ကိုလိုရာဆဲြေနေသာအေတြးမ်ား

အဟက္……..
တစ္ခါလာလဲ …..၈၈….
တစ္ခါလာလဲ ….ဆဲဗင္းဂ်ဳလိုင္…..


တစ္ခါလာလဲ …..စစ္တပ္….
တစ္ခါလာလဲ ……တစ္မတ္သား…..

တစ္ခါလာလဲ ……ျပည္သူ ့အသံ……
တစ္ခါလာလဲ …….ျပည္သူ ့ဆႏၵ…….။

ေနစမ္းပါဦးဗ်ာ……..
မသိလို ့ေမးပါရေစအုန္း…..

အဲဒီ ျပည္သူ ့အသံ…..
ျပည္သူ ့ဆႏၵ ဆိုတဲ ့အထဲမွာ……
လြတ္လပ္ေရးရကတည္းက ……
ေသနတ္သံနဲ ့ ၾကီးလာရတဲ ့ရွမ္းမေလးေတြ…..
အရြယ္ေရာက္ကတည္းက ……
ျပည္တြင္းစစ္ထဲ ၀င္လာရတဲ ့ကရင္ေလးေတြ…..
ဗကပ ၀တ္စံု ဘယ္ေတာ့မွ မခြ်တ္ခဲ့ရတဲ ့……
ကိုးကန္ ့နဲ ့၀ေလးေတြ…….
ကတၱရာလမ္း မျမင္ဘူးတဲ ့ ……
ခ်င္းေတာင္တန္း ေပၚက နာဂ ေလးေတြ…
ကခ်င္ျပည္နယ္က တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္း ဆက္ေၾကးေတာင္းခံေနရတဲ ့ ……
အရပ္သူအရပ္သားေတြ…..
ျမိဳ ့ျပင္ထြက္လိုက္တာနဲ ့တိုက္ပြဲစျဖစ္တဲ ့ ……
ေဒသအသီးသီးက အစိုးရ၀န္ထမ္းေတြ……
၁၉ ဖာပြန္ တမလြန္လို ့နာမည္တြင္ခဲ ့ရတဲ ့…..
ကိုးဆယ္ျပည့္လြန္ ႏွစ္ကာလ…..
ဖာပြန္ ခလရ (၁၉) က တပ္မိသားစုေတြ……
…………………………………………….
သူတို ့အသံ …သူတို ့ဆႏၵေတြေရာပါလား……။

၈၈မွာပါမွ…..
ကိုးဆယ့္ကိုးမွာပါမွ……
ျပည္သူလား……။

ဟိုေခါင္းေဆာင္ကို ေထာက္ခံမွ …..
ဒီေခါင္းေဆာင္ကိုေထာက္ခံမွ……
ျပည္သူလား…….။

ဟိုအဖြဲ ့ကို၀င္မွ…..
ဒီအဖြဲ ့ကို ၀င္မွ……
ျပည္သူလား…….။

သူတို ့အတြက္ ပထမဆံုး အေရးၾကီးတာ….
ခရုိနီ ခရုိနီနက္လား…..
ျငိမ္းခ်မ္းေရးလား……..။

တစ္မတ္သားနဲ ့ဦးပိုင္လား…..
အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလား…….။

ေဘာင္းဘီ၀တ္ ေဘာင္းဘီခြ်တ္ခြဲဖို ့လား….
ဒုကၡသည္စခန္း သြားမေနရေရးလား…..။

စစ္တပ္ကို ကမာၻမေၾကေရးလား……
အခ်င္းခ်င္း စည္းလံုးညီညြတ္ေရးလား……။


သိပ္ျပီးေတာ့ မေရာင္ရာ ဆီလူးမေနနဲ ့…..
တစ္ခြန္းပဲေျပာမယ္……
ျပည္သူ ့အသံ ဆိုတာ……
မင္းတို ့အသံ မဟုတ္ဘူး…….
ေရာမခ်နဲ ့….
မွတ္ထား….ဒါပဲ……..။

( ေရာင္တဲ ့ေနရာကိုပဲ ဆီလူးခ်င္တဲ ့ရဲမိုး) 

Ye Moe