယာက္အတြက္ေတာ့ ရင္ေလးေနေသးတာေပါ့၊ ပညာ ေလး ရၿပီး လုပ္ငန္းခြင္ဝင္သြား ရင္ ေတာ့ စိတ္ခ်ရၿပီလို႔ပဲ သေဘာ ထား တယ္”ဟု ေရွ႕ေနတစ္ဦးက ေျပာသည္။
လစာကို ေမွ်ာ္ကိုးၿပီး အိမ္ ေထာင္မျပဳရဲၾက ၊ ဤသို႔ ဆိုလွ်င္ လူမ်ိဳးႀကီးႏိုင္ငံႏွစ္ခုၾကား ေရာက္ရိွ ေနေသာ မိမိတို႔ ႏိုင္ငံရိွ ဝန္ထမ္းႏွင့္ ျပည္သူမ်ား လူဦးေရ တိုးတက္ရန္ လံႈ႕ေဆာ္ေျပာၾကားခဲ့ေသာ လြတ္ လပ္ေရးဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၏ အမွာစကားကိုမသိစိတ္တို႔က ေခ်ဖ်က္ေနသည့္ အသြင္ေဆာင္ေန မည္လား၊ ေလာက ဓမၼတာ က ေငြ ေၾကးကို လြန္ဆန္ဖို႔ မျဖစ္သာေသာ အေျခအေနမ်ား၊ ရေတာင့္ ရခဲ ေသာ ဘဝတြင္ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ အဓိပၸာယ္မ်ား …၊ အားလံုးသည္ သံသရာ ဝဋ္ဆင္းရဲမွ ကင္းလြတ္ ခ်င္ၾကသည္။
”ဘယ္လိုလုပ္ျပီး မိန္းမယူရဲ မွာလဲ၊ ေကာ္လံကတုံးနဲ႔ ႏွစ္ပါး သြားေနတာ၊ ပံုမွန္ မေလာက္တဲ့ ေငြေၾကးနဲ႔ စိတ္မ ခိုင္တဲ့ မိန္းမမ်ိဳး ဆိုရင္ ထားသြားမွာ၊ ဘယ့္ႏွယ္ လုပ္မလဲ၊ အျပင္ပန္းရတာေတြ စု ျပီး ယူတဲ့ သူေတြ၊အေျခ အေန ေထာက္ပံ့မႈ ရိွတဲ့သူေတြ လည္းသားသမီးကို ႏွစ္ေယာက္ထက္ ပို မယူရဲၾကဘူး၊မယံုရင္ စစ္ တမ္း ေကာက္ၾကည့္ ပါ၊ တစ္ေယာက္ တည္း ေနရတာေတာင္ ဟိုဘက္ နည္းနည္းေရႊ႕ပါဦး ျဖစ္ေနတာ၊ ရန္ကုန္သူေတြနဲ႔ေတာ့ ကြက္တိကို ကြဲမွာပဲ”ဟု နယ္မွ ေရာက္လာေသာ ရန္ကုန္တိုင္း တာဝန္က် ေထြ/အုပ္ စာေရးတစ္ဦးက ေျပာသည္။
”သူမ်ားသားသမီးယူၿပီး တ ျခား သူေတြေလာက္မွ မဝယ္ေပး ႏိုင္၊ မထားႏိုင္ရင္ ကိုယ္လည္း သိကၡာက်တယ္၊ မိန္းမဆိုတာက သိတဲ့အတိုင္းပဲ၊ သူမ်ားေရႊ လိုက္ေရႊ၊ သူမ်ားစား လိုက္စား ခ်င္တဲ့ စရိုက္ရိွတယ္၊ ခုေခတ္ေပၚ ေနတဲ့ ဖုန္းအခြံတစ္ခုက လစာ ထက္ ႏွစ္ဆ ၊ သံုးဆျမင့္ေနတာ ဗ်ာ၊ ရည္းစား ဘဝေတာင္ သာတဲ့ သူေနာက္ပါ တတ္ေသးတာပဲ၊ ဆႏၵကို သိကၡာနဲ႔ ထိန္းေနတာ မဟုတ္ ေတာ့ဘူး၊ ဆႏၵကို လစာ နဲ႕ ထိန္းေနတာပါ” ဟု ၄င္းက အၿပံဳးတစ္ဝက္ျဖင့္ ဆိုသည္။ ေခြၽးစက္တို႔ ေျခမသို႔ ခယ ေနေသာ္လည္း မလြန္ဆန္ႏိုင္ေသာ စားဝတ္ေနေရး ကဖယ္ရွားမရေသာ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုး…။ ႏွလံုးသား အလွဆင္ဖို႔အတြက္ … လူ႕ သက္တမ္းကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ရာအ တြက္ စိတ္ႏွင့္ ခႏၶာကို ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္ရာသို႔ ဦးခိုက္ဆုေတာင္းယံုမွ တစ္ပါး အျခားမရိွ၊ မည္သို႔ ပင္ဆိုေစ လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ျဖင့္ ႏိုင္ ငံအတြက္ …၊ မိမိတို႔၏ဘဝ အတြက္…လူအားလံုး … ဝန္ထမ္းအားလံုး..
တာဝန္မ်ားစြာ….
အခက္အခဲမ်ားစြာ….
စိုးရိမ္မႈမ်ားစြာ….
ယွဥ္ျပိဳင္မႈ မ်ားစြာ…ျဖင့္ ျဖစ္ခ်င္ေသာ ဆႏၵကို လစာျဖင့္ ထိန္းေနရဦးမည္ကေတာ့ အေသ အခ်ာ။
သတင္းအခ်က္အလက္
သူရထြန္း၊ မင္းသုေအာင္
ေအာင္ထက္(NYK)ေရးဖြဲ႕သည္။
Credit to :Popular Myanmar News Journal

