ေမ်ာက္ကေလးရဲ႕ဒုကၡ

တစ္ခါတုန္းက လူနဲ႔အေတာ္ယဥ္ပါးတဲ့ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ ရွိတယ္။
လူေတြၾကားထဲမွာ သြားလာေနထုိင္ျပီး လူေတြေကၽြးတာ စားေသာက္ အသက္ရွင္ခဲ့တယ္။
တစ္ေန႔ေတာ့ သူေဌးၾကီးတစ္ဦးအိမ္နားေရာက္သြားတယ္။
အဲ့ဒီသူေဌးၾကီးက အေတာ္ခ်မ္းသာတယ္။ မင္းေပါက္ စုိးေပါက္သူေဌးၾကီးျဖစ္ျပီး
ေျခြရံသင္းပင္းေတြလည္း အေတာ္မ်ားတယ္။ သူ႔ပါးစပ္က တစ္ခြန္းေျပာတာနဲ႔ကိစၥအားလုံးျပီးတယ္။
ဒါေပမဲ့ သူသားတစ္ေယာက္ကုိေတာ့ ေျပာလုိ႔မရႏုိင္ဘူး။
ပညာေကာင္းေကာင္းသင္ခုိင္းတယ္။ မသင္ဘူး။ အရက္ စားေသာက္ ေပ်ာ္ပါးေလာင္းကစားနဲ႔
ေမြ႔ေလ်ာ္တယ္။ မေကာင္းတာမွန္သမွ်ဆုိပါေတာ့ သူေဌးၾကီး သူ႔သားနဲ႔ပတ္သက္ျပီး
စိတ္ဆင္းရဲေနရတယ္ တေန႔မွာ သူ႔သားကအရက္မႈးျပီး
လူတစ္ေယာက္ကုိ ေခါင္းရုိက္ခြဲလုိက္လုိ႔
ေလ်ာ္ေၾကးေပးလုိက္ရတယ္ အဲဒါကုိသူေဌးၾကီးက ဒုကၡ ဒုကၡ ညည္းတြားလုိက္တယ္...
ဒါကုိ ေမ်ာက္ကေလးကၾကားေတာ့ ဒုကၡဆုိတာဘာလဲ ဘယ္လုိအေကာင္လဲ
ဆုိတာကုိ သိခ်င္စိတ္ျပင္းျပလာတယ္ ေနာက္တစ္ေန႔ေရာက္ျပန္ေတာ့ ဆင္းရဲသား အဘြား
အုိတစ္ေယာက္ ဝင္ေငြမရွိ စားစရာမရွိ သားသမီးေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ မရွိတာေၾကာင့္
သူမ်ားလာေပးတာကုိစားျပီး ေနရတဲ့ဘဝမိႈ႔ ဒုကၡ ဒုကၡ လုိ႔အဘြားအုိက  ညည္းတြားလုိက္တယ္...
ဒါကုိ ေမ်ာက္ကေလးကၾကားေတာ့ ဒုကၡဆုိတာဘာေကာင္လဲ အမ်ိဳးအစားမတူဘူးထင္တယ္...
သူေဌးၾကီးကလည္း ဒုကၡ လုိ႔ေျပာတယ္ ဆင္းရဲတဲ့ အဘြားၾကီးကလည္း ဒုကၡလုိဆုိတယ္
ေမ်ာက္ကေလးဟာေခါင္းေျခာက္ေအာင္ သူေတြးျပီး ဒုကၡဆုိတဲ့ေကာင္ကုိ အရမ္းေတြခ်င္ေနတယ္
ဒီလုိနဲ႔ေမ်ာက္ကေလးဟာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကုိ ေရာက္သြားတယ္ ဘုန္းၾကီးဟာ စားပြဲေပၚက
ၾကက္သားတုံး ဝက္သားတုံးေတြ ဘုဥ္းေပးျပီး ဒုကၡ ဒုကၡ ရြတ္ဆုိလုိက္တယ္ တရားသေဘာ ဆင္ျခင္ျပီး
အနိစၥ၊ ဒုကၡ အနတၱလုိ႔ သတိနဲ႔ တရားမွတ္ျပီး ဘုဥ္းေပးေနတာကုိ ေမ်ာက္ကမသိရွာဘူး
သူေဌးၾကီးမွာလည္း ဒုကၡရွိတယ္။
ဆင္းရဲသားမွာလည္း  ဒုကၡရွိတယ္။
ဘုန္းေတာ္ၾကီးမွာလည္း  ဒုကၡရွိတယ္။
ငါ့မွာ ဘာျဖစ္လုိ႔  ဒုကၡမရွိရတာလဲ။  ဒုကၡဆုိတာ အေကာင္လား အေဆာင္အေယာင္လား ဘာလဲသိခ်င္
စိတ္ကမ်ားလာျပီး စပ္စုခ်င္လာတဲ့အတြက္ ေမ်ာက္ကေလး  ဒုကၡရွာပုံေတာ္ ထြက္လာပါသတဲ့
ဟုိလူေမး ဒီလူေမးနဲ႔ ဒုကၡဆုိတာကုိ ဘယ္သူမွ ေမ်ာက္ကေလးကုိ ေရေရ ရာရာ မရွင္းျပႏုိင္ၾကဘူး
 ဒုကၡေရာက္ျပီဆုိရင္ ေကာင္းေကာင္းမေနရဘူးဆုိတာေလာက္သာ ၾကားခဲ့ရတယ္...
တစ္ေန႔ေတာ့ လူတစ္ေယာကဟာ  ဒုကၡရွာေနတဲ့ ေမ်ာက္ကေလးနဲ႔ေတြေတာ့
ေမ်ာက္ကေလးကုိ အဲဒီလူက အထုပ္တစ္ထုပ္ေပးလုိက္တယ္ ျပီးေတာ့ ဒုကၡဆုိတာ
ဘာလဲသိခ်င္ရင္ အခန္းတစ္ခန္းထဲဝင္ တံခါးကုိ အေသအခ်ာပိတ္ျပီး အထုပ္ကုိေျဖၾကည့္ပါတဲ့
ဒုကၡဆုိတာဘာလဲဆုိတာ သိသြာလိမ့္မယ္လုိ႔ေျပာလုိက္သတဲ့ အဲဒီလုိနဲ႔ ေမ်ာက္ကေလးလည္းအဲဒီလူ
ေျပာတဲ့အတုိင္း အခန္းတစ္ခန္းထဲဝင္ျပီး အေသအခ်ာ ပိတ္ျပီး ေပးလုိက္တဲ့အထုပ္ကုိ ေျဖလုိက္တယ္
ဆုိရင္ပဲ အထုပ္ထဲကုိအထည္းခံရလုိ႔ စိတ္တုိေနတဲ့ေခြဟာ ေမ်ာက္ကုိေတြ႔တယ္ဆုိရင္ပဲ အေသလုိက္ျပီး
ကုိက္ပါေလေရာ ေမ်ာက္ကေလးလဲ ေခြလုိက္ကုိက္ေတာ့ သူ႔ခမ်ာ ေသေျပးရွင္ေျပး ေျပးရေတာ့တယ္
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ထုပ္တန္းေပၚ တက္ေျပးေတာ့မွ ေခြးရန္ကလြတ္သြားပါသတဲ့...
ေၾသာ္...ဒုကၡဆုိတာဒါပဲကုိး လုိေမ်ာက္ကေလးဟာ  ဒုကၡကုိ ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္သြာေလးတယ္
သူဘာသာရွိေနတဲ့ ဒုကၡကုိ အတင္းလုိက္ရွာမိလုိ႔ ေသေျပးရွင္ေျပး ေျပးရတဲ့ငါ့ဒုကၡကပုိၾကီးပါလားလုိ႔
ေမ်ာက္ကေလးေတြးေနပါသတဲ့.....


သတၱဝါတုိင္း  ဒုကၡဆင္းရဲနဲ႔ ကင္းေဝၾကပါေစ..

"(၃/၄) မိနစ္ေလာက္ အခ်ိန္ေပးၿပီး ဖတ္လို္က္ပါ။"

( ၉ )ႏွစ္သားအရြယ္ ကေလးငယ္တစ္ဦးက ေပးခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာ

ဒီေဆာင္းပါးေလး ျဖစ္ေပၚလာပံုကေတာ့ ဂ်ပန္နိုင္ငံ ဖူကူရွီးမားၿမိဳ႕မွာ ရဲ၀န္ထမ္း အျဖစ္ ဝင္ေရာက္လုပ္ ကိုင္ေနတဲ့ ဟာမင္းသန္း ဆိုတဲ့ ဗီယက္နမ္ လူမ်ဳိးက ဗီယက္နမ္ နိုင္ငံမွာ ရွိေနတဲ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္းဆီ ေရးခဲ့တဲ့စာေလးက စခဲ့တာပါ ။ ကဲ ဒီေဆာင္း ပါးထဲမွာ ပါတဲ့အတိုင္း ဤသည္မေရြး ေရးလိုက္ ပါ့မယ္ ။


ယင္းသည္ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးတို႔၏ စိတ္ဓါတ္အင္အား ႀကံ႕ခိုင္မႈ႕ ျပယုဂ္ သာဓက တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ဖူကူရွီးမား ႏဴကလီးယား ဓါတ္အား ေပးစက္ရံုရွိ ဂ်ပန္နိုင္ငံ၏ ေဘးဒုကၡ ႀကံဳရာ ဗဟိုခ်က္ အနီးမွ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ရာ ျဖစ္ရပ္မွန္ ဘဝ သရုပ္ေဖၚ ျပကြတ္ တစ္ ခုလည္းျဖစ္သည္ ။ ၄င္းကို နယူး အေမရိက မီဒီယာမွ အင္ဒရူးလမ္းက ဘာသာျပန္၍ ရွန္ဟိုင္းေန႔စဥ္ သတင္းစာတြင္ ေဖၚျပခဲ့သည္ ။

