" အသိုက္ကြဲ ငွက္ရဲ့ ဒဏ္ရာ "

  ခေလးေလးရဲ႕ စိတ္ဒဏ္ရာ နဲ႕ မ်က္ရည္

- - - - - - - - - - - - - - - - - -
ကမာၻေပၚက ကေလးတိုင္း
လိုက္ေမးၾကည့္ပါ
မိတကြဲ ဖ တကြဲ နဲ႔
ဘယ္သူေနခ်င္သလဲလို႔ ...

အေဖရယ္ မသြားပါနဲ႔
သားကို ဘယ္သူက ေက်ာင္းလိုက္ပို႔မွာလဲ ...
အေမရယ္ မသြားပါနဲ႔
သားကို ဘယ္သူက အိမ္စာေတြ စစ္မွာလဲ ...
ကိုယ္ပိုင္ အတၲေတြ အၿပိဳင္ႀကဲတ့ဲပြဲ
ကိုယ့္ကိုကို အခ်စ္ဆံုးဆိုျပီး
လက္မေထာင္ နွစ္ေယာက္သား လမ္းခြဲသတ့ဲ
( က်ေတာ့္ကိုေရာ ဘယ္သူမွ မခ်စ္ၾကဘူးလား ??? )
က်ကြဲေနတ့ဲ မွန္ေဘာင္ထဲက
အေဖ ၊ အေမနဲ႔ က်ေတာ္ ..
ေသြးအလိမ့္လိမ့္နဲ႔ က်ေတာ့္ရဲ့လက္ ,
တိပ္ေလး ျပန္ကပ္ရင္ေတာ့
မွန္ေဘာင္ေလး အေကာင္းျဖစ္မွာပါ ...
( တိုးလ်တ့ဲ ဆုေတာင္း )
" ရိုက္ပါ ဆရာမ ... "
အခ်က္ ၂၀ မကဘူး
အေသသာ ရိုက္ပါ ...
ဆရာမ ေခၚခိုင္းတ့ဲ မိဘ
က်ေတာ့္မွာ မရွိဘူးးး
" ရိုက္ပါ ဆရာမ "
အံႀကိတ္ပါမ်ားလာေတာ့
ရင္ဘတ္မွာ ဒဏ္ရာျဖစ္လာတယ္ ,
က်ေတာ္က ကေလကေခ်ပါ
ေန လ မရွိတ့ဲ ကမာၻငယ္တခု
ေလာကႀကီးနဲ႔ ကန္႔လန္႔တိုက္ဖို႕ အဆင္သင့္ ရွိေနတယ္ ...
ပညာေရးမွာ - သုည
ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမူ႕ - ဇီးရိုး
အရာရာအဆိုးျမင္ေနတယ္ ...
ဒဏ္ရာတခုရဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲေတြ ...
မေျပာပါနဲ႔
မိမနိုင္ , ဖ မနိုင္ လို႔ ...
မိဘေတြ ဆံုးမတာကိုခံခ်င္လြန္းလို႔ ,
ညတိုင္း အေဖ အေမ ဓာတ္ပံုေလးကို ရွိခိုးရင္း
ဆုေတာင္းေနရတယ့္ ေကာင္ပါ ...
ဒဏ္ရာေတြအတြက္ ထည့္စရာေဆးမရွိဘူး
အမာရြတ္ေတြက အထပ္လိုက္ ...
က်ေတာ္ဆိုတာ ,
အပုဒ္နံ႔ေတြ စုေနတဲ့ ျပတိုက္တခု
ႏြံထဲက ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ
ေကာင္းကင္မရွိတ့ဲ ေသာက္ရူးၾကယ္ တလံုး ...
အိမ္မက္ဆိုးမက္တဲ့ညေတြမွာ
ေျပးဝင္စရာ ရင္ခြင္မရွိဘူး ...
မနက္ခင္းမွာ လာနိုးမယ့္
အနမ္းတစံု မရွိဘူး ...
ေနမေကာင္းတ့ဲ အခါ
ျပဳစုေပးမယ့္ လက္တစံု မရွိဘူး ...
ရွင္ျပဳရင္ေကာ သပိတ္လြယ္မ့ဲ အေဖ
သကၤန္း ကိုင္မယ့္အေမ ရွိပါ့မလား ... ? .
" သား ဒီေန႔ အဆင့္ ( ၁ ) ရတယ္ "
ဘယ္သူ႕ကို ေျပာျပရမွာလဲ ...
ဘယ္သူ႔ဆီက ပူဆာ ရမွာလဲ ...
အုပ္ထိန္းသူေနရာမွာေကာ ,
ဘယ္သူ လက္မွတ္ထိုးမွာလဲ ...
" အဖြား ...
အဖြား ေျပာေတာ့ အဆင့္ ( ၁ ) ရရင္
အေဖ နဲ႔ အေမ ျပန္လာမယ္ဆို "
.
( ရာဝဏ )
ဒီကဗ်ာေလးကိုဖတ္ျပီး ရင္ထဲမွာ တကယ္ အရမ္းခံစားရတာမယ့္ ကဗ်ာဆရာေလးဆီကေနခြင့္ေတာင္းျပီ တင္ထားတာပါ လဲ့မြန္ရဲ႕ fan ေတြလဲ ကဗ်ာေလးကေန အသိတစ္ခုရရွိႏိုင္က်ပါေစ ...