ေမေမ့ကို မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး

ေမေမ့ကို လြမ္းတဲ့ အလြမ္းေတြနဲ႔ အိပ္ယာဝင္ျပီး ေမေမ့ကို လြမ္းတဲ့ အလြမ္းေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာသစ္တတ္ခဲ့တာေတာ့ ၾကာပါျပီ... ဒါေပမယ့္ ေမေမသိေအာင္ မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူးထင္ပါရဲ႕။ အလုပ္ေတြ အရမ္းမ်ားေနလို႔ပါေမေမလို႔ မေျပာေတာ့ပါဘူး... ေမေမ့ကိုလြမ္းဖို႔အတြက္ေတာ့ လံုေလာက္တဲ့ အခ်ိန္ေတြရွိပါေသးတယ္ေမေမ။ ျပီးေတာ့ လြမ္းတာထက္ပိုတဲ့ တမ္းတေနမိတဲ့အခ်ိန္ေတြလဲ ရွိေသးတယ္ေမေမ.. အထူးသျဖင့္ ေအာင္ျမင္မႈေတြၾကံဳရတိုင္း ဆံုးရံႈးမႈေတြၾကံဳရတိုင္း မေတာ္တဆ ခလုတ္တိုက္မိတဲ့အခ်ိန္တိုင္း လူညာေတြနဲ႔ေတြ႔တဲ့အခိ်န္တိုင္း မာနၾကီးဖို႔ ေမ့ေလ်ာ့ေနတဲ့အခ်ိန္တိုင္း အိပ္မက္ဆိုးက လန္႔ႏိုးလာတိုင္း ဝမ္းနည္းစြာ ငိုေၾကြးမိတဲ့အခ်ိန္တိုင္း စိတ္ဓါတ္က်အားငယ္မိတဲ့အခါတိုင္း တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ေနတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ နာက်င္ေနတဲ့အခါတိုင္း ေမေမလို႔ တိုးတိုးေလးရြတ္ေနမိတယ္... ေမေမ့ကိုေတာ့ မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူးထင္ပါရဲ႔.. ေမေမနဲ႔အေဝးမွာ သား/မီး အတြက္ အခက္အခဲေတြ ရွိေနခဲ့သလို မၾကာခဏေတြ႔ရတတ္တဲ့ အဆင္မေျပမႈေတြလဲရွိေသးတယ္ေမေမ ျပီးေတာ့ ေယ်ာက်္ား/မိန္းက ေလးတစ္ေယာက္အတြက္ မျမင္ရတဲ့ အႏၱရာယ္ေတြလဲ ရွိေနေသးတယ္ေမေမ.. ဒါေတြကိုလဲ ေမေမ့ကို မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူးထင္ပါရဲ႔... ေမေမ့ကို သနပ္ခါးေသြးေပးခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြကို အရမ္းလြမ္းတယ္... ကိုယ္တိုင္ထမင္းဗူးျပင္ဆင္ရတိုင္း ေမေမျပင္ေပးခဲ့တဲ့ ထမင္းဗူးေလးကိုသတိရလို႔ ထမင္းဗူးမထည္႔မိေအာင္ ၾကိဳးစားေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြလဲ ရွိခဲ့ဘူးတယ္ေမေမ.. ဒါေတြကိုလဲ ေမေမသိေအာင္မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူးထင္ပါရဲ႔ေနာ္.. ေမေမေနေကာင္းလားလို႔ ေမးဖို႔ ဆြံ႔အေနတဲ့ သား/မီး ကို သား/မီး ေနေကာင္းလား လို႔ေမးဖို႔ မပ်က္ကြက္ခဲ့တဲ့ ေမေမ့ကို လိမ္ညာမိခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြလဲရွိခဲ့ဘူးတယ္ေမေမ.. မၾကာခဏခ်ဴခ်ာလြန္းတဲ့ သား/မီး အတြက္ ေမေမစိတ္ပူေနမွာစိုးလို႔ပါ.. ဒါေတြကိုလဲ ေမေမ့ကို မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူးေမေမ... တကယ္ဆို သတိရတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ ပူေလာင္ေနေပမယ့္... အေမ့အိမ္ကိုလြမ္းတယ္... ခ်စ္တဲ့သူေတြကို အရမ္းလြမ္းတယ္လို႔ ေျပာမထြက္ခဲ့ျပန္ဘူး ေမေမေရ.. ေမေမ့သား/မီး က စိတ္ေပ်ာ့ေပမယ့္ သူမ်ားသနားမွာကိုလဲ မလိုခ်င္ျပန္ဘူး..... ဒါကိုလဲ ေမေမသိေအာင္မေျပာျဖစ္ခဲ့ဘူး ထင္ပါရဲ႔ ေမေမ.. ေမေမ့နားမွာ ေနခြင့္ရခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ စာနာစိတ္နဲ႔ နားလည္ေပးခဲ့တဲ့ ေမေမ့ကို အရမ္းခ်စ္ခဲ့ဘူးတယ္.. အခုလို အေဝးၾကီးမွာေရာက္ေနတာေတာင္ အခ်ိန္အၾကာၾကီးေနမွ ေမေမေနေကာင္းလားလို႔ ေမးတတ္တဲ့သား/မီး ကို ထပ္ျပီးနားလည္ေပးေနတတ္တ့ဲ ေမေမ့ကို အရမ္းေက်းဇူးတင္မိတယ္ေမေမ.. ဒါကိုလဲ ေမေမသိေအာင္ မေျပာျပျဖစ္ခဲ့ဘူးေလ... ေမေမ့ကို ခဏခဏလြမ္းေနခဲ့တာကိုေတာင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမိတဲ့အထိ သား/မီး က မာနၾကီးေနခဲ့လားမသိဘူးေနာ္... တကယ္လို႔ ေမ့ေမ့သား/မီး က မာနၾကီးခဲ့တယ္ဆိုရင္လဲ မာနၾကီးတတ္ေအာင္သင္ေပးခဲ့တဲ့ ေမ့ေမ့ကိုေက်းဇူးတင္မိပါတယ္... သား/မီး လဲ ေမေမ့လိုပဲ ခ်စ္တဲ့သူေတြအေပၚမွာ မာနပိုၾကီးတတ္ခဲ့တယ္ ေမေမ... ဒါကိုလဲ ေမေမသိေအာင္ မေျပာျပျဖစ္ခဲ့ဘူးေနာ္.. ဆိုးလြန္းတဲ့ သား/မီး တစ္ေယာက္ကို အျမဲတမ္းလဲနားလည္ေပးပါ ေမေမ.. ေမေမ့သား/မီး က ေမေမ့ရင္ခြင္ထက္ လြတ္လပ္မႈတစ္ခုကို ပိုျပီး မက္ေမာေနတတ္တာကိုလဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေပးပါအံုးေမေမ.. တကယ္ဆို ေမေမ့ကို မေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းရင္းကလဲ တစ္ခုမကရွိခဲ့ပါတယ္ေမေမ သား/မီး အတြက္ ေမေမစိတ္ပူေနမွာစိုးတယ္... ေမေမေသာကေရာက္ေနမွာစိုးတယ္.. သား/မီး ကိုလြမ္းလို႔ ေမေမပူေလာင္ေနမွာစိုးတယ္... ျပီးေတာ့ ေမ့ေမ့ကို ခ်မျပရက္တဲ့ ေဝဒနာဆိုးေတြကို ေမေမသိမွာစိုးလို႔ပါေမေမရယ္... SnowLay ( အမရာ ေရးတာေတြ႔လို႔ ေရးျဖစ္သြားတယ္ ေက်းဇူးပါ အမရာ) (International Mother Day အမွတ္တရ)