အစ္ကို -

အစ္ကိုနဲ႔မိသားစု ေနေကာင္းရဲ့လား ။ ဒီမွာေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းမွာ ဖရိုဖရဲနဲ႔ ကစဥ့္ကလ်ား ျဖစ္ကုန္ပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္လံုး မွိတ္လိုက္တဲ့ အခါ လူေသ အေလာင္းေတြ ျမင္ေနရတယ္ ဖြင့္လိုက္ရင္လည္း လူေသေတြပဲ ျမင္ေနရတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး တစ္ေန႔ကို နာရီ ( ၂၀ ) အလုပ္လုပ္ ရပါမယ္ ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႔ကို ( ၄၈ ) နာရီေလာက္ရွိေစ ခ်င္မိတယ္ ။ ဒီေတာ့မွ လူေတြကို ကူညီကယ္ဆယ္တာ ဆက္လုပ္နိုင္မယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ေရေရာလွ်ပ္စစ္မီးပါ မရွိေတာ့ ပါဘူး စားနပ္ရိကၡာ ခြဲတမ္း လည္း ကုန္သေလာက္ ျဖစ္ေနပါၿပီ ။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ဟာ ဒုကၡသည္ေတြကို အျခားတစ္ေနရာပို႔ေပးဖို႔ အမိန္႔သစ္မလာခင္မွာ ေျပာင္းတယ္ေရႊ႕တယ္ ဆိုရံုေလး လုပ္ေပးနိုင္ ပါတယ္ ။ ခုေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ္ ဖူကူရွီးမား မွာပါ ။ ႏဴကလီးယား စက္ရံုနဲ႔ ( ၂၅ ) ကီလိုမီတာ အကြာမွာေပါ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ အစ္ကို႕႔ကို ရင္ထဲရွိသမွ် ေရးခ်လို႔ရရင္ ေရးခ်င္ ေျပာခ်င္တာေတြ အမ်ားႀကီးပါ ။ ေဘးဒုကၡႀကံဳေတြ႔ခ်ိန္မွာ လူသားေတြရဲ့ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး အေပၚ ဆက္ဆံေရးနဲ႔ အျပဳအမူေတြ အေၾကာင္း ဝတၳဳရွည္ တစ္ပုဒ္ အျဖစ္ ေကာင္းေကာင္း ႀကီးေရးနိုင္ေလာက္ ပါတယ္ ။

ဒီကလူေတြဟာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ရွိၾကပါတယ္ ။ သူတို႔ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ အျပဳအမူ အေပၚထိန္းသိမ္းနိုင္တဲ့ အသိစိတ္ဟာ အံ့ၾသ ေလာက္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ အေျခအေနရပ္ရပ္ဟာ ထင္သေလာက္ဆိုးဝါးမသြားတာပါ ဒါေပမယ့္ ေနာက္တစ္ပါတ္ ဆိုရင္ေတာ့ သင့္ေတာ္တဲ့ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မႈ႕နဲ႔ စည္းစနစ္တက်ရွိမႈ႕ကိုဆက္လက္ေဆာင္ရြက္မေပးနိုင္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနထိ ေရာက္မလာဘူးလို႔ေတာ့ အာမမခံနိုင္ပါဘူး ။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔လည္း လူသားေတြပဲေလ အစာေရစာငတ္မြတ္မႈ႕က ဂုဏ္သိကၡာကို လႊမ္းမိုးသြား ( ဂုဏ္သိကၡာ ထက္ ပိုအားေကာင္းသြား ) တဲ့ အခါမွာေတာ့ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ၾကပါလိမ့္မယ္ ။ အစိုးရက အစားအစာနဲ႔ ေဆးဝါးေတြကို သယ္ယူၿပီး ေထာက္ပံ့မႈ႕ေတြကို ေလေၾကာင္းကေန ေပးဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ပင္လယ္ သမုဒၵရာထဲကို ဆားတစ္ဆုပ္ ႀကဲသလို သိပ္မထိေရာက္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ။

ဒါနဲ႔ အစ္ကိုေရ ကၽြန္ေတာ့ရင္ကို တကယ္လႈပ္ခတ္ သြားေစတဲ့ ျဖစ္ရပ္ တစ္ခု ရွိတယ္ ဒီျဖစ္ရပ္မွာ ဂ်ပန္ကေလးတစ္ ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့လို အရြယ္ ေရာက္ ေနတဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္ကို လူသားတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ဘယ္လိုျပဳမူ သင့္တယ္ ( ဘာလုပ္သင့္တယ္ ) ဆိုတဲ့ သင္ခန္းစာကို ေပးသြားပါတယ္ ။ မေန႔ညက ကၽြန္ေတာ္ မူလတန္းေက်ာင္း တစ္ခုမွာ တာဝန္ က်တယ္ ဒုကၡသည္ေတြကို စားစရာေဝတဲ့ ေစတနာရွင္ အဖြဲ႕တစ္ခုကို ကူညီ ေပးဖို႔ပါ ။ စားစရာေဝ တာကိုယူဖို႔ ေစာင့္ေနတဲ့ လူတန္းရွည္ႀကီးဟာ ေျမြလိမ္ ေျမြေကာတ္ လမ္းတစ္ခုလို အရွည္ႀကီးပါပဲ အဲဒီမွာ ( ၉ ) ႏွစ္ေလာက္ရွိမယ့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔တယ္ ။ ခ်ာတိတ္ေလးက တီရွပ္နဲ႔ ေဘာင္းဘီကို ဝတ္ထားတယ္ ။

ရာသီဥတုက သိပ္ကို ေအးေနၿပီး ေကာင္ေလးကို လူတန္းႀကီးရဲ့ေနာက္ဆံုးဆိုမွ တကယ့္ေနာက္ဆံုးမွာ . သူ႕အလွည့္ ေရာက္ေတာ့ စားစရာက်န္ပါ့မလားဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ စိုးရိမ္သြားမိတယ္ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ စကားသြားေျပာၾကည့္ေတာ့ ငလ်င္လႈပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ သူကေက်ာင္းမွာ သူ႕အေဖက ေက်ာင္းအနီးမွာ အလုပ္လုပ္ေတာ့ ေက်ာင္းကိုကားနဲ႔ လာေနတုန္း ဆူနာမီလႈိင္းလံုးႀကီးက တိုက္ခ်သြားတာကို သူက ေက်ာင္းရဲ့ တတိယထပ္ လသာေဆာင္ကေန လွမ္းျမင္လိုက္သတဲ့ ။

ကၽြန္ေတာ္ သူ႕အေမ အေၾကာင္းေမးၾကည့္ေတာ့ သူတို႔အိမ္ဟာ ပင္လယ္ ကမ္းေျခမွာ ရွိတဲ့ အတြက္ သူ႕အေမေရာ ညီမေလးပါ လြတ္နိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ဆူနာမီထဲပါသြားေလာက္ၿပီလို႔ ေျပာတယ္ ။ သူ႕ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြ အေၾကာင္းေမးတဲ့ အခါမွာ မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္ကိုလွည့္ၿပီး မ်က္ရည္စေတြ သုတ္ေနရွာတယ္ ။ ကေလးက ခ်မ္းတုန္ေနတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ အေပၚ အကၤ် ီ ကိုခၽြတ္ၿပီး သူ႕ကိုယ္ေပၚတင္ေပးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရထား တဲ့ စားစရာ ခြဲတမ္း ( ရာရွင္ ) ထုပ္က ထြက္က်သြားတယ္ ကၽြန္ေတာ္ေကာတ္ၿပီး သူ႕ကို ေပးရင္း ညီေလးအလွည့္ ေရာက္ရင္ စားစရာကုန္ခ်င္ကုန္သြားမွာ ဒါက အစ္ကိုရထားတဲ့ ေဝစု အစ္ကိုေတာ့ စားၿပီးၿပီ ညီေလးစားလိုက္ပါ ဆိုေတာ့ ေကာင္ေလးက ကၽြန္ေတာ္ေပးတဲ့ စားစရာထုပ္ကို ယူၿပီး ဦးညြတ္ အရိုအေသ ေပးတယ္ ။

သူခ်က္ခ်င္း စားလိမ့္မယ္ ထင္ေပမယ့္ မစားဘူးဗ်ာ သူက စားစရာ ထုပ္ကို ယူၿပီး လူတန္းႀကီးရဲ့ ဟိုးတစ္ဘက္စြန္း ထိယူသြား ၿပီး ေဝဖို႔ပံုထားတဲ့ စားစရာပံုထဲကို ထည့္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တုန္လႈပ္သြားတာေပါ့ ဒါနဲ႔ ဘာလို႔ မစားပဲနဲ႔ စားစရာပံုထဲ သြားထည့္တာလည္း ဆိုေတာ့ သူက ကၽြန္ေတာ့္ ထက္ ပိုၿပီး ဆာေနတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးပါ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီအထဲမွာ ထည့္လိုက္ရင္ စားစရာကို ညီညီမွ်မွ် ေဝေပးမွာေပါ့ တဲ့။

ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲဆို႕သြားလို႔ မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္လႊဲလိုက္ရတယ္ မ်က္ရည္ က်တာကို လူေတြမျမင္ေအာင္လို႔ပါ ။ ျမင့္ျမတ္ တဲ့ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံျခင္း သေဘာတရားကို နားလည္ သေဘာေပါက္တဲ့ ( ၉ ) ႏွစ္အရြယ္ ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ကို ေမြးထုတ္ေပးနိုင္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ဟာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း ႀကီးျမတ္တဲ့ လူသားေတြ ျဖစ္ကို ျဖစ္ရမွာပါ ။

အစ္ကိုနဲ႔ အစ္ကို႔မိသားစု က်န္းမာ ခ်မ္းသာေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႔သလိုက္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ့္ တာဝန္ခ်ိန္လည္း ျပန္စပါၿပီ။

- ဟာမင္းသန္း ( Ha Minh Thanh )

စာေလးကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ ဒါေပမယ့္ ေဆာင္းပါးရွင္က ထပ္ျဖည့္ထားပါ ေသးတယ္

ဂ်ပန္နိုင္ငံမွ အတုယူစရာ သင္ခန္းစာ ( ၁၀ ) ခ်က္

၁။ တည္ၿငိမ္မႈ႕

ရင္ဘတ္စည္တီး ငိုႀကီးခ်က္မ၍ ယူက်ံဳးမရ အပူလံုးၾကြသူ မေတြ႔ရ ။ ေသာကကို တည္ၿငိမ္စြာ ေျဖေဖ်ာက္ နိုင္ၾကသည္ ။

၂ ။ ဂုဏ္သိကၡာ

ေရႏွင့္ စားေသာက္ကုန္မ်ားကို စည္းစနစ္တက် တန္းစီယူၾကသည္ ၾကမ္းတမ္းေသာ စကား ရိုင္းစိုင္းေသာ အမူအရာ လံုးဝ မေတြ႔ရ ။

၃။ စြမ္းရည္

သာဓကအားျဖင့္ မယံုနိုင္ေလာက္ေအာင္ ေတာ္ေသာ ဗိသုကာပညာရွင္ မ်ားရွိသည္။ အေဆာက္ အအံုမ်ားသည္ ယိုင္းယိုင္ သြားေသာ္လည္း ၿပိဳမက် ။

