ေသခ်ာတာကေတာ့ အစိုးရဟာ အႏၱရာယ္အႀကီးမားဆံုးေသာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈႀကီးကို ရင္ဆိုင္ေနရၿပီဆိုတာပါပဲ

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အခုျဖစ္ေနတဲ့ ပဋိပကၡေတြကို ဘယ္လိုျမင္လဲ၊ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ေခ်ာက္ကမ္းပါးထဲ က်သြားႏိုင္မလားတဲ့။ ျမန္မာျပည္ကို အလည္အပတ္ေရာက္ေနတဲ့ ကမၻာေက်ာ္ စာေရးဆရာႀကီးက ေမးပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ရန္ကုန္က်ရင္ တစ္ႏိုင္ငံလံုး က်သြားႏိုင္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးနဲ႔တစ္မ်ဳိး မၾကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ မုန္းတီးၿပီး အျမစ္ျပဳတ္ရွင္းလင္းလိုစိတ္ေတြ မရွိတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ လယ္ယာအစြန္းေရာက္ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီေတြ ရွင္းရွင္းေျပာေျပာရင္ ဖက္ဆစ္ေပါက္စ၊ နာဇီလက္သစ္ေတြကို ျမန္ျမန္ရွင္းဖို႔ေတာ့ လိုပါတယ္လို႔။ အဲဒီစာေရးဆရာက က်ေနာ္စကားကို လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၉၁က ဆာရာေဂ်ဗိုကို သူေရာက္သြားေတာ့ အဲဒီတုန္းက တကၠစီေမာင္းသမားတစ္ေယာက္ကလည္း ဒီလိုပဲ ေျပာခဲ့တာပဲတဲ့။ သူတို႔ေတြဟာ အခ်င္းခ်င္း သိပ္ကို သင့္ျမတ္ၾကတယ္။ အဆင္ေျပၾကပါတယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ ၆လေလာက္အၾကာမွာပဲ လူမ်ဳိးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈ စစ္ပြဲႀကီးေတြဆီ ဆာရာေဂ်ဗိုကို ဆြဲေခၚသြားေတာ့တာပါပဲတဲ့။ က်ေနာ္ ၾကက္သီးေမြးညွင္းထသြားပါတယ္။
ျမန္မာျပည္သူ အမ်ားစုကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ Home-Grown နာဇီေတြ ေခါင္းေထာင္ထလာေနတာကို မဟုတ္ပါဘူးလို႔ေတာ့ ျငင္းၾကမွာပါပဲ။
ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ဘာေတြျဖစ္ပ်က္ခဲ့သလဲဆိုတာ အခုထိ တစ္ႏိုင္ငံလံုး တိတိပပ မသိၾကေသးေပမယ့္ မိတၳီလာပဋိပကၡမွာ နာဇီေတြဘာျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုတာ ဘြားဘြားႀကီး ေပၚသြားပါတယ္။ သူတို႔အတြက္ကေတာ့ အေဘာ္ရွင္းျဖစ္သြားတဲ့စစ္ပြဲကို အရွိန္ျမွင့္တာပါပဲ။ ရန္ကုန္ကို ပထမဆံုး ေသြးတိုးစမ္းတယ္။ သာေကတ၊ လိႈင္ယာသာကိစၥ။ ဝါဒျဖန္႔ဖို႔လိုေသးတာေၾကာင့္ နယ္ၿမိဳ႕ေတြဘက္ကို လွည့္တယ္။ မိတၳီလာဟာ သားေကာင္ျဖစ္သြားတာပါပဲ။ မိတၳီလာမီးေတာက္ေတြ မၿငိမ္းခင္မွာပဲ ရန္ကုန္ကို ၂ရက္အတြင္း စစ္ေျမျပင္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားလာတယ္။ နယ္ေတြမွာလို တစ္ပတ္ ၁၀ရက္ အခ်ိန္ယူၿပီး ဝါဒျဖန္႔ မိႈင္းတိုက္လို႔မလြယ္တာေၾကာင့္ ၃-၄ရက္အတြင္း စစ္ရွိန္ျမွင့္ခ်င္ပံုရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ထင္သလို ျဖစ္မလာခဲ့ဘူး။ ပဲခူးတိုင္း အေနာက္ဘက္ျခမ္းက နယ္ၿမိဳ႕ေတြကို ဝင္စီးတဲ့အခါမွာ လူေတြ အထိတ္တလန္႔ျဖစ္ေအာင္ေလာက္ပဲ လုပ္ႏိုင္ေတာ့တယ္။ စစ္ေရးစကားနဲ႔ဆို ေခါင္းနဲ႔ကိုယ္ နည္းနည္းဟေနၿပီ။