ေနာက္ဆုံးမိနစ္



ဘ၀က အၿမဲတမ္းအခ်ိတ္အဆက္လြဲတယ္
အေမရယ္...
အေ၀းေၿပးလမ္းမေပၚတက္ၿပီး
ကၽြန္ေတာ္ေနာက္က်မွန္းသိတဲ့အခ်ိန္
ႏွစ္ကာလေတြက တ၀ီ၀ီၿဖတ္သန္းသြားၿပီ
ယုံယုံၾကည္ၾကည္ စူးနစ္ခဲ့သမွ်
နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းနာက်င္ခဲ့ရတယ္
စာေရးဆရာရွစ္ႏွစ္သား
ဘေလာ့ဂါသုံးႏွစ္သား
အေမ့အတြက္ေတာ့
လက္ေၾကာမတင္းတဲ့ ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္သားၾကီးေပါ့
မေအာင္မၿမင္မခ်င္း အေမ့အိမ္မၿပန္ဘူး
မာနေတြတင္းခံခဲ့သမွ်
အေမ့ဆီၿပန္မေရာက္တာပဲ အဖတ္တင္ခဲ့တယ္
ၿမဳိ႕ၾကီးေတြရဲ႕ မလြယ္ေပါက္ကေန
ေခြးတုိး၀က္၀င္ရွင္သန္ေနရတဲ့ေကာင္
ေနာက္ေက်ာမွာ ေလွာင္ရယ္သံေတြပဲ
ပဲ့တင္ၿပန္လာတယ္...
အိပ္မက္ေတြ အတည္တက်မက္ဖုိ႔
ကၽြန္ေတာ့္ ညေရးညတာေတြခက္ေနတုန္း
အခန္းလြတ္ေတြထဲ
တိတ္တိတ္ပုန္းေၾကကြဲဖူးပါရဲ႕
ေနာက္ဆုံးမိနစ္မေရာက္ခင္
ေအးစက္နာက်င္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္၀တ္ရုံကုိခၽြတ္လုိ႔
အေမ့ဆီမွာ
သန္႔သန္႔စင္စင္ လူၿပန္ၿဖစ္ခ်င္ပါေသးတယ္... အေမ။