၄။ ေထာက္ထားညွာတာမႈ႕

ေလာေလာဆယ္ လိုအပ္သမွ်သာ ဝယ္ၾကသည္ ။ အျခားသူမ်ားလည္း ရပါေစေတာ့ ဟူသည့္ စိတ္ကိုထားသည္ ( ေနာက္လူဝယ္စရာမက်န္ေအာင္ မိမိတစ္ဦးတည္း ေလာဘတႀကီး သိမ္းက်ံဳးဝယ္ယူျခင္းမ်ိဳးမလုပ္ )

၅။ စည္းကမ္းေသဝပ္မႈ႕

ဆိုင္မ်ားတြင္ လုယက္ျခင္းမရွိ လမ္းေပၚတြင္ ဟြန္းသံတညံညံ လုပ္ျခင္း ေက်ာ္တက္ျခင္းမ်ားမရွိ အခ်င္းခ်င္းနားလည္ ေပးမႈ႕ရွိသည္ ။

၆။ အနာခံမႈ႕

ႏ်ဴကလီးယား ဓါတ္ေပါင္းဖိုမ်ားတြင္ ပင္လယ္ေရကို စုပ္ထုပ္ရန္ အလုပ္သမား ( ဝန္ထမ္း ၅၀ ) သည္ ေနာက္ခ်န္ေနခဲ့သည္ . ( ေရဒီယို ဓါတ္ေရာင္ျခည္ သင့္မႈ႕ ခံရမည္ကို သိလ်က္ႏွင့္ စြန္႔လႊတ္ အနစ္နာခံျခင္းျဖစ္သည္ ) သူတို႔၏ ေက်းဇူးႏွင့္ ျမင့္ျမတ္ေသာ စိတ္ထားကို မည္သို႔ ေပးဆပ္နိုင္ပါမည္နည္း ။

၇။ ၾကင္နာယုယမႈ႕

စားေသာက္ဆိုင္မ်ားက ေစ်းႏႈန္း ေလွ်ာ့ခ်ေပးၾကသည္ အေစာင့္အေရွာက္ မရွိေသာ ေအတီအမ္ ( ေငြထုတ္စက္ ) စက္တစ္လံုးကို ဒီအတိုင္းထားသည္ အားႀကီးသူက အားနည္းသူကို ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္သည္။

၈။ ေလ့က်င့္ထားမႈ႕

သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားႏွင့္ ကေလးမ်ားအပါအဝင္ လူတိုင္းသည္ ဘာလုပ္ရ မည္ကို တိတိက်က် သိသည္ သိသည့္အတိုင္း လိုက္နာက်င့္သံုး ၾကသည္ ။

၉။ မီဒီယာ

သတင္း မီဒီယာမ်ားက အထိန္းအကြပ္ရွိသည္ သတင္း ထုတ္ျပန္ရာ၌ ႏႈိင္းႏႈိင္း ခ်ိန္ခ်ိန္ ထိန္းထိန္း သိမ္းသိမ္း ရွိသည္ ။ ပရမ္းပတာ သတင္းေထာက္မရွိ ။

၁၀။ အသိစိတ္

စတိုးဆိုင္ တစ္ခုတြင္ ဓါတ္အား ျပတ္ေတာက္၍ အေမွာင္က် သြားေသာအခါ ေစ်းဝယ္သူမ်ားသည္ ဝယ္ရန္ ယူထားေသာ ပစၥည္းမ်ားကို စင္ေပၚတြင္ ျပန္တင္၍ ေအးၿငိမ္းစြာ ထြက္ခြာ သြားၾကသည္ ။

(ေဆာင္းပါးရွင္ ဦးဥာဏ္ဝင္းထက္ ( စာေပဗိမာန္ ) သူရဇၨမဂၢဇင္း စက္တင္ဘာ ၂၀၁၁။ )

Ko Nyi Htwe
posted by ပန္းကမၻာ

ဦးဇင္း ၀ီရသူ ေရးေသာ မိထၳီလာ သတင္းႏွင့္ သတင္းေနာက္ဆက္တြဲ

႔(၂၀-၃-၂၀၁၃)ရက္ေန႔ နက္(၉း၀၀)ခန္႔ကျဖစ္သည္။ နယူး၀ိန္႔စိန္ေရႊဆိုင္ (မူဆလင္)သုိ႔ ဦးခင္ေမာင္ ၀င္း+ေဒၚေအးေအးႏိုင္-တို႔က ေရႊဆံကုတ္(ဘီးကုတ္)လာေရာင္းပါသည္။ ဦးခင္ေမာင္ဝင္း(၄၆) ႏွစ္ ေဒၚေ အးေအးႏိုင္(၄၅)ႏွစ္ႏွင့္အတူ ကေလးႏွစ္ေယာက္လည္း ပါလာပါသည္။

ဆိုင္္ရွင္ေဒၚျမင့္ျမင့္ေအး(ခ)ရွီတာ-က ေရႊထည္ဆံကုတ္ကို ခ်ဳိးပစ္၍ မွတ္တိုက္ကာ ငရဲမီးပါ စားပစ္ လုိက္ သည္။ ထို႔ေနာက္ ငါးေသာင္းက်ပ္ျဖင့္ ေစ်းျဖတ္လိုက္သည္ကို မေရာင္းႏိုင္၍ ဆံကုတ္ကုိ ျပန္ဆက္ေပးဖို႔ ေျပာဆုိ သည့္ အခါ “ဒီေကာင္မ လူးပါးဝတယ္၊ ျပန္ဆက္မေပးႏိုင္ဘူး”ေျပာကာ ဆိုင္ရွင္ျမင့္ျမင့္ေအးႏွင့္ အစ္မ က လင္မယားႏွစ္ေယာက္လုံးကို ပါးစရုိက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေဒၚေအးေအးႏိုင္ လည္ပင္းကို ဝါး လုံးျဖင့္ ေထာက္ ဦးခင္ေမာင္ဝင္း(၄၆)ကို ေဒၚျမင့္ျမင့္ေအးက လက္ကုိ ခ်ဳပ္ထားခ်ိန္တြင္ ေဒၚေအးေအးႏိုင္မွ ကယ္ၾက ပါဦး- ကၽြန္မ တို႔ကုိ ရုိက္ေနၿပီ ေအာ္ဟစ္အကူညီေတာင္းသည္။

ဆိုင္ရွင္ ဦးထြန္းထြန္းဦးႏွင့္ အလုပ္သမားဦးညီညီတို႔က ဦးခင္ေမာင္ဝင္းေခါင္းကို ႏွစ္တစ္ ဒုတ္ျဖင့္ ရုိက္ သည္။ ဆိုင္ထဲ ခိုးဝင္ ၍ ရုိက္ေၾကာင္း၊ ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုၿပီး ရုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေစ်းဆိုင္မ်ားရွိ ေဆြမ်ဳိးေ တာ္ စပ္သူ မူဆလင္မ်ားကပါ ဝိုင္း၍ ရုိက္ႏွက္ၾကသည့္အခါ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ ျမန္မာမ်ားက မတရားမလုပ္ႏွင့္ ဟု ဝုိင္းေအာ္ ကာ ရဲစခန္းကုိ ဖုန္းဆက္ၾကသည္။ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ အၾကာမွာ ရဲမ်ားေရာက္လာၿပီး နယူး ဝိန္႔ စိန္ ေရႊဆိုင္ (မူဆလင္ဆိုင္) ပိတ္ပစ္လုိက္ၿပီး ဦးထြန္းထြန္းဦးႏွင့္ ဦးညီညီတို႔ကို ဖမ္းဆီးသြားသည္။ ခ်ဳပ္ေပးေသာ မူဆလင္ အမ်ဳိးသမီးေဒၚဘုတ္ပြ၊ ေဒၚနက္တီႏွင့္ ဆိုင္ရွင္ေဒၚျမင့္ျမင့္ေအးတို႔က ေဘးေပါက္မွ ထြက္ေျ ပး လြတ္ေျမာက္သြားသည္။

ရဲမ်ားေရာက္ခ်ိန္တြင္ (၁၀း၀၀)နာရီေက်ာ္ခန္႔ ရွိေနၿပီး လူအုပ္က အေယာက္ ငါးဆယ္ေက်ာ္ခန္႔ ရွိေနၿပီျဖစ္ သည္။ နယူးဝိန္႔စိန္ေရႊဆိုင္ ႏွင့္ ေဘးခ်င္းကပ္ ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္သူ ေတာ္ဝင္ရတနာ အေပၚ ထပ္သို႔ ေဒၚျမင့္ျ မင့္ေအး တို႔ ညီအစ္ မႏွစ္ေယာက္ ပုံးေအာင္းေနသည္ ထင္ကာ ရဲမ်ားကို သတင္းပုိ႔ၿပီး ရဲမ်ားႏွင့္အတူ တက္ ရွာေသာ္လည္း ေဒၚျမင့္ျမင့္ေအးတို႔  ညီအစ္မကို မေတြ႕ရဘဲ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ကေလး မေလးႏွ စ္ေယာက္သာ ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ကေလးမေလးႏွစ္ေယာက္ကုိ ရဲမ်ားက ဦးေဆာင္ေခၚသြားရာ ျမိဳ႕ မိၿမိဳ႕ဖ မ်ား ကေလးမေလးႏွစ္ေယာက္ကုိ ဝန္းရံၿပီး အကာအကြယ္ေပးၾကသည္။ ကေလးမေလးႏွစ္ေယာက္ ကုိ ခဲျဖင့္ေပါက္သူမ်ားရွိေသာ္လည္း မထိမွန္ဘဲ ဝန္းရံသူမ်ားကိုသာ ထိမွန္ခဲ့သည္။ ဆိုင္ကယ္ ဦးထုပ္ မ်ား ေဆာင္း ထားၾက၍ ဦးေခါင္းမထိျခင္းျဖစ္သည္။

ရဲစခန္းေရာက္ခ်ိန္တြင္ စခန္းေရွ႕မွာ လူစုလူေဝး အေတာ္မ်ားေနၿပီျဖစ္သည္။ ခရိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးႏွင့္ ခရုိင္ ရဲ တပ္ဖြဲ႕မွဴးတို႔၏ ေမတၱာရပ္ခံမႈေၾကာင့္ ျမဳိ႕မိျမဳိဖမ်ားက လူစုခြဲေပး၍ မနက္(၁၁း၀၀)အခ်ိန္တြင္ လူစု ကြဲ သြားၾကၿပီး ျဖစ္သည္။

