ေစ . . .

ရိုးတံက်ဲက်ဲခပ္ဖြာဖြာလြင့္ေမွ်ာေနတဲ့ ေကာင္းကင္ဟာ အက္ေႀကာင္းရာေတြထပ္ေနတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္လိုပါပဲ ကၽြန္ေတာ္ဟာပန္းအေႀကေတြ ႀကားထဲမွာ လက္ျပႏႈတ္ဆက္သြားခဲ့တဲ့ အခ်စ္ကို ျပံဳးျပခဲ့ဖူးတယ္ ။ ညဥ့္ဦးယံရဲ႕ႀကယ္ေရာင္ပ်ပ် ေအာက္မွာ ေလေျပဟာကၽြန္ေတာ္ကို ေႀကကြဲျခင္းလြင္ျပင္ကေနထြက္ခြါဖို႔ ႏွစ္သိမ့္ေပးခဲ့တယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေလေျပ . . . . . ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ႀကယ္စင္ေတြဟာ ခ်စ္သူရဲ႕အေစအပါးအျဖစ္သာ ေနခ်င္ခဲ့သူေတြပါ ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ . . . စြယ္ေတာ္ရြက္တစ္ရြက္မွာ သူ႔အတြက္ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာ တစ္၀က္ဟာလည္း ေအးစက္စက္စကားလံုးေတြ သီထားတဲ့ ဒိုင္ယာရီတစ္အုပ္ျဖစ္သြားခဲ့ေပါ့ ။ အိပ္မက္ဆိုတာ ေနမညိဳတတ္တဲ့ေကာင္းကင္မွ မဟုတ္တာပဲေလ . . ျပိဳက်လာတဲ့ မိုးခါးစက္ေတြေအာက္မွာ ဥေပကၡာေတြ ခပ္စိတ္စိတ္ ပ်ိဳးလွည့္ခဲ့ပါ ခ်စ္သူ. . . ။ အလြမ္းညေနနဲ႔ေနညိဳခ်ိန္ဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔အသားက်ျပီးသား ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းကံႀကမၼာေလးပဲ. . . . . .. . . ကိုယ္ေက်နပ္သင့္တာေပါ့ ။ လမ္းဆံုးတစ္ေနရာေရာက္ေနတာေတာင္မွ ေနာက္ျပန္မလွည့္ခ်င္ခဲ့ဘူး ကိုယ္ရဲ႕စိတ္ေစတသိုက္ဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္မေစႏိုင္ခဲ့့ဘူး . . . . ခ်စ္သူ . . . ကိုယ္ဟာမင္းရဲ႕ ေစလိုရာေစ ျဖစ္ခဲ့သူေပါ့ ။ မင္းရဲ႕ႏႈတ္ထြက္စကားတစ္ခ်က္ဟာ ဓားသြားတစ္လက္ဆိုရင္ အဲဒီဓားအဖ်ားထက္မွာ ကိုယ့္ႏွလံုးသားကိုတင္ထားေပးလိုက္မယ္ ကိုယ့္အိပ္မက္ကိုေတာင္ မင္းေစလိုရာေစႏိုင္တယ္ကြယ္ ။ လင္းေခတ္ဒီႏို ( 14.5.12 , 1း40 AM )