မုိးလႈိင္ည

ေမေမ့ပင္လယ္ကူးသေဘၤာေလး

ေမေမ့အျပံဳးထဲ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ စကၠဴေလွေလးရဲ႕ မာလိန္မွဴး
အသက္သံုးဆယ္အထိ ဘာမွ မထူးခဲ့ဘူး ။

ေမေမ့ေမတၱာနဲ႕ ဆင္တဲ့ သစ္သားကြပ္ပ်စ္ကေလးမွာ
ေမေမ့ေပါင္ကို ေခါင္းအံုးလုပ္
သားအိပ္မက္ကေလးေတြ ျပန္အုပ္ခ်ဳပ္ပါဦးေမေမ ။

ေကာ္ဖီလည္း ေလ်ာ့ေသာက္ပါတယ္
အိပ္ေရးဝေအာင္လည္း အိပ္တယ္
ကြန္ပ်ဴတာလည္း တအားမသံုးဘူး
ဘုရားလည္း မွန္မွန္ရွိခိုးတယ္
ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ညာေနတုန္းပဲ…

ေရခဲေတာင္ေတြလို မေအးခဲတတ္ဘဲနဲ႕
ကၽြန္ေတာ္ပင္လယ္ခရီး ထြက္ခဲ့တယ္ ။
ႏွင္းေတြကို မျဖားေယာင္းတတ္ဘဲနဲ႕
ကၽြန္ေတာ္ ေဆာင္းရာသီထဲ ခုန္ခ်ခဲ့မိပါေပါ့ ။

ေမာဟတန္းလန္းေန႕စြဲေတြထဲ
တစ္ေန႕တစ္လံ
တစ္ေန႕တစ္လံနဲ႕ပဲ
ေမေမရွိတဲ့အရပ္နဲ႕ ေဝးသထက္ ေဝးေနတုန္း ။

ေမေမေတြ႕လား
ခိုက္ခိုက္တုန္သတိရစိတ္နဲ႕
ညက
ကၽြန္ေတာ္
အိမ္ေပၚ ျပန္ေျပးတက္လာခဲ့တယ္ ။


လင္းဒီပ
၁၈.၀၃.၁၀

Friday, March 1, 2013

ယုံေလးအတြက္

ေကာင္းကင္မွာရွိတဲ့ ၾကယ္ေလးေတြထဲက
အလွဆုံးၾကယ္ေလးကုိ မေရြးခ်ယ္ႏုိင္ေပမဲ့
ေတာက္ပတဲ့ ၾကယ္ေလးကုိ
ခူးဆြတ္ယူခြင့္ျပဳပါ။

ေလာကမွာ မိန္းကေလးေတြ အမ်ာၾကီးထဲက
အလွဆုံးမိန္းကေလးကုိ မေရြးခ်ယ္ႏုိင္ေပမဲ့
ရိုးသားျဖဴစင္တဲ့ မင္းေလးကုိ
ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့ စာကားလုံးေလး ေျပာခြင့္ေပးပါ။

(အလြမ္းေျပ ႏွစ္သိမ့္တဲ့ေတး
ႏုပ္ဆတ္တဲ့အနမ္း ထားခဲ့တဲ့အလြမ္းေတြၾကားမွာ
ကိုယ္ဘယ္လုိ ခ်န္ရစ္ရမလဲ မင္းမသိႏုိင္ဘူး
မသြားပါနဲ႔လုိ႔ တစ္ေရာက္ကုိတစ္ေရာက္ တားပုိင္ခြင့္မရွိေသးတဲ့
ကုိယ့္ရဲ႕ႏွစ္လုံးသားမွာ ဘယ္ေလာက္အထိနာက်င္ဆုိ႔နင့္ေနမလဲ
မင္းမသိႏုိင္ဘူး ေႏြးေထြးတဲ့ရင္ခြင္တစ္ခုရဲ႕
အေဝးတေနရာမွာ မင္းဘယ္လုိရပ္တည္ေနသလဲ
ကုိယ္လည္းမသိႏုင္ဘူး ခ်စ္သူရယ္...
ဘယ္ဆီဘယ္မွာမေသခ်ာတဲ့ ဆုံႏို္င္ခြင့္တစ္ခုကုိေမွ်ာ္ကုိးရင္းႏွင့္
ေတြ႕ၾကဖုိ႔ဆုိတာ မျဖစ္ႏုိင္ေသးတဲ့အခါ
နီးစပ္ဖုိ႔ကုိလည္း မစြမ္းႏုိင္ေသးခင္မွာ
ကုိယ့္အတြက္ေတာ့ မင္းဓာတ္ပုံေလးကသာ
အလြမ္းေျပစရာေပါ့ ယုံကေလးရယ္.....