ရဲစခန္းမွာ လူစုကြဲသြားခ်ိန္တြင္ နယူးဝိန္႔စိန္ ေရႊဆိုင္မွာ လူအုပ္ၾကီးအင္အားမ်ားလာကာ မြန္းလြဲ(၁း၀၀) ခန္႔ တြင္ စတင္ ဖ်က္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ နယူးဝိန္႔စိန္ ေရႊဆိုင္ႏွင့္ ေတာ္ဝင္ရတနာ ေရႊဆိုင္၊ ေရႊနန္းေတာ္ ေရႊ ဆိုင္ႏွင့္ ယြန္းဝတီေက်ာ္ေရႊဆိုင္တို႔ အဖ်က္ခံရသည္။ အားလုံး သုံးထပ္တိုက္ ၾကီးမ်ားျဖစ္သည္။ ျမန္မာပိုင္ “တိုင္းခ်စ္”ေရႊဆိုင္တစ္ဆိုင္လည္း အဖ်က္ခံလိုက္ရသည္။ လူအုပ္ကုိေၾကာက္၍ ထြက္ေျပးသြားၿပီး သာသ နာ့ အလံႏွင့္ ဘုရားပုံျမင္သာေအာင္ခ်ိပ္ခဲ့ေသာ္ လည္း တစ္ဝက္ခန္႔ပ်က္သြားခဲ့သည္။

လုံၿခဳံေရးမ်ားက ဗလီအားလုံးေရွ႕မွာ ဒိုင္းမ်ား၊ တုတ္မ်ားႏွင့္ ေနရာယူေပးထားၿပီး ရဲသုံးဆယ္ခန္႔က ဖ်က္ေ နေသာေနရာတြင္ ရပ္ၾကည့္ေနၾကသည္။ သံဃာမ်ားေရာက္လာၿပီး တစ္ျခား ဘက္လမ္းေၾကာင္း မေျပာင္း ရေလေအာင္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ၾကသည္။ ရဲမ်ားႏွင့္ သံဃာမ်ားကို လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းမသြားပါဘူး က တိေပး ပါတယ္။ဟု ေအာ္ေျပာကာ တိုက္မ်ားကို ျဖိဳဖ်က္ခဲ့ေလသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ မိတၳီလာျမဳိ႕နယ္၊ ဝမ္းတြင္း ဟံဇားရြာမွ အသက္(၄၀)ဝန္းက်င္ရွိ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး ဆိုင္ ကယ္ျဖင့္ လာသည္ကုိ ဒဟတ္တန္း မူဆလင္ရပ္ကြက္မွ ဓားျဖင့္ခုတ္လိုက္ရာ နားရြက္အထက္ ေနာက္ေစ့ ခုတ္ မိၿပီး လဲက်သြားသည္။ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းလာသူက ေတာင္းပန္ေသာ္လည္း လုံးဝမရဘဲ ဗလီထဲစြဲယူ သြား ကာ အက္ဆစ္ႏွင့္ပက္ ဓာတ္ဆီႏွင့္ေလာင္းၿပီး မီးရႈိ႕သတ္ပစ္လိုက္ပါသည္။ ကားၾကီးဝန္းလမ္းဆုံ လမ္း မၾကီးေပၚတြင္ ေသြးကြက္ႏွင့္ သကၤန္းသာ က်န္ခဲ့သည္။
ဘုန္းၾကီးတစ္ပါး မီးရႈိ႕အသတ္ခံရသည့္ သတင္းပ်ံ႕သြားသည့္ အခါ လူစုကြဲစ ျပဳေနေသာ လူအုပ္ၾကီးသည္ ဒဟတ္ တန္း မူဆလင္ရပ္ကြက္သုိ႔ ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္ၾကျပန္ရာ ၿမိဳ႕မဗလီ မီးေလာင္ပ်က္ဆီးသြားသည္။ မူဆ လင္ မ်ားက ျမန္မာအိမ္မ်ားကို အျပန္အလွန္ မီးရႈိ႕ၾကၿပီး ဒဟတ္တန္းရပ္ကြက္သည္ မူဆလင္ ရပ္ကြက္ျဖစ္ရာ ကၽြံဝင္လာေသာ ျမန္မာမ်ား အထိနာခဲ့သည္။ ေဆးရုံတြင္ ဒဏ္ရာရ (၁၆)ေယာက္တြင္ သုံးေယာက္ျပင္းထန္ ဒဏ္ရာျဖင့္ အေရးေပၚကုသမႈ ခံယူေနရသည္။ မူဆလင္(ႏွစ္ေယာက္လည္း) ေဆးရုံ တက္ကုသေနရသည္။ ျမန္မာတစ္ေယာက္ ေဆးရုံမွာ ထပ္မံေသဆုံးသြားၿပီး ကုလားဗမာ ခြဲျခားမရေသာ မီးေလာင္ အေလာင္း တစ္ခုကို ကုလားရြာမွ ရရွိခဲ့သည္။
ထိုသို႔ အျပန္အလွန္ တိုက္ခိုက္ေနခ်ိန္တြင္ မူဆလင္တစ္ေယာက္က ဆယ္ဘီးကားျဖင့္ လိုက္တုိက္ေန၍ ျမန္ မာ တစ္ေယာက္က ေလးခြျဖင့္ ပစ္လိုက္ရာ မ်က္စိထိမွန္သြားၿပီး တိုက္တစ္လုံးကို ဝင္ေဆာင့္ၿပီး ရပ္သြား ခဲ့ သည္။ လူအုပ္ၾကီးက ယဥ္ေမာင္းကို ဆြဲခ်ၿပီး မီးရႈိ႕ပစ္လိုက္ၾကသည္။ ၄င္းသည္ မိတၳီလာေဆးရုံမွ မႏၲေလး သို႔ အသြားတြင္ အသက္ရွဴရပ္သြား၍ ၄င္းကို ေခၚလာခဲ့ရၿပီး ည(၁း၀၀)ခန္႔ ေရာက္မွ ဆုံးသြားျခင္းျဖစ္သည္။
ည(၈း၀၀)ေက်ာ္မွ (၉း၀၀)ထိ တိုက္ပြဲမ်ား ျပင္းထန္လ်က္ရွိၿပီး (၁၀း၀၀)နာရီေရာက္မွ ၿပီးဆုံးသြားခဲ့သည္။ ၁၄၄- အမိန္႔ကိုလည္း ၿမိဳ႕ထဲလွည့္ ေၾကညာျခင္း၊ လုံျခဳံေရးတပ္ရင္းမ်ား အုပ္စီးမိသြား ျခင္းေၾကာင့္ ၿပီးဆုံး သြားျခင္း ျဖစ္သည္။
မူဆလင္မ်ားသည္ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၊ ကေလးသူငယ္မ်ား အဖိုးအဖြားမ်ားကို တင္ေဆာင္ကာ ကား တန္းၾ ကီးျဖင့္ ေတာင္ၾကီးဖက္သုိ႔ ဦးတည္ေမာင္းသြားၾကေၾကာင္း သိရသည္။ (၁၀း၃၀)ေက်ာ္တြင္ ျမန္မာရပ္ ကြက္ ရွိ ဗလီမ်ားအားလုံးနီးပါး မီးရႈံ႕ခံရၿပီး မူဆလင္ရပ္ကြက္ႏွင့္ ေက်းရြာမ်ားမွာ ပုံမွန္အေနအထား အတိုင္း သာ တည္ၿငိမ္လ်က္ရွိပါသည္။
မိတၳီလာတြင္ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း၊ ေက်ာက္ဆည္၊ ရမည္းသင္း၊ ေတာင္ငူစေသာ ျမန္မာျပည္ အႏွံ႔အျပားမွ ထြက္ေျပး လာသူမ်ား ေျခခ်လ်က္ရွိေၾကာင္း၊ ေငြက်ပ္တစ္သိန္းရွစ္ေသာင္းတန္ကို ငါးေသာင္းျဖင့္ ေစ်းျဖတ္ ရာ မွ စခဲ့ေၾကာင္း၊ တစ္ျခားဆိုင္မွ ေရႊထည္မဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္ဆိုင္မွ ေရႊထည္ကိုပင္ ေစ်းႏွိမ္ျခင္း၊ ေမာက္ မာျခင္း၊ အုပ္စုဖြဲ႕ရုိက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ရာမွ စခဲ့ေၾကာင္း၊ ဘုန္းၾကီးတစ္ပါး ဓားခုတ္၊ မီးရႈံ႕ခံရ၍ ေသဆုံးရာမွ ဗလီမ်ား သို႔ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းသြားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေရႊျပန္ေရာင္းသည့္ မိသားစုသည္ မနက္ျဖန္ အ လွဴေ ပး ဖို႔ ေငြလုိအပ္၍ လာေရာက္ေရာင္းခ်င္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကြက္ငယ္အုပ္စု၊ ျပြန္ေကာက္ေက်းရြာမွ ျဖစ္ေၾ ကာင္း၊ အသတ္ခံရသည့္ ဘုန္းၾကီးသည္လည္း နက္ျဖန္အလွဴတြင္ လွဴဒါန္းရန္ တရားစာအုပ္မ်ား လာ ဝယ္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဝမ္းတြင္း ဟံဇားရြာမွ ျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။
===================
RFA သတင္း==ဒီကေန႔ မနက္ ၆ နာရီခြဲအခိ်န္ခန္႔က မိတီၱလာၿမိဳ႕၊ရန္မ်ိဳးေအာင္ ရပ္ကြက္၊မဂၤလာေဇ ယ်ံဳန ယ္ေျမ ထဲမွာရွိတဲ့ အစၥလာမ္ ဘာသာေရးစာသင္ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ မီးေလာင္ကၽြမ္းမႈ ျဖစ္ပြားေ န တယ္ လို႔ မိတီၳလာၿမိဳ႕နယ္ မီးသတ္ဦးစီးဌာနမွဳးရံုးက RFA ကိုအတည္ျပဳေျပာၾကားပါတယ္။
မီးသတ္ကားေတြမွာ လံုၿခံဳေရး အေစာင့္အေရွာက္မပါရွိတဲ့အတြက္ မီးေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့ေနရာကို ဝင္ေ ရာက္ၿ ငိမ္း သတ္ဖို႔အတြက္ အခက္အခဲမ်ားႀကံဳေတြ႕ေနရေၾကာင္း သိရပါတယ္။

Opposit eye

ကာလာမသုတၱန္ (အႏွစ္ခ်ဳပ္ အခ်က္ ၁၀ ခ်က္)

