ရင္နစ္ ဖြယ္ အျပန္ ခရီးႏွင့္ အပူ မီး ကိုၿငိမ္း သူမ်ား

ျမင္ကြင္းထဲတြင္ ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္၏ ေလဆိပ္ဆိုက္ေရာက္ဧရိယာထဲ၌ ႏိုင္ငံ ရပ္ျခားမွ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာၾကေသာ မိမိတို႔၏ မိသားစုဝင္မ်ားအား ဝမ္းသာအားရ ေပြ႔ ဖက္ႏႈတ္ ဆက္ ေပ်ာ္ျမဴးေနၾကေသာ မိသားစုဝင္မ်ား၏ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာျမင္ကြင္းေလးအား ျမင္ရျပန္ေတာ့ မိမိကိုပါ ထိုပီတိ ကေလးကူးစက္၍ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးသလို ခံစားမိပါသည္။

ေအာ္…“သြားလမ္းသာ၍ လာလမ္းေျဖာင့္ ၾကသူမ်ားပါတကား” ဟုေတြးမိသလို အျခားတဖက္ လူမသိသူမသိေလဆိပ္၏ ေနာက္အေပါက္ ပစၥည္းအ ေဟာင္းမ်ား ထားရွိရာေနရာ ေညာင္ပင္အိုႀကီး၏ အရိပ္ေအာက္ရွိ ေလဆိပ္သံုး ေထာ္လီတစ္စင္းေပၚတြင္ အထပ္ထပ္ထုတ္ပိုးထားေသာ အေခါင္းေသတၱာ တစ္လံုးႏွင့္အတူ ေဘးဝဲယာတြင္ ေအာ္ဟစ္ငိုေၾကြး ပူေဆြး ေနၾကေသာ မိသားစုတစ္စု ေအာ္… “သြားလမ္း သာခဲ့ေပမယ့္ ရင္နင့္ဖြယ္အျပန္ခရီး” နဲ႔ မိသားစုဝင္ေတြ မ်က္ရည္ေတြႏွင့္ ဆီးလို႔ႀကိဳေနေသာ ျမင္ ကြင္းကေလးသည္ မိမိတို႔၏ ႏွလံုးသားကို စူးနစ္ေၾကကြဲေစခဲ့ေလ ၿပီ။ ထိုျမင္ကြင္းေလးအား ဘယ္ေသာ အခါမွ ေမ့ႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေတာ့ေခ်။

၂.၆.၂ဝ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ မေလး႐ွားႏိုင္ငံ၌ ရက္စက္စြာ အၾကမ္းဖက္သတ္ျဖတ္ျခင္းေၾကာင့္ ကြယ္ လြန္ခဲ့ရေသာ ကိုေဇာ္ဝင္းထိုက္ အသက္ (၃၁) ႏွစ္၏ ႐ုပ္အေလာင္းအား မိဘေဆြမ်ိဳး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ မ်ား၏ေနရပ္ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္သို႔ ျပန္လည္သယ္ေဆာင္၍ သၿဂႋဳဟ္လိုသည့္ဆႏၵေၾကာင့္ မေလး႐ွားႏိုင္ငံ႐ိွ ကပုန္း (၇)ရက္သားသမီး နာေရးကူညီမႈအသင္း(မေလး႐ွား)မွ လူမႈေရးသမားမ်ား၏ စီစဥ္ေဆာင္႐ြက္ ကူညီမႈျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လည္သယ္ေဆာင္ခဲ့ရာ ၂၂.၆.၂ဝ၁၃ ရက္ေန႔ နံနက္ (၉းဝဝ) နာရီတြင္ ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္သို႔ ေရာက္႐ိွခဲ့ၿပီး နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)မွ သြားေရာက္၍ ႐ုပ္အေလာင္းအား သယ္ေဆာင္၍ ေနရပ္သို႔ ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္ကူညီေပးခဲ့သည္။

ယင္းေန႔ ေန႔လည္ (၁းဝဝ) နာရီအခ်ိန္တြင္ ကြယ္လြန္သူ၏ ေနရပ္ဇာတိျဖစ္ေသာ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး ထန္းတပင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ၿမိဳ႕ေခ်ာင္းေက်း႐ြာ႐ွိ သုႆန္တြင္ ေကာင္းမြန္စြာ မီးသၿဂႋဳဟ္ခဲ့သည္။ ထိုသို႔ သၿဂႋဳဟ္ရာတြင္ ကြယ္လြန္သူ ၏ မိဘေဆြမ်ိဳး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား ရပ္မိ/ဖမ်ားႏွင့္ နာေရးကူညီမႈ အသင္း(ရန္ကုန္)မွ လူမႈေရးသမားမ်ား၊ ကပုန္း (၇)ရက္သားသမီး နာေရးကူညီမႈအသင္း(မေလး႐ွား)မွ လူမႈေရးသမားမ်ားတို႔သည္ ကြယ္လြန္သူ၏ ေနအိမ္မွ သုႆန္သို႔ ခက္ခက္ခဲခဲ စုေပါင္းညီညာစြာျဖင့္ ဝိုင္းဝန္းသယ္ေဆာင္၍ မီးသၿဂႋဳဟ္ ေပးခဲ့ၿပီး မိသားစုဝင္မ်ား၏ အပူမီးအား မွ်ေဝခံစားခဲ့ၾကသည္။

ယခုကဲ့သို႔ေသာ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သားေကာင္းရတနာမ်ား ရင္နင့္ဖြယ္ရာ ေၾကြလြင့္ရျခင္း သည္ မိသားစုအတြက္ ႀကီးမားေသာ ဆံုး႐ံႈးမႈျဖစ္သလို တိုင္းျပည္အတြက္လည္းမ်ားစြာ နစ္နာခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုေဇာ္ဝင္းထိုက္ အသက္ (၃၁) ႏွစ္၏ “ရင္နစ္ဖြယ္ရာအျပန္ခရီး” တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမႈေရးသမားမ်ားအေနျဖင့္ မိသားစု၏ အပူမီးကို မွ်ေဝခံစားရင္း မိသားစုႏွင့္အတူ ထပ္တူ ထပ္မွ် ဝမ္းနည္းေၾကကဲြခဲ့ရေတာ့သည္။ ကမ႓ာသူ/သားအားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္အျပန္ခရီးတြင္ မိသားစုႏွင့္ အတူ ဆံုဆည္းႏိုင္ၾကပါေစ။

Kyaw Thu
Thit Htoo Lwin