ကုိကုိ......

Wednesday, February 27, 2013

လူျဖစ္ရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္

လူျဖစ္ရျခင္း၏
အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကို
မသိေသာ ပညာမဲ့သည္
လူ႕ဘဝကို
ကာမဂုဏ္ခံစားဖို႕အတြက္အသံုးခ်၍
အပါယ္ေလးပါးသို႕သြားသည္။
လူျဖစ္ရျခင္း၏
အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကို
သိေသာပညာရွိသည္
လူ႕ဘဝကို ကုသိုလ္ရဖို႕အတြက္
အသံုးခ်၍ နိဗၺာန္သို႕သြားသည္။


ယခုခါမူ၊ လူလည္းျဖစ္လာ၊
သာသနာလည္းထြန္းခုိက္၊ အၿမိဳက္တရား၊
ေဟာၾကားမည့္သူ၊ လူလည္းမရွား၊
သုိ႕ပါလ်က္သားႏွင့္မူ ...
တရားမလုိက္၊ အမွားကုိ ႀကိဳက္ၾကလွ်င္၊
အမုိက္တကာ့ဗိုလ္မင္း၊ အဖ်င္းတကာ့ဗုိလ္ခ်ဳပ္၊
အပါယ္ေလးလီ၊ ျမစ္နဒီတြင္၊ ပလံုစီျမဳပ္လုိ႕၊
လူယုတ္ႀကီးေတြ ျဖစ္ခ်ိမ့္မည္...။

"ငွက္တို႔၏ေတး"

မ လိုက္ရဲရင္ေတာ့

အ သိုက္ထဲမွာပဲက်န္ခဲ့ေလ . . . ။

တေန႔နီးမွာေပါ့

ေ႐ွ႕ခရီးေမွ်ာ္ မာန္တင္းပါကြယ့္

ငွက္ဆိုတာက ပ်ံရင္းေသ . . . ။

ျခေသၤ့က ျမက္ မစား

က်ားက ႂကြက္ မေခ်ာင္း

ဖြတ္ေတြက မိေခ်ာင္းလို႔ မေန

အိုးေဝ အိုးေဝ တြန္သံေႏွာေလတဲ့

စိမ္းျမညိဳ ေဟာဟိုေတာဆီသို႔

အေမာခံ ေဇာမာန္တင္း

ပ်ံရင္းေသ ခရီးဆက္မယ္တဲ့

အဲဒါ … ငွက္တို႔ရဲ႕သမိုင္း။


(ေမာင္စိန္ဝင္း - ပုတီးကုန္း)

Tuesday, February 26, 2013

တလြဲလုပ္ခ်င္ၾကတယ္


ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ခ်ဳိးတစ္ေကာင္နဲ႔ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ အေကြ႔ (၁)






သုညအစ၊ သုညအလယ္၊ သုညအဆုံး၊

ကၽြန္ေတာ္က ဘ၀ကုိလြယ္လြယ္ မရႈံးခ်င္ဘူး အေမ…

ကၽြဲအေကာင္ေပါင္းမ်ားစြာထဲက

ကၽြန္ေတာ္ဆုိတဲ့ ေၿမဇာပင္

အညႊန္႔ကေလးက တေထာင္ေထာင္နဲ႔ေပါ့…

လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္မွာ

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အၾကီးၾကီး ပုိက္ခဲ့တယ္ အေမ…..


ပါးတစ္ဖက္က လွ်ဳိတဲ့ဓါး

ေနာက္ပါးတစ္ဖက္က ထြက္တဲ့အထိ

ကၽြန္ေတာ္ အသဲတယားယား

နံပါတ္ (၄၀)ထဲက (၁) ေလ်ာ့သြားတာ

ဘာမွၿပႆနာ မဟုတ္သလုိ

ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္ကုိ ငုတ္တုတ္ထုိင္ခုိင္းထားတယ္

အေမ….

ေသြးဆုိတာ လုိသေလာက္ေတာ့ ထြက္ရမွာပဲ…


ကၽြန္ေတာ္မသိခဲ့ဘူး အေမ…

အေလးစားခံခ်င္တာလား…

အေၾကာက္ရြံ႕ခံခ်င္တာလား…

အဲ့ ႏွစ္လေတြၾကားမွာ

သားက ဘယ္ေနရာမွန္းမသိ

ခေရပြင့္ေလး ပခုံးေပၚေၾကြဖုိ႔အေရး

သား အေတြးက မက္ေမာမိေနတုန္းပဲ….