(၁) တစ္ဆင့္စကားေျပာလာေသာစကားကို မယံုနဲ႔အံုး။
(၂) ေကာလဟာလ စကားကိုလည္း မယံုနဲ႔အံုး။
(၃) စာအုပ္ထဲက ေျပာတဲ့အတိုင္းလည္း မယံုနဲ႔အံုး။
(၄) အစဥ္အလာ ဘိုးဘြားစဥ္ဆက္စကားကိုလည္း မယံုနဲ႔အံုး။
(၅) ဟိုနည္း၊ ဒီနည္း ကူးခ်ၿပီးလည္း မယံုနဲ႔အံုး။
(၆) အေတြးေကာင္းတိုင္း မွန္တယ္ဆိုၿပီးလည္း မယံုနဲ႔အံုး။
(၇) ယုတၱိမ်ားနဲ႔ ဆင္ေျခေပးတိုင္းလည္း မယံုနဲ႔အံုး။
(၈) ငါ့အယူ၀ါဒ မွန္တယ္ဆိုၿပီးလည္း မယံုနဲ႔အံုး။
(၉) ေလးစားၾကည္ညိုထိုက္ေသာသူ ေျပာတိုင္းလည္း မယံုနဲ႔အံုး။
(၁၀) ငါ့ဆရာေျပာတိုင္းလည္း အားလံုးမွန္ၿပီလို႔ မယံုနဲ႔အံုး။
                   မည္သည့္ အယူ၀ါဒျဖစ္ေစ ကိုယ္တိုင္သာလွ်င္ သိေအာင္လုပ္ၾက .... ကိုယ္တိုင္ လက္ေတြ႕ လုပ္ၾကည့္လွ်င္ မွားမွန္ဆိုးေကာင္း သိျမင္ၿပီးမွ လက္ခံယံုၾကည္က်င့္သံုးရန္ျဖစ္ေပသည္။

ဓမၼဒါန ျဖန္႔ေ၀သူက ဆက္လက္ေဖၚျပေပးထားပါေသးတယ္ ....
အႏိႈင္းမဲ့ လာဘ္   =  က်န္းမာေရးလာဘ္ (ကိုယ္+စိတ္)
အႏိႈင္းမဲ့ မီး         =  ရာဂမီး (သို႔မဟုတ္) အခ်စ္မီး (အာ႐ံုစြဲ = ရာဂ)
အႏိႈင္းမဲ့ ဥစၥာ      =  တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲျခင္း
အႏႈိင္းမဲ့ အျပစ္    = ေဒါသအျပစ္
အႏႈိင္းမဲ့ ေဆြမ်ိဳး    =  အကၽြမ္း၀င္ ပုဂၢိဳလ္
အႏႈိင္းမဲ႔ ေရာဂါ    = ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္း
အႏႈိင္းမဲ့ ခ်မ္းသာ  = နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ
အႏႈိင္းမဲ႔ ဆင္းရဲ    = ခႏၶာ၀န္ထမ္းရတဲ့ ဆင္းရဲ
အႏႈိင္းမဲ့ လမ္း      = သတိပ႒ာန္လမ္း
အႏႈိင္းမဲ့ ပိုက္ကြန္  =  ေမာဟပိုက္ကြန္
မိမိသည္သာ မိမိ၏ ကိုးကြယ္ရာအစစ္ျဖစ္၏။ ဓမၼသည္သာ အားကိုးရာ အစစ္ျဖစ္၏။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတစ္ခုခုျပဳလုပ္ၾကေသာအခါ ဘုရားေလာင္း အကိတၱိပညာ႐ွိရေသ့ ၏ ဆုေတာင္းအတိုင္း-
ဤသည့္ပုည ၊ ကုသလေၾကာင့္
ေလာဘေဒါသ ၊ ေမာဟကင္းကြာ
သံသရာ၀ယ္ ....
က်င္ရပါဘိ ၊ ပညာ႐ွိႏွင့္
ယွဥ္မိေပါင္းသင္း ၊ ဥာဏ္မဲ့ကြင္း၍
ျပည့္လင္းလွဴဖြယ္ ၊ လွဴစဥ္၀ယ္လည္း
သံုးသြယ္ေစတနာ ၊ ေျဖာင့္ညီညာသည္
ေခမာအထြတ္ တိုင္လိုေသာ္ .......။
ဆိုၿပီး ဆုေတာင္းဖို႔ မေမ့ၾကပါလင့္ ......။
႐ုပ္၊ နာမ္ခႏၶာ သခၤါရတရားတို႔သည္ ပ်က္စီးျခင္း သေဘာတရား႐ွိၾကကုန္၏။ မေမ့မေလွ်ာ့ေသာ ၀ိပႆနာ သတိတရားျဖင့္ ျပည့္စံုၾကကုန္ေလာ့....။

(Buddhists 969) မွ

အသည္းကြဲအထိမ္းအမွတ္

အခ်စ္ရယ္...
မာယာနန္းေတာ္ထဲမွာ အလြမ္းေတြ
အခန္းသီးသန္႔ဖြဲ ကုိယ့္အတြတ္ပဲလား
မင္းေပးသြားမယ္ဆုိ ကမၻာတခြင္လုံးက
အလြမ္းမ်ားပဲ ျဖစ္ပါေစ...
ငါ့ ရင္ခြင္မွာပုိက္ထာမယ္
ငမုိက္သားလုိ႔
ေျပာၾကေစေတာ့

မင္းမုန္းတဲ့ည
ကမၻာ အဆက္ဆက္
ထင္မွတ္မထားဘူ ဒီမုိးမည္းညေတြ
ငါ့အတြက္
အသည္းကြဲအထိမ္းအမွတ္ အျဖစ္
ရြာသြန္းျဖိဳးခဲ့တယ္...

ရြယ္ရည္သူ...သုိ႔...

သူခုိး

ေခါင္းစဥ္...သူခုိး
စာသား...သူခုိး
ကဗ်ာ... သူခုိး
ပါဝါ... သူခုိး
အာဏာ...သူခုိး
ဆုိင္ကယ္...သူခုိး
ကား....သူခုိး
သူခုိးအမ်ိဳးမိ်ဳး ထုိလူဆိုးမ်ားအနက္

သူ႔ကုိျမတ္ႏုိး တိတ္တခုိး
အခ်စ္သူခုိး...ျဖစ္ခ်င္၏...။

ေမာင္ျမင့္ျမတ္

ဗုဒၶဥာဏ္ေတာ္ကို ေ၀ဖန္ေသာ ဘာသာၿခား

ဒကာ ။ ဆရာေတာ္တို႔ဘုရားက သဗၺညဳတ သိစရာမွန္သမွ် အကုန္သိတယ္ လို႔လည္း ေျပာၾကတယ္ ။ တစ္ခါ အခုလို သာသနာႏွစ္ ၾကာလာတဲ႔အခ်ိန္မွာ အဆိုးဆံုး ဘာသာျခားတစ္ခု ေပၚလာလိမ္႔မယ္ ။အဲဒီဘာသာျခားေတြက ဗုဒၶဘာသာကို လူေဖာက္ သာသနာျပဳျပီးဖ်က္ဆီးၾကလိမ္႔မည္လို႔ေဟာခဲ႔တယ္လို႔လည္း တပည္႔ေတာ္ မၾကားဖူးပါ ဘုရား ။ဒီေတာ႔ အကုန္သိတယ္ဆိုရင္လည္း
ဒီအေၾကာင္းေတြ ေဟာခဲ႔ရမယ္ ။ အခု မေဟာခဲ႔ပံုကိုေထာက္ေသာအားျဖင္႔ ဒီအေၾကာင္းေတြျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ မသိလို႔ဆိုတဲ႔သေဘာ သက္ေရာက္မေနဘူးလား ဘုရား ။
ဆရာေတာ္ ။ ဒကာ ၊ ဒကာတို႔အိမ္၀ိုင္းမွာ သရက္ပင္ ၊ ဘယ္ႏွစ္ပင္ရွိတုန္း ။
ဒကာ ။ ေလးပင္ရွိပါတယ္ဘုရား ။
ဆရာေတာ္ ။ အုန္းပင္ေရာ ဘယ္ႏွစ္ပင္ရွိတုန္း ။
ဒကာ ။ ငါးပင္ရွိပါတယ္ ဘုရား ။
ဆရာေတာ္ ။ ဒါနဲ႔ ျမက္ပင္ေတြေရာ ဘယ္ႏွစ္ပင္ရွိတုန္း ။
ဒကာ ။ ဟာ…..ျမက္ပင္ေတြေတာ႔ တပည္႔ေတာ္ ဘယ္ေရတြက္ထားမလဲဘုရား။
ဆရာေတာ္ ။ သရက္ပင္ ၊ အုန္းပင္ က်ေတာ႔ ေရတြက္ထားျပီး ျမက္ပင္က်ေတာ႔ဘာလို႔
ေရတြက္မထားတာလဲ ။
ဒကာ ။သရက္ပင္ ၊ အုန္းပင္ ကေတာ႔ တန္ဘိုးရွိတဲ႔အပင္ဆိုေတာ႔ မွတ္ထားတာေပါ႔ဘုရား ။ ျမက္ပင္ေတြကေတာ႔ ေကာင္းက်ဳိးမျပဳတဲ႔ အပင္ေတြဆိုေတာ႔ ဘယ္ေရတြက္ျပီး မွတ္ထားေတာ႔မလဲ ဘုရား ။
ဆရာေတာ္ ။ ဒကာ ၊ အဲဒီဥပမာအတိုင္းပဲ ၊ဗုဒၶကမသိလို႔မဟုတ္ဘူးသိတယ္။ဒါေပမယ္႔ဒကာကိုယ္တိုင္
တန္ဘိုးမရွိတဲ႔ ျမက္ပင္ေတြကို ေရတြက္ျပီးမွတ္မထားသလိုဗုဒၶကလည္း တန္ဘိုးမရွိတဲ႔ ျမက္အမႈိက္
ေလာက္အဆင္႔သာရွိတဲ႔ ဒကာတို႔ဘာသာ၀င္ေတြကိုလည္း တကူးတက ထည္႔မေဟာခဲ႔တာပါ ။
အေတြးအေခၚ အသိဥာဏ္ ရွိတဲ႔လူသားေတြ လက္မခံတဲ႔ ဒကာတို႔ဘာသာဟာလည္း ၾကာေလ ကမၻာက ေပ်ာက္ေလ ျဖစ္သြားမွာကို ၾကိဳသိလို႔ ဘာမွပူစရာမရွိလို႔ ဗုဒၶက ၾကိဳမေဟာခဲ႔တာပဲ ဒကာ ။
ထို ဘာသာျခားဒကာကား ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်လ်က္ ဘာမွ ဆက္ မေျပာနိုင္ေတာ႔ေပ။
က်မ္းကုိး
ေမတၱာရွင္ ( ေရႊျပည္သာ ) ဘ၀ႏွင္႔ရင္းရေသာအေတြ႔အၾကံဳႏွင္႔အေတြးအျမင္မ်ား-စာ-၁၈၇
ပန္းကမၻာ တရားေတာ္ မ်ားမွ
ျပန္လည္ မွ် ေ၀ လုိက္ ပါ သည္

လမ္းျပေျမပုံေလး.