ဘယ္သူေတြလဲ၊ ဘာေၾကာင့္လုပ္ေနတာလဲဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စစ္အစိုးရလက္ထက္က တန္ခိုးထြားခဲ့တဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ စြမ္းအားရွင္ဟာ ဒီအခ်ိန္မွာ ပါေနေသးလား၊ စြမ္းအားရွင္ေတြကို ဘယ္သူႀကိဳးကိုင္ေနလဲ။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြ ရဲေတြ ငုတ္တုပ္ထိုင္ၾကည့္ေနရတဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈေတြက စနစ္တက် ျပင္ဆင္ထားတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
ဘယ္သူေတြက ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ။
ေသခ်ာတာကေတာ့ ေခတ္ေျပာင္းစနစ္ေျပာင္းမွာ (အာဏာရအဝန္းအဝိုင္းထဲက) အထိနာသြားတဲ့ က်ားႀကီးေတြပါေနတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ လက္ရွိအေျပာင္းအလဲဟာ သူတို႔အတြက္ ေသတြင္းလို႔ယူဆေနတယ္။ ေနာက္ ၂၀၁၅မွာ အျခားပါတီသာ အာဏာရသြားရင္ဆိုတဲ့အေတြးဟာ ...။ ေနာက္ထပ္ပါဝင္ေနသူေတြကေတာ့ ဘာသာေရးနဲ႔လူမ်ဳိးေရးအရ သာကီဝင္ေရာဂါပိုးဝင္ေနတဲ့ နာဇီေတြပါပဲ။ သူတို႔ဟာ သူတို႔လိုလားခ်က္ျဖစ္တဲ့ Hidden Agenda အရ ဘာသာျခား၊ လူမ်ဳိးျခားကို ဒီေျမေပၚက အၿပီးတိုင္ဖယ္ရွားေရးဆိုတဲ့ ေပၚလစီကို ကိုင္စြဲၿပီး လူထုကို မိႈင္းတိုက္ဖို႔လုပ္တာပါပဲ။
ေနာက္ထပ္ အင္အားစုေတြကေတာ့ စစ္အစိုးရေခတ္မွာ ႀကီးျပင္းလာတဲ့ သမိုင္းဇာတ္ကြက္ေတြမသိတဲ့ နားမလည္ပါးမလည္ေတြကို recruit လုပ္တာမို႔ ၂ဝပတ္ခ်ာလည္ လူငယ္ေလးေတြဟာ ဓါးေသြး တုတ္ေသြးလုပ္လာတာပဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအင္အားစု ၃စုရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ဆံုမွတ္တစ္ခုကို ေရာက္သြားတာမို႔ ပေယာဂဟာ ရိုးရိုး ပေယာဂမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။
ေသခ်ာတာကေတာ့ အစိုးရဟာ အႏၱရာယ္အႀကီးမားဆံုးေသာ ၿခိမ္းေျခာက္မႈႀကီးကို ရင္ဆိုင္ေနရၿပီဆိုတာပါပဲ။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ စိတ္ဒံုးဒံုးခ်ထားတဲ့၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးအတြက္ အာမခံထားတဲ့ အစိုးရကို ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြက ဝန္းရံေပးဖို႔အေရးႀကီးပါတယ္။ အစိုးရကို ေဖာ္လံဖားဖို႔ မဟုတ္ပါ။ တိုင္းျပည္ဟာ အစြန္းေရာက္ဝါဒီေတြလက္ထဲေရာက္သြားရင္ ေနာက္ဂၽြမ္းျပန္သြားၿပီး ျပာပံုျဖစ္သြားႏိုင္တာေၾကာင့္ပါ။ အစိုးရနဲ႔ျပည္သူရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ဒီအၾကပ္အတည္းကို တပ္မေတာ္က အရပ္သားႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္မယ္ဆိုရင္ ထြက္ေပါက္ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။
ဒီအၾကပ္အတည္းကို အတူတူရင္ဆိုင္ၿပီး ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ေျဖရွင္းလိုက္ႏိုင္ရင္ မႏွစ္တုန္းက ရင္ခုန္စရာေကာင္းခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့ေႏြဦးဟာ လွပၿမဲလွပႏိုင္မွာပါ ...။
အဲဒီလိုမဟုတ္ရင္ေတာ့ အာရပ္ေႏြဦးလို မီးေတာက္မီးလ်ံေတြ ပဋိပကၡေတြ၊ မ်က္ရည္ေတြ၊ ေသြးေတြနဲ႔ ....။

fb  မွ