ၿပန္မၿပဳံးမၿပ ႏုိင္ေတာ့ဘူးအေမ…

တစ္ အေၿခအေန၊ ႏွစ္ အေၿခအေန၊ သုံး အေၿခအေန၊

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘ၀က ေရလုိပဲ

အလြယ္တကူ ပုံက်လြယ္ခဲ့ၿပီ


အေမသိရင္ .. ဘာၿဖစ္ဦးမလဲ….


ကၽြန္ေတာ့္လက္ထဲမွာ ေၿမပုံတစ္ခ်ပ္

ေနာက္မာရ္နတ္ကုိ ေထာက္လွမ္းဖုိ႔ ကိရိယာ

ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမရွိဘူး

ဒီအခ်ိန္ သားအေတြးရွင္းဖုိ႔

အေမ့ကုိပါ ေမ့ထားလုိက္တယ္

အေရွ႕မွာ ထယ္ထုိးထားတဲ့ ေၿမ

ရဲဖုိ႔အတြက္ အကုန္လုံးေမ့ခဲ့ရတယ္ အေမ…။


အေကြ႔ (၂)


နံရံၿဖဴၿဖဴမွာ အစြန္းအထင္းေတြ

ကၽြန္ေတာ္ေတြးလုိ႔ မရဘူး

“ခင္ဗ်ား ဘာလုိ႔ မဆက္သြယ္တာလည္း”

“အေမသိရင္ စိတ္ဆင္းရဲမွာ ကၽြန္ေတာ္မဆက္သြယ္ခ်င္ဘူး”

တတိယ အၾကိမ္ေၿမာက္ ခြဲစိပ္မႈ

တံခါး၀မွာ တန္းစီထားတဲ့အခ်ိန္

ပထမတစ္ေယာက္ ၿဖတ္ေလွ်ာက္သြားတယ္

အဲ့ဒါ အစ္မအၾကီးဆုံး

ဒုတိယေၿမာက္ အနားမွာကပ္

“မင္းဘယ္လုိ ၿဖစ္ရတာလဲတဲ့”

ဟုတ္က့ဲအေမ…

ကၽြန္ေတာ္ ၿပန္ေရာက္လာၿပီ…

“ေအး အေမသိပါသတဲ့”

“ငါေသေတာ့ ငါ့အသုဘ မင္းစီစဥ္

မင္းေသေတာ့ မင္းအသုဘ ငါစီစဥ္မယ္”

ငါက မင္းအေမပါဘဲ တဲ့လား အေမ…


ကၽြန္ေတာ္ ၀မ္းနည္းတယ္ အေမ…

သုည တစ္ၿခမ္းအပဲ့ ေပမယ့္

ကၽြန္ေတာ္က တစ္မၿဖစ္ေတာ့ဘူး

အၿပစ္ေတြၿပန္ရွာလုိက္ေတာ့

ကၽြန္ေတာ္ ၿမစ္ကုိ အလ်ားလုိက္ဆန္ခဲ့တာကုိး

ကၽြန္ေတာ္ မရႈံးခ်င္ဘူး အေမ…

ဒီၿပည္တြင္းစစ္ကုိ

ကၽြန္ေတာ္ အႏုိင္တုိက္ခ်င္တယ္….


အေမအၿပဳံးကအားရွိခ်င္စရာ

“သား မင္းက အေမ့သားပါဘဲ”

အေ၀းမွာ ၾကားရၿပန္ၿပီ

ေရႊၿပည္ေတာ္က ေမွ်ာ္မေ၀းေတာ့သလုိလုိ…

သားက ကုလားအုတ္တစ္ေကာင္လုိ

သူဘုိ႔… ကုိယ့္ဘုိ႔ လုိ႔မေတြးဘူး အေမ

သား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ခ်စ္တယ္…


တစ္ခ်စ္တယ္၊ ႏွစ္ခ်စ္တယ္၊ သုံးခ်စ္တယ္…

အၿပစ္ဆုိတာထက္ အစစ္အမွန္

ကၽြန္ေတာ့္ အပင္ေလး ရွင္သန္ေစခ်င္တယ္

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အိမ္ကေလးက

အမုိးနဲ႔အကာက အေပါက္အၿပဲ

အေၿခတုိင္က ယုိင္နဲ႔ေနတဲ့အခ်ိန္

ကၽြန္ေတာ္ အစစ္အမွန္ကုိ ရွင္သန္ေစခ်င္တယ္ အေမ…


ပစ္ၾကခတ္ၾက…

မိသားစုစကား၀ုိင္း

ခပ္ရုိင္းရုိင္း အၿဖစ္ေတြပါ

ပါလာခဲ့ၿပီ………


ဘ၀မွာရွိတဲ့ အသိတရား

ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ခါေသသြားပါေစ

အေမ ခြင့္လႊတ္ေပးပါဦးအေမ

ကၽြန္ေတာ္ (၁၅) ႏွစ္လုံးလုံး

ကၽြန္ေတာ့္ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔

ဘယ္သူ႔ကုိမွ မယုံၾကည္ေတာ့ဘူး

ကၽြန္ေတာ္သြားလုိက္ဦးမယ္…..