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ေ၀ဘူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ရွင္းလင္းလြယ္ကူေသာ တရားစာစု

ရွဳပ္ေထြးေပြလီလွတဲ့ လူ့ေလာက သဘာ၀ ပ်ားသကာဖံုးေနတဲ့ ေဆးခါးခါးတစ္ခြက္ပမာ လွည့္စားမူမ်ားၿဖင့္ ၿပည့္နွက္၍ ေနပါသည္ ။


သို့ေသာ္ ၀ါ၀ါၿမင္တိုင္းေရႊထင္တတ္ၾကသမို့ သကာ ဖံုးထားတာကိုပင္ မဟုတ္ၾကီးထင္ တက္မက္ေနတတ္ၾကၿပန္သည္ ။ ထိုသို့ သူေယာင္မယ္လိုလွပ ေသာ တဏွာရဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မူေအာက္တြင္ က်ြန္သေဘာက္ ဘ၀ က်ေရာက္ခဲ့သည္မွာ ဘ၀ေပါင္းစြာ ေရတြက္လို့ ပင္မရႏိုင္ပါ ။

ထိုကဲသို့ က်င္လည္ခဲေသာ ဘ၀ မ်ားစြာ အတြက္ က်ြတ္လြတ္မဲ့ လွမ္းမွန္ကိုေရာက္ေအာင္ အ၀ိဇၹာအမိုက္ေမွာင္ကို ေတာ္လွန္ပစ္သင့္ပါၿပီ။

အလင္းေရာင္လာခ်ိန္ေလးမွာ ကိုယ့္ သံသရာအတြက္ ဘ၀ ရိကၡာ အထုပ္ကို ထုပ္ပိုးသင့္ပါၿပီ။ သစၥာတရားမ်ား ထြန္းကား လာခ်ိန္တြင္ တဏွာေပ်ာ္၌ နစ္မြန္း၍ မေနၾကပါရန္တိုက္တြန္း ခ်င္ပါသည္ ။

ဖတ္ဖူး သမ်ွထဲမွ ရွင္းလင္းလြယ္ကူေသာ ေ၀ဘူဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး၏ သံသရာလြတ္ေၾကာင္း တရားတစ္ပုတ္ကို ေဖာ္ၿပလိုက္ပါသည္ ။


၁။ ။ သီလရွိလ်င္ ေတာင့္တလိုခ်င္တိုင္း ျပည့္စံုေစႏိုင္၍ သီလကို ႀကိဳးစားျဖည့္ရန္။

၂။ ။သာသနာတည္ေၾကာင္း ေကာင္းမႈမ်ားသည္ နိဗၺာန္သြားရန္ ေျခေထာက္သဖြယ္(စရဏ)ျဖစ္၍ တတ္အားသမွ် ျပဳလုပ္ရန္။

၃။ ။ ဘုရားစကား၊ ဆရာ့စကားကို ေျမဝယ္မက် တထစ္ခ်နာယူရန္။

ယခုကဲ့သို႔ ေနႏိုင္ျခင္းသည္ပင္” ပါရမီရွိသူ” မည္၍ အခ်ိန္အခါ ဘဝေကာင္းသည္မွာ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္ကႏွင့္မထူး၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွးကပုဂၢိဳလ္မ်ားကဲ့သို႔ ဝီရိယကို အမွီလိုက္၍ စိုက္ထုတ္ႀကိဳးစားရန္။

၄။ ။သင္ၾကားမွတ္သားထားခ်က္မ်ား ေျပာ၍မကုန္ေအာင္ အမ်ားႀကီးတတ္သိၾကသည္။ ထိုသို႔မ်ားစြာရွိေသာ္လည္း ႀကိဳက္ရာတစ္ခုကိုသာ စူးစူးစိုက္စိုက္ ဝီရိယသန္သန္ႏွင့္ မွန္မွန္လုပ္ရန္သာ အေရးႀကီးသည္။ ေမြးသည္မွ ေသသည္ထိ ထင္ရွားရွိေနေသာ ထြက္ေလ-ဝင္ေလကား လူတိုင္းသိလြယ္၊ ထင္လြယ္၍ ဝင္တိုင္း၊ ထြက္တိုင္း ႏွာဖ်ားဝ၌ ထိသည္ကိုသာ သိေအာင္လုပ္၊ ယခုလုပ္ၾကည့္၊ ယခုမီးၿငိမ္း၊ ယခုလက္ငင္းခ်မ္းသာ၏။
ယင္းသို႔ရႈမွတ္ျခင္းျဖင့္ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုး ေသာင္းက်န္းမႈမရွိ၊ စိတ္ေသာင္းက်န္းမႈမရွိ၊ ရုပ္နာမ္မွ်သာရွိပါကလားဟု ႏွာဖ်ားဝမွ တစ္ကိုယ္လံုး တလႈပ္လႈပ္ တရြရြ ျဖစ္ပ်က္ေနသည္ကို ျမင္ရမည္။ သို႔ျဖစ္၍ သိကၡာသံုးပါး အက်ံဳးဝင္သြားၿပီ။ သမၼာဒိ႒ိစေသာ မဂၢင္ရွစ္ပါးလည္း ပါသြားၿပီ။ သတိပ႒ာန္ေလးပါးစေသာ ေဗာဓိပကၡိယတရား သံုးဆယ့္ခုႏွစ္ပါးလည္း လုပ္ၿပီးျဖစ္သြားၿပီ။ အာနာပါနလုပ္ေနျခင္းျဖင့္ ပိဋကတ္သံုးပံုလံုးပင္ အက်ံဴးဝင္ေလၿပီျဖစ္၍ ေထြလီကာလီ ေလွ်ာက္လုပ္မေနနဲ႔။ ေတြးသမွ်၊ ထင္သမွ်မွားတတ္သည္။
ေရခပ္ရင္း၊ ထမင္းခ်က္ရင္း၊ အလုပ္လုပ္ရင္းလည္း ရႈမွတ္ႏိုင္၍ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ အလုပ္ႏွစ္ခုၿပီးသည္။ မည္သည့္ဣရိယာပုဒ္ႏွင့္မဆို ရႈမွတ္ႏိုင္၏။ ကမၼ႒ာန္းထိုင္ရတာ ဘာမွလဲ မေတြ႕ေပါင္၊ မရေပါင္ဟု မမွတ္ရ။ တစ္ခဏအတြင္းရသည့္ အက်ိဳးကား ကုန္စင္ေအာင္ပင္မေျပာႏိုင္။ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ တိုးတက္၍သာ သြားေတာ့သည္။

၅။ ။ အိမ္အမိုးမိုးေသာအခါ စပ္ေအာင္မိုးလွ်င္ မိုး၊ ေနကာကြယ္ႏိုင္သကဲ့သို႔ တစ္ရက္ ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီ တစ္ဆက္တည္း၊ တစ္စပ္တည္း ရႈမွတ္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားရမည္။ ႏွစ္ဆယ့္ ေလးနာရီ တစ္စပ္ေလာက္ ရလွ်င္ပင္ ထူးျခားသိသာလာမည္။

၆။ ။ မိမိအနားရွိ ျမင္သမွွ်၊ ၾကားသမွ် ေက်းဇူးရွင္ခ်ည္းျဖစ္သည္။ အသံဗလံဆူညံ၍ ေနရာမေျပာင္းႏွင့္။ ဆူညံသံမ်ားက ဝီရိယတိုးလိုက္ပါဦးဟု ေျပာေသာ ေက်းဇူးရွင္မ်ားျဖစ္သည္။ ေမတၱာထား၊ သည္းခံရႈမွတ္။

၇။ ။ မိဘ၊ သားသမီး ဝတၱရားမ်ားကို ျပဳလုပ္ရျခင္း၊ ကေလးငို၍ ေခ်ာ့ထိန္းရျခင္းမွအစ သီလ၊ စရဏကုသိုလ္ခ်ည္းျဖစ္သည္။

၈။ ။ မိမိ အာနာပါနရႈမွတ္ျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ မိမိႏွင့္တကြ မိမိပတ္ဝန္းက်င္ လူေတြ၊ နတ္ေတြ၊ ျဗဟၼာေတြ မေရမတြက္ ႏိုင္ေအာင္ ေက်းဇူးမ်ားကုန္ၾကေတာ့သည္။

၉။ ။ ရုပ္နဲ႔နာမ္ကို မေတြ႕ခ်င္ေပါင္ဆိုၿပီး ေရွာင္လို႔ တိမ္းလို႔မ်ား ရပါ့မလား? ထြက္ေလဝင္ေလ ႏွစ္ရပ္ဟာ ေမြးကတည္းက ေသတဲ့အထိ ရွိေနတာ။ ဘုရားရွင္ ဆံုးမတဲ့အတိုင္း စိတ္ကို ရုပ္ေပၚ၊ နာမ္ေပၚထားရတာ ပင္ပန္းသလား? ပိုက္ဆံေရာ ကုန္သလား? ငွားရ၊ ေခ်းရေသးသလား? အခ်ိန္ေရာ ကုန္သေလာ? တစ္ပါးသူေရာ သိသလား? ထားတာက ဝီရိယ၊ ထားတဲ့အတိုင္း ေနတာက ဝီရိယိဒၶိပါဒ္၊ အခုထား၊ အခုေန၊ အခုပစၥဳပၸာန္ခ်မ္းသာ၊ ဒီခ်မ္းသာ ဆိုက္လာေတာ့ ဝီရိယပိုင္ရွင္ သိတယ္။ သမ်ားသြားေမးစရာ မလိုဘူး။ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ မတိုးတက္ဘဲ ေနပါ့မလား? ဘယ္လူ၊ ဘယ္နတ္၊ ဘယ္ျဗဟၼာမွ တားဆီးပိတ္ပင္လို႔ မရဘူး။ ဒီလူ႔ထံမွ ခ်မ္းသာကို လုယူမယ္ဆိုၿပီး အႏိုင့္အထက္ လုယူလို႔ေရာ ရႏိုင္ပါ့မလား? ဘယ္ဣရိယာပုဒ္နဲ႔မွ ျဖစ္တာ၊ ဘယ္ဣရိယာပုဒ္နဲ႔ မျဖစ္ဘူးလို႔ေရာ ရွိရဲ႕လား? ေနရာေရာ ေရြးရဦးမွလား? ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းေနရင္းေရာ၊ ေစတီရင္ျပင္၊ ေဗာဓိရင္ျပင္မွာ ေနရင္းေရာ၊ သားေတြ၊ သမီးေတြနဲ႔ ေနရင္းေရာ၊ လုပ္လို႔ရပါသဗ်ာ။ ခႏၶာဝန္ႀကီးက ရွိေနေလေတာ့ မိမိတို႔ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ အလုပ္လဲ လုပ္ရမွာေပါ့။ အဲဒီအလုပ္ေတြ လုပ္ရင္းနဲ႔ ရႈလို႔မရဘူးလား? ရပါတယ္ဗ်ာ။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာ အလုပ္ႏွစ္မ်ိဳး ၿပီးပါသဗ်ာ။ ဒီလိုလုပ္ေတာ့ ပိုၿပီးအလုပ္တြင္တယ္၊ အက်ိဳးမ်ားတယ္ မဟုတ္လား? ဒီခ်မ္းသာကို သိၿပီလားဆိုမွျဖင့္ အားခ်ိန္၊ နားခ်ိန္မွ မထားဘဲ တစ္ဆက္တည္း ေဆာင္ထားၾကာေတာ့ တာပါပဲ။


ခင္မင္ေလးစား လ်ွက္
ဆႏၵမြန္ၿဖင့္
မွံဳနံ.သာၿဖဴ

ေထရဝါဒနဲ႕ လြဲေနတဲ့ဘာသာေရး အယူဆမ်ား ၁

ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ ႏွင့္ သိၾကားသာသနာလို႕ေျပာေနတာမွားယြင္ေနတဲ့ ဘာသာေရးအယူဆေတြပါ တကယ္ေတာ့  သိၾကားသာသနာ မရွိပါဘူး။

စာေရးသူတို႔ ငယ္ရြယ္စဥ္က သာသနာ ႏွစ္ေထာင့္ငါးရာ ေက်ာ္ရင္ သိၾကားသာသနာ ေရာက္လိမ့္မယ္။ အဲဒီအခါ သိၾကားမင္းက မေကာင္းသူေတြကို ပယ္၊ ေကာင္းသူေတြကို ကယ္လိမ့္မယ္-ဟု လူႀကီးမ်ား ေျပာဆို သံ ၾကားခဲ့ရဖူး၏။ ယခုလည္း အခ်ိဳ႔လူမ်ားကသိၾကားသာသနာ အေၾကာင္း ေမးၾက ျမန္း ၾက၏ ။ ယခု က်မ္းဂန္ လာသည့္အတိုင္း ဤအေၾကာင္းကို တင္ျပပါမည္။
သာသနာဆိုသည္မွာ ဘုရား၏အဆံုးအမ တရားေတာ္မ်ားျဖစ္သည့္အတြက္ သိၾကားသာသနာမရွိပါ။ ဘုရား သာသနာသာ ရွိပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ကိုးကြယ္ေသာ ေဂါတမဘုရားရွင္၏ သာသနာတြင္ သိၾကားသာသနာ မရွိပါ။ ဘုရားရွင္၏ သာသနာတ၀က္ေက်ာ္သည့္အခါ သို႔မဟုတ္-သာသနာႏွစ္ ၅၀၀၀-ကုန္ဆံုးေသာအခါ သိၾကားမင္းက သာသနာဆက္လက္ျပဳ မည္ဟု ေထရ၀ါဒ ပါဠိေတာ္ အ႒ကထာ ဋီကာတို႔၌ လံုး၀မေတြ႔ရပါ။ ရွိလည္းမရွိပါ။

သို႔ေသာ္ ကႆပဘုရား သာသနာေတာ္ ဆုတ္ယုတ္ခ်ိန္တြင္ သိၾကားမင္းလူ႔ျပည္ဆင္း၍ ေနာက္ထပ္   ႏွစ္ေပါင္း တေထာင္ သာသနာေတာ္ တည္ေအာင္ ျပဳလုပ္အားထုတ္ခဲ့ေၾကာင္းကိုမူ ဒြါဒသက နိပါတ္၊ မဟာကဏွဇာတ္၌ ေတြ႔ရွိရသည္။ ဤအေၾကာင္းအရာကိုပင္ အစျပဳ၍ လူႀကီးမ်ား သိၾကားသာသနာ အေၾကာင္း-ကို ဆိုခဲ့ၾကဟန္ ရွိပါသည္။

(နတ္သိၾကားႏွင့္ ျမတ္ဘုရားသာသနာ)
======================
ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ကိုးကြယ္ေနေသာ ေဂါတမဘုရားရွင္ႏွင့္လည္း သိၾကားမင္းတို႔ ကတိစကား ရွိခဲ့ၾကသည္။ မွန္၏။ ဘုရားပြင့္ေတာ္မူျပီးစ ေဗာဓိပင္ရင္းမွာ သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ ဗုဒၶစကၡဳ(ဘုရားမ်က္လံုး) ေတာ္ျဖင့္   ေလာကႀကီး ကို ၾကည့္ေတာ္မူရာ ေနာင္ေသာအခါတြင္ အရွင္မဟာမဟိႏၵ ရဟန္းေတာ္သည္ သီဟိုဠ္ ကၽြန္း   (သီရိလကၤာ) သို႔ ၾကြ၍ သာသနာျပဳမည္။ ထိုအခါ သီဟိုဠ္ကၽြန္း(သီရိလကၤာ) တြင္ သာသနာ ထြန္းလင္း မည္ဟု ျမင္ေတာ္မူ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သိၾကားမင္းႀကီးကို အရွင္မဟာမဟိႏၵ သီဟိုဠ္ကၽြန္း (သီရိလကၤာ) သို႔ သာသနာျပဳ ၾကြသည့္အခါ သင္လည္း မေထရ္၏ အေဖာ္အျဖစ္ျဖင့္ သာသနာကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ပါ-ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူရာ သိၾကားမင္းႀကီးက ကူညီေစာင့္ေရွာက္ပါမည္-ဟု ၀န္ခံကတိျပဳ ခဲ့ေၾကာင္း ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာ၊ ဗာဟိရ နိဒါနကထာ၌ ေတြ႔ရ၏။

ေနာက္ ဒုတိယအႀကိမ္မွာ ဘုရားျဖစ္ျပီး ၄၉-ရက္အၾကာတြင္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားရွင္သည္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္ မူျပီး ၄၉-ရက္အၾကာတြင္ ငါဘုရားကိုယ္တိုင္ ဆရာမကူ သယမၻဴဉာဏ္ျဖင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္ခဲ့ေသာ သစၥာေလးပါး တရားေတာ္ကား အလြန္နက္နဲ၏။ တပါးသူတို႔ သိႏိုင္ခဲ၏။ သတၱ၀ါမ်ားမွာလည္း အ၀ိဇၨာေမွာင္ ထုေအာက္တြင္ ပညာအလင္းေရာင္ ေပ်ာက္ေနၾက၍ ရာဂ၊ ေဒါသ၊ ထူေျပာေနၾကသည့္ သတၱ၀ါက မ်ားေပသည္။ ငါေဟာသည့္ တရားကို ထိုသတၱ၀ါမ်ား နားလည္ႏိုင္ၾကမည္မဟုတ္။ ယခု ေလာေလာဆယ္ တရားေဟာရန္ မျဖစ္ေသး-ဟုတရားေဟာမႈ၌ ေၾကာင့္ၾကမႈမျပဳဘဲ ေနေတာ္ မူေလသည္။

ထိုအခါ သိၾကားမင္းသည္ သဟမၸတိျဗဟၼာႀကီးႏွင့္ အတူ ျမတ္စြာ ဘုရားအထံေတာ္ေမွာက္သို႔ လာေရာက္ ကာ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား၊ ေ၀ေနယ် သတၱ၀ါမ်ားအား တရားေဟာၾကားေတာ္ မူပါ။ အရွင္ဘုရားတို႔ အာဏာေတာ္ မတည္ခဲ့ပါလွ်င္ အာဏာေတာ္ တည္ေအာင္ တပည့္ေတာ္မ်ား ကူညီပါမည္။ ရွင္ေတာ္ဘုရား ကသာ ဓမၼစက္ကို လည္ေတာ္မူပါ။ အာဏာစက္အတြက္ တပည့္ေတာ္တို႔ တာ၀န္ယူပါမည္ဘုရား-ဟု ၀န္ခံကတိျပဳခဲ့ေၾကာင္း သီလကၡႏၶ၀ဂၢ အ႒ကထာ အမၺ႒သုတ္အဖြင့္၌ ေလ့လာေတြ႔ရွိရသည္။



(သိၾကားေဒ၀ါႏွင့္ သီဟိုဠ္၉သီရိလကၤာ သာသနာ)
============================
ဤသို႔ သာသနာေတာ္ကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္ပါမည္ဟု ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္ ဘုရားရွင္ထံ ၀န္ခံကတိျပဳခဲ့သည့္ အတိုင္း တတိယသဂၤါယနာ တင္အျပီး၌ အေသာကမင္းတရားႀကီး၏ သားေတာ္ အရွင္မဟာမဟိႏၵ ရဟႏၲာမေထရ္ သီရိလကၤာႏိုင္ငံသို႔ သာသနာျပဳၾကြခါနီးတြင္ သိၾကားမင္းသည္ အရွင္မဟာမဟိႏၵ မေထရ္ထံ ေရာက္လာျပီး အရွင္ျမတ္ဘုရား-ဗုဒၶျမတ္စြာက ေနာင္ေသာအခါတြင္ မဟိႏၵမည္ေသာမေထရ္သည္ သီရိလကၤာသုိ႔ၾကြ၍ သာသနာျပဳလိမ့္မည္။ ထိုအခါ သင္သိၾကားလည္း သာသနာျပဳေဖာ္ျပဳဖက္အျဖစ္ ကူညီေဆာင္ရြက္ပါ-ဟုမိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ရာ ဘုရားတပည့္ေတာ္ကလည္း ကူညီပါမည့္အေၾကာင္း တာ၀န္ယူခဲ့ပါသည္။