အေမွာင္….

ရက္ေပါင္း (၁၂၀) ေက်ာ္ကာလ

ငါ… မရႈံးေစရဘူး.. ေဟ့…

ေမွာင္တယ္ ဆုိကတည္းက

လင္းဖုိ႔အတြက္ပဲ….

အေမ ေမြးခဲ့တဲ့သား

အမွားမရွိ

ကၽြန္ေတာ္(၁၅)ႏွစ္လုံးလုံး

လူၿဖစ္ရႈံးခဲ့ရၿပန္တယ္……….


အေကြ႔(၃)


မၿဖစ္၊ မၿဖစ္၊ မၿဖစ္ေတာ့ဘူး….

ဒီမုိးက သည္းလုိ႔ေကာင္းတုန္းပဲ…

ကၽြန္ေတာ္ မရႈံးခ်င္လုိ႔

သြားဦးမယ္… အေမ….။


အေမေရ….

ညီေလးလည္း က်န္းမာပါတယ္…

ညီမေလးက .. ေပ်ာ္လုိၿပဳံးလုိ႔

ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ၿမင္ေတာ့

သူေပ်ာ္လုိ႔ မ်က္ရည္ေတြေတာင္ က်လုိ႔


အေမ…

အေမေနေကာင္းပါေစ…

အေမေပ်ာ္ပါေစ…

အေမေမြးတဲ့ အေမ့သားေတြ

အေမ ခ်စ္တဲ့ အေမ့သားေတြ

အေမ့ အေၾကာင္းေတြးတုိင္း

အေမ ေနရစ္ခဲ့တဲ့ … ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တုိင္းၿပည္

အေမ့လုိ ၿငိမ္းခ်မ္းဖုိ႔…

အေမ့သားေတြ အေ၀းကတုိက္တုန္း….


(ကုိမ်ဳိးၿမင့္ခ်ဳိ အတြက္)

ေက်းေတာ္မ်ဳိး

ရပ္ေ၀းသီးခ်င္း

ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ပစ္လႊတ္လုိက္တုန္းကေတာ့
တစ္ခုကုိ ထုိးေဖာက္ဖုိ႔ရည္ရြယ္ခဲ့တာပဲ
အခုမွ
ကုိယ့္ရင္ဘတ္ကုိ ၿပန္စုိက္ေနတဲ့ၿမွား
ေခၽြးသံေတြၾကားက လြင့္ပ်ံလာတဲ့သီခ်င္း
နယ္ေၿမသစ္မွာ အစိမ္းလန္းဆုံးပြင့္လုိ႔
နမ္းရႈိက္လုိက္တုိင္း မုိးရြာတယ္
မနက္ၿဖန္ေတြကုိ မယုံၾကည္လုိ႔
မနက္ၿဖန္ေတြထဲ တုိးတုိး၀င္ၾကည့္ေတာ့
အနာဂါတ္ဟာ
၀င္ၾကည့္ပါ ၀င္ၾကည့္လုိက္ပါနဲ႔
လမ္းေတြကုိခ်ခင္းၿပီး ေစ်းသည္လုိၿဖားေယာင္းတယ္
ဘယ္ေန႔ၿပန္မွာလဲ
အေၿဖက
ဦးေႏွာက္ကုိခါယမ္းၿပီး
တစ္ရက္တည္းမဟုတ္တဲ့ သကၠရာဇ္ေတြကုိ
အမႈိက္ပုံးထဲ ပစ္ထည့္လုိက္တယ္
ဟယ္လုိ
ငါးမရဘဲ ေရခ်ဳိးၿပန္ဖုိ႔
ကၽြန္ေတာ့္အေတာင္ေတြမုိးေနတယ္
ေမေမ…။ ….။

(အမွတ္၅၃၊ ဧၿပီလ၊ ၂၀၁၀ ရယ္စရာမဂဇင္း)
(ပင္လယ္နဲ႔ပက္သက္ေနတဲ့ရြက္ေတြကဗ်ာစာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ၿပပါသည္)

Sunday, February 24, 2013

ညီမေလးအတြက္ စကားလက္ေဆာင္(၃)



ညီမေလးေရ.....
လူမႈဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္မွာ လူရာ၀င္ဖို႕ပာာ အင္မတန္ အေရးႀကီးပါတယ္။
ညီမေလးကို လူရာမ၀င္ဘူးလို႕ ေျပာတာမပာုတ္ဘူးေနာ္။
 ေမ့ေလ်ာ့ေနတဲ့ အခ်က္ကေလးေတြကို သတိေပးခ်င္တာပါ ။

 ေစာေစာက ေျပာတဲ့ လူရာ၀င္ဆိုတဲ့စကားပာာ
သာမန္ လူရာ၀င္ျခင္းမ်ိဳးကို ဆိုလိုတာမပာုတ္
ပါဘူး။မပာာလူသားဆန္တဲ့ လူရာ၀င္ျခင္းကို ဆိုလိုတာပါ။ အဲ့ဒီလို လူရာ၀င္ဖို႕ ညီမေလးမွာ
ေဆာင္ထားသင့္တဲ့ အခ်က္ေတြ႐ိွတယ္။