ယခု သီဟိုဠ္ကၽြန္း (သီရိလကၤာ) တြင္ မုဋသိ၀မင္း နတ္ရြာစံျပီး ေဒ၀ါနံပိယတိႆမင္းျမတ္ နန္းစံခ်ိန္ျဖစ္၍ သာသနာျပဳသြားရန္ အခ်ိန္တန္ပါျပီ။ သီဟိုဠ္ကၽြန္း (သီရိလကၤာ) သို႔ ၾကြေတာ္မူပါ။ ဘုရားတပည့္ေတာ္ကလည္း ဘုရားရွင္ထံ ၀န္ခံကတိျပဳခဲ့သည့္အတိုင္း ကူညီ၍ သာသနာျပဳပါမည္-ဟု ေလွ်ာက္ထားျပီး သီရိလကၤာ သာသနာ ထြန္းလင္းျဖာေအာင္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည္ဟု ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာ တတိယသဂႌတိကထာ၌ မိန္႔ဆိုထားေလသည္။

သာသနာႏွစ္ ၄၃၀-ျပည့္တြင္ သီဟိုဠ္ကၽြန္း (သီရိလကၤာ) ၌ ၀ဋၬဂါမဏိမင္းႀကီး နန္းတက္သည္။ ထိုမင္း နန္းတက္ျပီး ငါးလအၾကာတြင္ စ႑ာလတိႆ သူပုန္ေဘးႀကီး ျဖစ္ေပၚလာသျဖင့္ တိုင္းျပည္မျငိမ္မသက္ ျဖစ္လာသည္။ ထိုအေတာအတြင္း တကၽြန္းလံုး မိုးေခါင္၍ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေသာကပ္ႀကီး ဆိုက္ေရာက္ လာျပန္သည္။ ဤသို႔ျဖစ္လာမည္ကို သိၾကားမင္း ႀကိဳတင္သိ၍ မျဖစ္လာမီကပင္ သာသနာ့၀န္ထမ္း ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။

ဒီကၽြန္းမွာ မၾကာမီ လက္နက္ေဘးနဲ႔ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါး တဲ့ေဘးႀကီးေတြ ျဖစ္ လာပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခါမွာ အရွင္ဘုရားမ်ားဟာ ပစၥည္းေလးပါး အခက္ အခဲေတြေၾကာင့္ ပရိယတၱိစာေပက်မ္းဂန္ေတြ ကို ေဆာင္ ထားႏိုင္ ၾကမွာ မဟုတ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ အျခားေနရာသို႔ ၾကြျပီး က်န္းမာသက္ရွည္စြာ ပရိယတၱိ ကို အားထုတ္ သင့္ၾကပါတယ္။ အခုပဲ တပည့္ေတာ္ ေဖာင္ႀကီးေပၚသို႔ ၾကြေတာ္မူပါ-ဟု ေလွ်ာက္ထားသတဲ့။

ထို႔ေနာက္ သီဟိုဠ္ကၽြန္း (သီရိလကၤာ) ရွိ သံဃာေတာ္အားလံုးကို တျခားေဒသသို႔ ေဖာင္ႀကီးျဖင့္ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။ သီဟိုဠ္ကၽြန္း( သီရိလကၤာ) ၌ မလိုက္ပါလိုသည့္ ရဟန္းေတာ္ေျခာက္က်ိပ္မွ်သာ က်န္ခဲ့သည္။ ဤသို႔လည္း သိၾကားမင္းသာသနာေတာ္ ကို ေစာင့္ေရွာက္ ခဲ့ေၾကာင္း အ႒ကထာမ်ား၌ မိန္႔ဆိုထား၏။

ဆက္ရန္

( ဓမၼာစရိယ ဦးေအးႏိုင္-ဘီေအ)

( ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၀၂-ခု ဇူလိုင္လ)
ေရးသူ လူထု ေမာင္ကာဠဳ အခ်ိန္

အိမ္မျပန္ျဖစ္တာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ အေမ့သား

ေကာင္းကင္ေတြ ညိဳမဲ
မိုးေတြသဲတဲ့ ညတစ္ညမွာ
အိမ္မျပန္ျဖစ္တာ
အေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ အေမ့သားဟာ
အေမ့အနား ျပန္ေရာက္တဲ့ အေၾကာင္းကို
လြမ္းမ်က္ရည္ တစ္စက္ႏွစ္စက္နဲ႔
အိပ္မက္ ျမင္မက္ပါသတဲ့။

သားပို႔ထားတဲ့ ဓာတ္ပံုေလးေတြ
အလြမ္းေျပၾကည့္ၾကည့္ေနခဲ့ရတဲ့ အေမဟာ
သားျပန္လာတာကို ျမင္ေတာ့
၀မ္းပန္းတသာနဲ႔
အေျပးအလႊား လာႀကိဳပါသတဲ့။

အေမ့အတြက္ ေကာင္းႏိုးရာရာ
၀ယ္လာတာေတြကို ဂရုမထား
`ငါ့သားျပန္လာတာက အဓိကပါ´တဲ့။
ႏွစ္ေတြ အေတာ္ၾကာ
အိမ္ျပန္ေရာက္မလာတဲ့ သားကို
ခ်စ္အားေတြ ပိုရွာပါသတဲ့။

`ေနပူထဲက လာတာမဟုတ္လား။
ေရခ်က္ခ်င္းသြားမခ်ိဳးနဲ႔။
ေခၽြးတိတ္ေအာင္ ခဏနား
ငါ့သားက တယ္ခက္သကိုး´တဲ့။
ဒီအရြယ္ေရာက္ေနတဲ့သားကို
ကေလးလို အမွတ္ထား
စိတ္မ်ားပင္ ပူရွာပါသတဲ့။

`သားအခုလို ျပန္လာတာ
အေမ ၀မ္းသာလိုက္တာ။
သားႀကိဳက္တဲ့ ဟင္းေတြ
အေမ ခ်က္ထားတာ
စားၾကည့္စမ္းပါဦး´တဲ့။
အေမ့လက္ရာ ငတ္ေနတဲ့သား
ဗိုက္ကားေအာင္ စားမိပါသတဲ့။

ထမင္းစားၿပီးလို႔ ခဏနား
အေမ့အနားေနမယ္ ႀကံေတာ့မွ
ႏိႈးစက္သံ တတီတီ
ထၿပီး ျမည္ပါသတဲ့။

ေကာင္းကင္ေတြ ညိဳမဲ
မိုးေတြသဲေနတဲ့ မနက္ခင္းတစ္ခုမွာ
အိမ္မျပန္ျဖစ္တာ
အေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ အေမ့သားဟာ
အလုပ္သြားဖို႔ အားခဲ
ရင္ထဲက ဟာတာတာနဲ႔
အေမ့ဓာတ္ပံု ထုတ္ၾကည့္တုန္းခဏမွာ
မ်က္ရည္က်မိပါေသးသတဲ့။


ခရီေရတာ

အုပ္စုဖြဲ႔အဓမၼက်င့္မႈ အိႏၵိယမွာ ထပ္မံျဖစ္ပြား

အုပ္စုဖြဲ႔အဓမၼျပဳက်င့္ခံရသူ ဆြစ္ဇာလန္ အမ်ိဳးသမီးကို ေဆးစစ္ခ်က္ရယူရန္ ေဆး႐ံုကိုအသြား။ (မတ္လ ၁၆ ရက္၊ ၂၀၁၃)။ဗြီအိုေအ (ျမန္မာဌာန)
17.03.2013

အိႏၵိယႏိုင္ငံ မက္ဒ္ယာ ပရာဒက္ရွ္ျပည္နယ္အတြင္း ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံသူ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ အမ်ိဳးသမီးတဦးကို အုပ္စုဖြဲ႔ အဓမၼျပဳက်င့္ခဲ့ၾကသူ အမ်ိဳးသား ၅ ေယာက္က သူတို႔အေနနဲ႔ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ခံခဲ့ၾကတယ္လို႔ အိႏၵိယ ရဲတပ္ဖြဲ႔က တနဂၤေႏြေန႔မွာ ေျပာဆိုပါတယ္။

အသက္ ၃၉ ႏွစ္အရြယ္ အဓမၼျပဳက်င့္ခံရသူအမ်ိဳးသမီးဟာ သူမရဲ႕ေယာကၤ်ားျဖစ္သူနဲ႔အတူ စက္ဘီးနဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းတခုကို သြားေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ လမ္းေဘးတေနရာ ေတာတြင္းစခန္း က်တဲ့ေနရာမွာ လူတစုကေန ၀ိုင္း၀န္းအဓမၼ ျပဳက်င့္တာ ခံခဲ့ရတာပါ။

သူမရဲ႕ေယာကၤ်ား ျဖစ္သူကို ၀ိုင္း၀န္း႐ိုက္ႏွက္ခဲ့ၾကျပီး ဇနီးျဖစ္သူကို ခင္ပြန္းသည္ရဲ႕ ေရွ႕မွာတင္ အဓမၼျပဳက်င့္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္တယ္လို႔ စံုစမ္းစစ္ေဆးတဲ့ ရဲအရာရွိ DK Arya ကေျပာပါတယ္။ သူတို႔ထံက လပ္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာ ရူပီးေငြ တေသာင္း နဲ႔ လက္ကိုင္ဖုန္းစတာေတြကိုလည္း ခိုးယူခဲ့ၾကတယ္လို႔ေျပာပါတယ္။

အမ်ိဳးသမီးကို ေဒသတြင္းက ေဆး႐ံုမွာ ေဆး၀ါးကုသမႈေပးခဲ့ရၿပီး အခုေတာ့ ေဆး႐ံုကေန ဆင္းခြင့္ေပးလိုက္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ဆြစ္ဇာလန္ သံအမတ္ႀကီးက အၾကမ္းဖက္ခံခဲ့ရတဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံနဲ႔ စေနေန႔မွာေတြ႔ဆံုစကားေျပာခဲ့ၿပီး ဒီအမႈကို အျမန္ေဖာ္ထုတ္ေပးဖို႔ အိႏၵိယ အာဏာပိုင္ေတြကို ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။

အဓမၼျပဳက်င့္ခံရသူအမ်ိဳးသမီးနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ခင္ပြန္းတို႔ဟာ အိႏၵိယႏိုင္ငံ မြန္ဘိုင္းၿမိဳ႕ကေန နယူးေဒလီၿမိဳ႕အထိ ၃ လၾကာ စက္ဘီးနဲ႔ခရီးသြားေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာလအတြင္းကလည္း နယူးေဒလီၿမိဳ႕က ဘတ္စ္ကား တစီးေပၚမွာ ၂၃ ႏွစ္အရြယ္ေက်ာင္းသူ တေယာက္ကို အုပ္စုဖြဲ႕အဓမၼျပဳက်င့္မႈျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့အတြက္ လူအမ်ားေဒါသထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုလိင္ပိုင္းဆုိင္ရာေစာ္ကားမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ၃ လအၾကာမွာ အခုအမႈ ထပ္မံျဖစ္ပြားခဲ့တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
(VOA)မွ.....