အရင္ဆံုး လူေတြကို နားလည္ေပးနိုင္ေအာင္
ႀကိဳးစားရပါမယ္။ ကိုယ့္ကို မႀကိဳက္တဲ့လူေတြ
က အျပစ္တင္ ႐ႈပ္ခ် လာမယ္ဆိုရင္ သာမန္အားျဖင့္ ေဒါသနဲ႕ တံု႕ျပန္မိမွာပါ။ သူတို႕
ေႀကာင့္ ေဒါသျဖစ္မိတယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ပဲ က်႐ံႈးပါလိမ့္မယ္။
 ေဒါသျဖစ္ျပီး စိတ္လႈပ္႐ွားရင္ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အမွားပဲျဖစ္မွာပါ။
 ဒါေႀကာင့္ အမွားနည္းေအာင္ ေဒါသကို ေလ်ွာ့ခ်ရပါမယ္။ ေဒါသကို ေလ်ွာ့ခ်ခ်င္ရင္ ရန္
သူကို နားလည္ေပးလိုက္ပါ ညီမေလး။

ေနာက္တစ္ခ်က္က စကားခ်ိဳသာရပါမယ္။
ဥႀသငွက္ပာာ ႐ုပ္မလွေပမယ့္ လူေတြျမတ္နိုး
ႀကတယ္ညီမေလး။ ဘာေႀကာင့္လဲဆိုေတာ့
သူ႕ရဲ႕အသံက အင္မတန္ခ်ိဳသာလို႕ပါ။ စကားကို ခ်ိဳသာစြာေျပာတာပာာ လူတိုင္း နား၀င္ခ်ိဳတယ္ေလ။
 ႐ုိင္းစိုင္းစြာပဲေျပာေျပာ ခ်ိဳသာစြာပဲဆိုဆို ဆိုလိုခ်င္တာက တစ္ခုတည္းပါ
ညီမေလး။ ဒါ့ေႀကာင့္ လူခ်စ္လူခင္မ်ားျပီး လူရာ၀င္ဖို႕အတြက္
 စကားကို ခ်ိဳသာစြာေျပာဆိုရပါမယ္။

ေနာက္တစ္ခုက ကတိတည္ဖို႕ပါပဲ။ ကိုယ့္ပါးစပ္က ေျပာလိုက္တဲ့စကားတစ္ခြန္း
ပာာ ခိုင္မာေနမယ္ဆိုရင္ စာခ်ဳပ္မလိုပါဘူး။
ကတိတည္မွ ယံုႀကည္မႈ႐ိွမွာပါ။ ယံုႀကည္မႈ႐ိွ
မွ မပာာလူသားဆန္တဲ့ လူရာ၀င္ျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္လာမွာပါ။

အေရးအႀကီးဆံုးက အတၱနဲ႕ ပရ မွ်ဖို႕ပါပဲ။
ပရခ်ည္းဆိုရင္ ရပ္တည္လို႕ မရပါဘူး။ ပရေတြ
မ်ားမ်ားလုပ္ဖို႕ အတၱနည္းနည္း ထားေပးပါ။

ကိုယ့္ေ႐ွ႕မွာ လူတစ္ေယာက္ပာာ မွားယြင္းေနမယ္ဆိုရင္ သူ႕ကို အမွန္ျမင္တတ္လာေအာင္ နားခ်ေပးပါ။
စည္း႐ံုးေပးပါ။ အမွန္တရားကို ျမတ္နိုးပါ ညီမေလး။

စိတ္ကို တည္ျငိမ္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ စိတ္နွလံုး
တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းေနမယ္ဆိုရင္ အသက္ေဘး
နဲ႕ႀကံဳေတြ႕လာရင္ေတာင္ မထိပ္လန္႕ဘူး ညီမေလး။ စိတ္ျငိမ္ရင္ အမွားလည္းနည္းလာ
ပါတယ္။ အမွားနည္းမွ ယံုႀကည္မႈ႐ိွလာမွာပါ။

အျပစ္ကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ပါ။ ကိုယ့္မွာအျပစ္႐ိွ
ေနရင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာပာာ နိမ့္က်တဲ့ ေအာက္တန္းစားစိတ္ဓာတ္ပါ။အျပစ္ကို ၀န္ခံ
ျပီး ေနာက္ထပ္အမွားမလုပ္ဖို႕ ကတိေပးပါ။

ဒီေလာက္ဆိုရင္ မပာာလူသားဆန္တဲ့ လူရာ၀င္ျခင္းျဖစ္လာဖို႕ လံုေလာက္ပါတယ္ ညီမေလး။
ေနာက္မွ ဆက္ေျပာပါအံုးမယ္။
အားလံုးကို ခင္မင္ေလးစားလ်က္
ျပည္ျငိမ္း
Myawady News

တင္ျပီးသား post မ်ား

3D